ITPP2/443-996/08/AW - Budowa pochylni i remont schodów zewnętrznych w budynku SP ZOZ a prawo do odliczenia przez gminę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2008 r. (data wpływu 17 listopada 2008 r.), uzupełnionym pismami z dnia 20 i 28 stycznia 2009 r. (data wpływu 23 stycznia i 5 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację inwestycji pn. "Budowa podjazdu (pochylni) wraz z remontem schodów zewnętrznych w budynku Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej", niezwiązanej z wykonywaniem czynności opodatkowanych - jest prawidłowe.

W dniu 17 listopada 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismami z dnia 20 i 28 stycznia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację inwestycji pn. "Budowa podjazdu (pochylni) wraz z remontem schodów zewnętrznych w budynku Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej", niezwiązanej z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W przedmiotowym wniosku, oraz pismach uzupełniających, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina realizuje inwestycję pn. "Budowa podjazdu (pochylni) wraz z remontem schodów zewnętrznych w budynku Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej", współfinansowaną ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Gmina nie jest zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług, korzysta bowiem ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 i 2 ustawy. Zatem, jako podmiot niezarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, oraz poprzez realizowanie zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, nie ma możliwości skorzystania z uprawnienia wynikającego z art. 86 ust. 1 ustawy, który to przepis stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wskazana zasada wyłącza możliwość dokonywania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz nie podlegających opodatkowaniu.

Wnioskodawca wskazał, iż w trakcie realizacji przedmiotowego zadania, pochylnia, podobnie jak schody, nie służyły do wykonywania czynności opodatkowanych, gdyż istniejące wcześniej schody zostały wykorzystane pod budowę podjazdu (pochylni), zaś nowe schody zostały wybudowane (odtworzone).

Ponadto wybudowany podjazd wraz z wyremontowanymi schodami zewnętrznymi nie będą wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Gmina przekaże je nieodpłatnie na rzecz Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki, gdzie będą one udostępniane wszystkim korzystającym z usług SP ZOZ oraz innym mieszkańcom Gminy.

W związku z powyższym, w piśmie z dnia 20 stycznia 2009 r., zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z inwestycją pn. "Budowa podjazdu (pochylni) wraz z remontem schodów zewnętrznych w budynku Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej"...

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w piśmie uzupełniającym z dnia 28 stycznia 2009 r., w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji, nie będzie możliwości odliczenia podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do brzmienia art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.