ITPP2/443-985/08/EŁ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2008 r. (data wpływu 12 listopada 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług pośrednictwa związanych z dostawą towarów - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług pośrednictwa związanych z dostawą towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka została utworzona w 1995 r. W marcu 2003 r. zawarła ze spółką z siedzibą w Anglii oraz ze spółką z siedzibą w Niemczech umowy o świadczenie usług pośrednictwa handlowego. Spółka oraz zleceniodawcy należą do międzynarodowego koncernu. Na podstawie zawartych umów Spółka zobowiązała się do świadczenia - na rzecz zleceniodawców - kompleksowych usług, nakierowanych na utrzymanie i zwiększenie na terytorium Polski, sprzedaży oferowanych przez nich towarów, obejmujących akcje marketingowe oraz promocyjne, prezentacje wyrobów, monitorowanie rynku docelowego, analizę publikowanych komunikatów oraz wiadomości prasowych, telewizyjnych i radiowych, w kontekście optymalnej realizacji przyjętej strategii reklamowej. Przedmiotem tych umów jest również świadczenie usług polegających na gromadzeniu zamówień przekazywanych przez nabywców mających siedzibę na terytorium kraju, pomoc w organizowaniu dostawy towarów, uczestnictwo w negocjacjach, organizowanie lokalnych spotkań sprzedażowych. Spółka nie została upoważniona przez zleceniodawców do zawierania umów w ich imieniu. Świadcząc opisane powyższe usługi, doprowadza do zawarcia przez zleceniodawcę umowy z klientami mającymi siedzibę na terenie Polski. Dostawa zamówionych towarów odbywa się z kraju zleceniodawcy do Polski. Wynagrodzenie należne Spółce z tytułu świadczonych usług pośrednictwa ustalone zostało przez strony na zasadzie: koszt plus marża. Spółka wystawia co miesiąc fakturę VAT na rzecz zleceniodawcy, w której zawarty jest koszt wszystkich poniesionych przez nią wydatków w związku ze świadczonymi usługami, które powiększone zostały o ustalony przez strony procent marży rynkowej. Z uwagi na przyjętą konstrukcję wynagradzania usług, nie jest możliwe bezpośrednie powiązanie poszczególnej faktury VAT z konkretną dostawą towarów realizowaną przez zleceniodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. W którym państwie - w państwie siedziby Spółki, czy w państwie siedziby usługobiorcy - znajdować się będzie miejsce świadczenia i opodatkowania usług świadczonych przez Spółkę.

2. Czy w przypadku zakwalifikowania usług świadczonych przez Spółkę jako "Usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny, z wyłączeniem wyceny nieruchomości" (PKWiU 74.87.14-00.00), możliwe będzie zastosowanie do tych usług art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowym stanie faktycznym, w stosunku do usług świadczonych przez Spółkę jako pośrednika, zastosowanie będzie miał przepis art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług, co oznacza, iż miejsce opodatkowania tych usług, w związku ze sprzedażą towarów przez zleceniodawcę do nabywców w Polsce, znajdować się będzie w miejscu dokonania dostawy towarów, tj. w miejscu, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia transportu. Zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą miejsca świadczenia usług, która została określona w art. 27 ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę. Przepisy przewidują wyjątki od stosowania powyższej zasady ogólnej, definiując m.in. dla pewnych rodzajów usług specyficzne zasady określania miejsca świadczenia usług. Przykładem takiej regulacji szczególnej jest m.in. art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c ustawy, zgodnie z którym, w przypadku usług wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z dostawą towarów, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce dokonania dostawy towarów.

Spółka wskazuje, że pojęcie pośrednictwa nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa cywilnego, ani prawa podatkowego. Wobec powyższego należy odwołać się do znaczenia tego pojęcia, jakie zostało ustalone w wyniku wykładni językowej oraz w oparciu o poglądy nauki. Na podstawie wypowiedzi doktryny można wyróżnić pewne elementy charakterystyczne. Pośrednictwo określane jest jako stosunek prawny, w ramach którego czynności podejmowane są dla załatwienia konkretnej sprawy w interesie mocodawcy, a jego cechą konstytutywną jest fakt, że pośrednik nigdy nie działa na własny rachunek. To taki udział osoby trzeciej w procesie gospodarczym, w którym pośrednik doprowadza do transakcji (sprzedaży) działając na rzecz i ryzyko podmiotów bezpośrednio w niej uczestniczących, a jego wynagrodzenie określone jest przez strony w treści łączącej je umowy. W kwestii ustalenia zasad wynagradzania strony uprawnione są do działania w zakresie swobody umów, wobec czego, mogą zastrzec wynagrodzenie wobec dowolnie obranej przez siebie formie, np.: ryczałtu miesięcznego, zwrotu poniesionych kosztów powiększonych o marżę, procentowo określonej części wartości transakcji, itp. Należy zauważyć, iż pośrednik nie uczestniczy bezpośrednio w transakcji (nie działa w tym sensie na własne ryzyko), lecz świadczy usługę na rzecz i w interesie kontrahenta (zleceniodawcy). Z prawnego punktu widzenia, pośrednictwo najczęściej przybiera postać umowy zlecenia, umowy agencyjnej lub różnego rodzaju umów nienazwanych. Elementy charakterystyczne dla pośrednictwa to: pomocniczy udział osoby trzeciej w transakcji zawieranej przez inne podmioty, pośrednik dokonuje transakcji zawsze na rzecz i w interesie dającego zlecenie, nie działa na swoje ryzyko (zawsze na ryzyko dającego zlecenie) oraz otrzymuje od podmiotu, na rzecz którego działa, zapłatę w oparciu o uzgodniony system wynagradzania.

W ocenie Spółki, usługi przez nią świadczone na rzecz zleceniodawcy, spełniają powyższe przesłanki, zatem można zakwalifikować je jako usługi pośrednictwa. W zawartej umowie ze zleceniodawcą, Spółka zobowiązała się do podejmowania działań mających na celu doprowadzenie do zawarcia umowy sprzedaży towarów, znajdujących się w ofercie handlowej zleceniodawcy (pomiędzy nim a polskimi odbiorcami), co jest zgodne z ustawowym i doktrynalnym pojęciem działania pośrednika, które wskazuje na to, że przez zawarcie samej umowy agencyjnej - agent zostaje z reguły zobowiązany do dokonywania, dla dającego zlecenie, jedynie czynności faktycznych (pośredniczenia), których celem jest doprowadzenie do powstania stosunków prawnych między dającym zlecenie, a osobą trzecią. Na poparcie swojego stanowiska Spółka powołała wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 stycznia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3996/06, z którego wynika, iż przez usługi pośrednictwa, o których mowa w art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c ustawy, należy rozumieć zespół czynności, które mogą być zarówno czynnościami natury faktycznej, jak i prawnej, jeżeli w ich wyniku dojdzie do nawiązania stosunku prawnego (umownego) pomiędzy dostawcą towarów, a ich odbiorcą, w konsekwencji czego nastąpi dostawa towarów. Transakcje dokonywane pomiędzy zleceniodawcą, a odbiorcami towarów dotyczą sprzedaży towarów, zatem świadczone usługi na rzecz zleceniodawców należy - w ocenie Wnioskodawcy - zakwalifikować jako usługi wykonywane przez pośrednika związane bezpośrednio z dostawą towarów. Spółka wskazała na przepis art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c ustawy, który określa miejsce dokonania dostawy towarów jako miejsce świadczenia usług wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z dostawą towarów. Art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, wskazuje, iż w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych (przez dokonującego dostawy, nabywcę lub przez osobę trzecią), miejscem dostawy tych towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. W opisanym stanie faktycznym, towary transportowane są do polskich odbiorców z terytorium kraju siedziby zleceniodawcy (tam znajdują się towary w momencie rozpoczęcia transportu) do Polski, tak więc, zgodnie z powyższą regulacją miejscem dostawy towarów jest państwo siedziby zleceniodawcy. Z uwagi na fakt, iż zleceniodawca, jako nabywca usług pośrednictwa od Spółki, podaje dla tych usług numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa swojej siedziby (a nie w innym państwie członkowskim), przepis art. 28 ust. 6 ustawy nie będzie miał zastosowania. Fakt, iż z umowy pomiędzy Spółką, a zleceniodawcą nie wynika umocowanie dla Spółki do zawierania w imieniu zleceniodawcy umów, nie przesądza, iż art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c ustawy nie będzie miał zastosowania. W tym miejscu powołano się na cytowany wcześniej wyrok WSA z dnia 26 stycznia 2007 r., w treści uzasadnienia którego sąd stwierdził, że przepis art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c ustawy, nie wymaga posiadania przez pośrednika pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu dostawcy towarów z ich odbiorcami. Przez usługi pośrednictwa należy rozumieć zespół czynności, które mogą być zarówno czynnościami natury faktycznej, jak i prawnej, jeżeli w ich wyniku dojdzie do nawiązania stosunku prawnego (umownego) pomiędzy dostawcą towarów, a ich odbiorcą, w konsekwencji czego nastąpi dostawa towarów. Ważne jest aby działania pośrednika miały bezpośredni związek z dokonaną dostawą towarów. Z brzmienia przepisu nie wynika, aby wskazany w nim wymóg działania w imieniu i na rzecz osób trzecich dotyczył zawierania umów, na podstawie których zrealizowane zostaną dostawy, lecz odnosi się do świadczenia usług pośrednictwa, w rezultacie których dojdzie ostatecznie do zrealizowania dostawy i które muszą mieć bezpośredni związek z tą dostawą. Zawarte przez Spółkę ze zleceniodawcami umowy, w odpowiedni sposób umocowują Spółkę do podejmowania w imieniu zleceniodawców czynności pośrednictwa, rozumianych jako czynności natury faktycznej i prawnej. Jednocześnie Spółka zauważa, iż dla zastosowania wobec świadczonych przez nią usług, zasady opodatkowania podatkiem na podstawie art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c ustawy, nie jest konieczne występowanie bezpośredniego związku pomiędzy poszczególnymi dostawami realizowanymi przez zleceniodawcę, a konkretnymi dochodami generowanymi przez Spółkę, które znajdują udokumentowanie w postaci faktur VAT wystawianych przez Spółkę na rzecz zleceniodawcy. Przyjęty system wynagradzania (koszt plus marża rynkowa), uniemożliwia powiązanie poszczególnej faktury VAT z konkretnymi dostawami zrealizowanymi przez zleceniodawcę. Wydatki, które ponosi Spółka - a następnie, powiększając je o swoją marżę, obciąża nimi zleceniodawcę - ponoszone są bezpośrednio w celu świadczenia umówionych usług pośrednictwa handlowego na rzecz zleceniodawcy. Spółka do każdej faktury VAT wystawionej na rzecz zleceniodawcy, załącza zestawienie rzeczywiście poniesionych przez nią w danym miesiącu wydatków, z którego wynika w sposób nie budzący wątpliwości, iż zostały one poniesione w celu należytej realizacji zawartej umowy pośrednictwa. Zatem, wystarczające jest ustalenie, iż usługi świadczone przez Spółkę na rzecz zleceniodawcy powiązane są z dostawami realizowanymi na rzecz odbiorców.

Końcowo Spółka wskazała, iż w szeregu pism organów skarbowych, zapadłych w stanach faktycznych analogicznych lub też zbliżonych, wydane zostały rozstrzygnięcia potwierdzające, iż usługi pośrednictwa handlowego winny być opodatkowane w kraju siedziby odbiorcy tych usług, np. pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w Gostyniu z dnia 21 maja 2007 r. (PP/443-9/07), pismo Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego z dnia 28 września 2007 r. (PPII-2/443/1/269/07/92774), pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Praga z dnia 22 lutego 2007 r. (1434/VP/443-208/06/EC).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika zasada, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatne świadczenie usług, w sytuacji, gdy miejscem świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 powołanej ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały wykonane w tym państwie, tj. te czynności, które zostały uznane za wykonane w danym miejscu.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do ogólnej zasady sformułowanej w art. 27 ust. 1 cyt. ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od powyższej zasady wprowadzono szereg wyjątków, określających inne, niż wynikające z zasady ogólnej, miejsce świadczenia usług, z uwagi na ich charakter.

I tak, w myśl art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c powołanej ustawy, w przypadku usług wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z dostawą towarów - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce dokonania dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 6.

W myśl ust. 6 powołanego artykułu, gdy nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 5 ma miejsce świadczenia usługa, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Z treści przepisu art. 22 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, że miejscem dostawy towarów, w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub osobę trzecią - jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zatem, gdy towar jest wysyłany lub transportowany, miejscem świadczenia usługi pośrednictwa jest miejsce dokonania dostawy towarów, tj. miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia transportu do nabywcy i tam też usługa podlega opodatkowaniu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują i nie wskazują, jak należy rozumieć pojęcie "w imieniu i na rzecz". Przyjęcie w ustawie takiej konstrukcji prowadzi do wniosku, że zwrot ten, zgodnie z regułami wykładni literalnej, powinien być interpretowany według ogólnych zasad języka polskiego.

Odwołując się do językowego rozumienia tych zwrotów wskazać należy, iż zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN, określenie "w imieniu" oznacza działanie "ze względu na kogoś, dla czyjegoś dobra, odwołując się do kogoś". Natomiast określenie "na rzecz" oznacza tyle, co działanie "na czyjąś korzyść, dla kogoś, dla czyjegoś dobra". Dlatego też, z uwagi na brak w ustawie specyficznych definicji legalnych komentowanych zwrotów, powinny być one interpretowane szeroko, zgodnie z ich potocznym rozumieniem i znaczeniem na gruncie języka polskiego. Określonych wskazówek odnośnie interpretacji ww. zwrotów dostarcza również ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Przepisy ww. Kodeksu odnoszą się zarówno do kwestii działania w czyimś imieniu, jak i na czyjąś rzecz. W art. 95 ust. 1 i 2 Kodeksu cywilnego wskazano, iż czynności prawnej można dokonać przez przedstawiciela działającego w imieniu osoby, którą reprezentuje, a czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Tym samym, przedstawiciel, stosownie do postanowienia art. 95 Kodeksu, działa w imieniu i na rzecz swojego mocodawcy, przez co rozumieć należy, iż wszelkie skutki faktyczne i prawne jego działania dotyczą bezpośrednio jego mocodawcy.

Przez usługi pośrednictwa, o których mowa w art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług - mając na uwadze wskazane powyżej językowe znaczenie zwrotów użytych przez ustawodawcę oraz przepisy Kodeksu cywilnego - należy rozumieć zespół czynności, które mogą być zarówno czynnościami natury faktycznej, jak i prawnej, jeżeli w ich wyniku dojdzie do nawiązania stosunku prawnego (umownego) pomiędzy dostawcą usługi, a ich odbiorcą, w konsekwencji czego nastąpi dostawa towarów. Wymagane jest, aby działania pośrednika miały bezpośredni związek z dokonaną dostawą towarów. Z brzmienia powyższego przepisu nie wynika, aby wskazany w nim wymóg działania w imieniu i na rzecz osób trzecich dotyczył zawierania umów, na podstawie których zrealizowane zostaną dostawy, lecz odnosi się do świadczenia usług pośrednictwa, w rezultacie których dojdzie ostatecznie do zrealizowania dostawy i które muszą mieć bezpośredni związek z tą dostawą. Użyty w tym przepisie wymóg, "działania w imieniu osób trzecich" należy odnieść do wszelkich czynności faktycznych i prawnych składających się na usługę pośrednictwa, przy czym jest on spełniony nie tylko w przypadku posiadania pełnomocnictwa do zawierania umów, lecz również w przypadku istnienia umocowania ze strony usługodawcy do podejmowania w jego imieniu i na jego rzecz, czynności pośrednictwa.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż usługi wykonywane przez pośredników działających w imieniu i na rzecz podmiotów z terytorium Wspólnoty, związane bezpośrednio z dostawą towarów, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie kraju, w którym dokonana jest dostawa towarów, tj. kraju, w którym rozpoczyna się wysyłka tego towaru - zgodnie z art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c oraz art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca występuje w charakterze pośrednika, działającego w imieniu i na rzecz zleceniodawców, z innego niż Polska kraju członkowskiego Unii Europejskiej, tj. z Anglii i Niemiec. Podejmowane działania w ramach świadczonych usług pośrednictwa, zmierzają bezpośrednio do zawarcia umowy sprzedaży pomiędzy dostawcami zagranicznymi, a nabywcami krajowymi. Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług, związane są bezpośrednio z dostawą towarów, dokonywaną przez zleceniodawcę na rzecz ostatecznych nabywców, którymi są podmioty z terytorium Polski. Towar transportowany jest z terytorium Anglii lub Niemiec na teren Polski. Zleceniodawca podał Wnioskodawcy dla celów rozliczenia podatku numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, w którym ma siedzibę, tj. odpowiednio terytorium Anglii i Niemiec.

Spółka uznała, że świadczone przez nią usługi (w imieniu i na rzecz zagranicznych kontrahentów) stanowią usługi pośrednictwa, sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 74.87.14-00.00 jako "Usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny, z wyłączeniem wyceny nieruchomości".

Biorąc pod uwagę treść powołanych wyżej przepisów oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż w związku z art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c i art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem świadczenia wykonywanych przez Spółkę usług związanych bezpośrednio z dostawą towarów, będzie miejsce dostawy tych towarów, czyli terytorium kraju, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu, tj. odpowiednio terytorium Anglii lub Niemiec. W konsekwencji świadczenie tych usług nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.