ITPP2/443-973/08/PS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-973/08/PS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia z dnia 4 listopada 2008 r. (data wpływu 7 listopada 2008 r.), uzupełnionym pismami z dnia 28 stycznia 2009 r. oraz z dnia 4 lutego 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium Niemiec na terytorium kraju zaimportowanego uprzednio z USA - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2008 r. złożono wniosek, uzupełniony pismami z dnia 28 stycznia 2009 r. oraz z dnia 4 lutego 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium Niemiec na terytorium kraju zaimportowanego uprzednio z USA.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pani zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zakupił samochód osobowy z USA dla celów działalności gospodarczej. Samochód przybył do portu na terytorium Niemiec, gdzie został odprawiony przez tamtejszy Urząd Celny. Tam też zapłacono należne cło i podatek od wartości dodanej, gdyż Pani unijny nr NIP nie widniał jeszcze w europejskim rejestrze. Następnie samochód przyjechał na terytorium kraju, gdzie w Urzędzie Celnym zapłacono podatek akcyzowy. Przedmiotowy samochód służy Pani do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, jako podatnika podatku od towarów i usług. Zwróciła się Pani do Pierwszego Urzędu Skarbowego w celu uregulowania należnego podatku od towarów i usług. W Urzędzie nie przyjęto żadnych dokumentów (deklaracji VAT-23, ani VAT-4), nie przyjęto również należnego podatku od towarów i usług, twierdząc, że nie jest Pani zobowiązana do uiszczenia żadnej opłaty związanej z nabyciem. Również Urząd Miasta nie wymagał do rejestracji zaświadczenia z Urzędu Skarbowego. Samochód został bez przeszkód zarejestrowany i jest używany do działalności gospodarczej. Urząd Skarbowy twierdzi, że jest to import z USA, podatek od towarów i usług został zapłacony w Niemczech, a Pani nie musi w Polsce nic płacić, składać deklaracji VAT-23, ani rozliczać nabycia w ewidencji zakupu oraz w deklaracji VAT-7. Do dnia dzisiejszego nie rozliczyła Pani zakupu jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (środka trwałego).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jest Pani zobowiązana do uiszczenia podatku od towarów i usług od zakupu ww. samochodu i w jaki sposób tego dokonać, w związku z faktem, iż Urząd Skarbowy nie przyjął żadnych dokumentów oraz nie przyjął zapłaty podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy jest to przemieszczenie towaru równoznaczne z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów i spoczywa na Pani obowiązek uiszczenia podatku od towarów i usług. Uważa Pani, że powinna rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu, zaewidencjonować nabycie w rejestracjach prowadzonych dla potrzeb podatku od towarów i usług (rozliczyć podatek należny i naliczony) oraz skorygować deklarację VAT za okres, którego dotyczy ten zakup. Skoro samochód został zarejestrowany przez Wydział Komunikacji, a Pierwszy Urząd Skarbowy nie wymagał wpłaty podatku oraz złożenia deklaracji VAT-23, to na dzień dzisiejszy nie ma Pani obowiązku wpłaty podatku i złożenia deklaracji VAT-23.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 7 ww. ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Wnioskodawca wskazał, iż odprawy celnej oraz zapłaty cła i podatku VAT związanych z przemieszczeniem samochodu z kraju trzeciego (USA) na terytorium Wspólnoty dokonano w urzędzie celnym w Niemczech.

Zgodnie z art. 30 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347/1 z późn. zm.), "import towarów" oznacza wprowadzenie na terytorium Wspólnoty towarów, które nie znajdują się w swobodnym obrocie w rozumieniu art. 24 traktatu. Stosownie do art. 60 ww. Dyrektywy, miejscem importu towarów jest Państwo Członkowskie, na którego terytorium znajdują się towary w momencie ich wprowadzenia do Wspólnoty. Zgodnie zatem z generalną zasadą miejscem importu towarów jest terytorium Państwa Członkowskiego, na którym znajdują się towary w momencie wprowadzenia ich na terytorium Wspólnoty. Obowiązek podatkowy z tytułu importu powstaje więc, co do zasady, w pierwszym państwie członkowskim, którego granicę przekracza towar pochodzący z państwa trzeciego.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się - w myśl art. 9 ust. 1 powołanej ustawy - nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zapis ust. 2 ww. artykułu wskazuje, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie ma miejsce pod warunkiem, że:

1.

nabywcą towarów jest:

a.

podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,

b.

osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a)

c.

z zastrzeżeniem art. 10;

* dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a).

W świetle art. 11 ust. 1 wskazanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Z powyższego wynika, że uznanie za wewnątrzwspólnotowe nabycie przemieszczenia przez podatnika należących do niego towarów z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium kraju, uzależnione było do dnia 30 listopada 2008 r., od tego, czy towary te miały służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 cyt. ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Stosownie do treści art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 100 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, zwane dalej "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Na podstawie art. 103 ust. 3, w przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 9 i 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego. Zgodnie z ust. 4 cyt. artykułu, przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 105 ust. 1 ww. ustawy, naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających:

1.

uiszczenie przez podatnika podatku - w przypadkach, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4, lub

2.

brak obowiązku uiszczenia podatku z tytułu przywozu nabywanych z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju pojazdów, które mają być dopuszczone do ruchu na terytorium kraju.

Obowiązek prowadzenia ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług wynika z przepisów ww. ustawy. Zgodnie z art. 109 ust. 3, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej. Natomiast obowiązek składania deklaracji podatkowych wynika z art. 99 ust. 1 cyt. ustawy, który stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133. Przy czym, na mocy ust. 12 powołanego artykułu, zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej określi je w innej wysokości.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl ust. 2 pkt 4 cyt. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, między innymi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy towarów, o czym stanowi ust. 10 pkt 2 wskazanego art. 86.

Zgodnie z art. 81 § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Z przedstawionego w złożonym wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że dokonała Pani przemieszczenia na terytorium kraju samochodu, który uprzednio został zaimportowany na terytorium Niemiec, gdzie dokonano odprawy celnej i zapłacono należne cło oraz podatek od wartości dodanej. Samochód ten służy na terytorium kraju, czynnościom opodatkowanym wykonywanym przez Panią jako podatnika podatku od towarów i usług. Do dnia dzisiejszego nie rozliczyła Pani zakupu tego samochodu jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że dokonała Pani wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (środka transportu) podlegającego opodatkowaniu na terytorium kraju. Obowiązek złożenia informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu VAT-23 oraz wpłata podatku stanowiły niezbędne czynności do rejestracji pojazdu. Wskazała Pani, iż Pierwszy Urząd Skarbowy stwierdził brak takiego obowiązku, a Wydział Komunikacji Urzędu Miasta dokonał rejestracji pojazdu nie żądając ww. zaświadczenia do rejestracji pojazdu. Stwierdzić zatem należy, że ze względu, iż samochód został już zarejestrowany, nie istnieje obecnie konieczność złożenia informacji VAT-23 oraz wpłaty podatku.

Zobowiązana natomiast jest Pani do właściwego zaewidencjonowania w urządzeniach księgowych wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru oraz do rozliczenia tej czynności w deklaracji dla podatku od towarów i usług.

Analiza treści złożonego wniosku w konfrontacji z powołanymi przepisami prawa prowadzi do wniosku, iż dokonała Pani importu towaru (samochodu osobowego) na terytorium Niemiec. Jego przemieszczenie na terytorium Polski stanowiło wewnątrzwspólnotowe nabycie, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, dla którego obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 20 ust. 5, a zatem podlegało opodatkowaniu na terytorium kraju zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym, że przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia był środek transportu, który miał być zarejestrowany, powstał również obowiązek zapłaty podatku zgodnie z art. 103 ust. 4 ustawy oraz obowiązek złożenia informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu (formularz VAT-23). W konsekwencji zobowiązana była Pani do wystawienia faktury wewnętrznej, zaewidencjonowania jej w prowadzonych rejestrach i rozliczenia w deklaracji VAT-7 za właściwy okres rozliczeniowy oraz wykazania transakcji w informacji podsumowującej. Mając na uwadze fakt, iż - jak wynika z opisu stanu faktycznego - nie dokonała tego Pani, winna Pani obecnie skorygować zaistniałą nieprawidłowość poprzez wystawienie ww. dokumentu, zaewidencjonowanie jego i rozliczenie transakcji - poprzez złożenie korekty deklaracji VAT-7 i informacji podsumowującej za właściwy okres. Jednocześnie - w ocenie tut. organu - w tej konkretnej sytuacji, ze względu na fakt, iż zakupiony pojazd został już zarejestrowany, a jak wynika z treści złożonego wniosku, przed dokonaniem rejestracji właściwy miejscowo urząd skarbowy nie przyjął ww. dokumentów oraz wpłaty podatku, natomiast właściwy wydział komunikacji dokonał rejestracji samochodu bez tych dokumentów, zatem nie jest Pani zobowiązana do wpłacenia podatku na rachunek właściwego miejscowo urzędu skarbowego z tytułu ww. transakcji i złożenia informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu (VAT-23).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl