ITPP2/443-967/13/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2013 r. (data wpływu 16 września 2013 r.), uzupełnionym w dniu 6 grudnia 2013 r. (data wpływu) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności polegających na intensyfikacji sprzedaży w określonych segmentach produktów, za które otrzymuje premie pieniężne - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 września 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 6 grudnia 2013 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności polegających na intensyfikacji sprzedaży w określonych segmentach produktów, za które otrzymuje premie pieniężne.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży sprzętu komputerowego. Jednym z kluczowych producentów sprzedawanego przez nią sprzętu jest koncern. Wyroby tej marki Spółka nabywa od dystrybutora z siedzibą w kraju. Spółka posiada status partnera, który został jej nadany po spełnieniu warunków co do poziomu kompetencji, w szczególności zatrudniania pracowników legitymujących się wymaganymi certyfikatami ze specjalności związanych ze sprzętem i oprogramowaniem komputerowym oraz innych warunków o charakterze marketingowym. Jako partner, Spółka uczestniczy w programach marketingowych, w tym w programach intensyfikujących sprzedaż produktów, organizowanych przez spółkę z siedzibą w Szwajcarii. W szczególności są to programy bonusowe premiujące sprzedaż w określonych segmentach produktów. Koncern przekazuje regulamin takich programów swoim partnerom w formie elektronicznej. Programami, których dotyczy zapytanie są programy:

* E. (dotyczący Zabezpieczeń Sprzętu i Oprogramowania),

* I. (dotyczący produktów do Obrazowania i Drukowania),

* P. (dotyczący komputerów osobistych),

* oraz E. (dotyczący sprzętu dla przedsiębiorstw).

Aby partner mógł uczestniczyć w programie musi spełniać określone wymogi. Edycje programów są kwartalne. Podstawowe zasady programów są wyznaczone w taki sposób, że po osiągnięciu założonego celu, partner ma prawo otrzymać wynagrodzenie. Wynagradzany nie jest jednak sam zakup produktów, lecz następująca w związku z takim zakupem sprzedaż (odprzedaż) do zdefiniowanej w ramach programu grupy odbiorców. W szczególności wyłączeniu podlega sprzedaż realizowana do innych dystrybutorów i innych sprzedawców produktów. W efekcie premiowana ma być, co do zasady, sprzedaż do użytkowników końcowych. Dalszym wyłączeniom podlega sprzedaż w ramach specjalnych umów. Po zakończeniu kwartału na podstawie danych sprzedażowych następuje rozliczenie i partner otrzymuje informację o wysokości przysługującego mu wynagrodzenia (premii). Uzyskiwana premia zależy od pewnych parametrów, lecz jej podstawą jest procent od wartości produktów sprzedanych przez partnera do użytkowników końcowych. Premiowana jest sprzedaż produktów przez partnera, a nie ich zakup. Wartość tą określa się na podstawie wartości produktów zakupionych przez partnera od dystrybutorów posiadających umowy dystrybutorskie dla produktów. W zależności od stopnia, w jakim wyznaczony cel sprzedażowy został osiągnięty przez partnera, premia może mu nie przysługiwać w ogóle, przysługiwać zgodnie z podanym procentem wartości zakupów, lub być zwiększona poprzez stosowanie odpowiedniego mnożnika. Zasady wyliczania premii różnią się w szczegółach dla poszczególnych grup produktów. Dla niektórych z nich nie jest wyznaczany cel sprzedażowy. Wówczas wynagrodzenie w postaci premii jest ustalonym procentem od wartości produktów sprzedanych przez partnera, wyliczone na podstawie produktów zakupionych przez niego od dystrybutorów. Wynagrodzenie przysługuje partnerom, co do zasady, jedynie za sprzedaż produktów do odbiorcy końcowego na określonym geograficznie rynku Unii Europejskiej. Sprzedaż do innych partnerów, do dystrybutorów lub poza UE nie jest premiowana. Nie można zatem twierdzić, że premiowany jest sam zakup produktów przez partnera. Wynagrodzenie w ramach opisanego programu jest wypłacane przez firmę z siedzibą w Szwajcarii. Podmiot ten nie jest producentem ani dostawcą (dystrybutorem), od którego partner nabywa produkty, których sprzedaż jest premiowana wynagrodzeniem. Podmiot wypłacający wynagrodzenie jest przedsiębiorstwem prowadzącym w Szwajcarii działalność gospodarczą oraz jest w Szwajcarii podatnikiem VAT (podatku o podobnym charakterze do podatku od towarów i usług). Nie jest zarejestrowanym podatnikiem w Polsce i nie nabywa usług partnerów dla innego niż siedziba w Szwajcarii miejsca prowadzenia działalności. Za otrzymane wynagrodzenie od firmy z siedzibą w Szwajcarii, Spółka nie świadczy żadnych dodatkowych usług reklamowych lub marketingowych. Wynagrodzenie to jest wypłacane wyłącznie za wartość dokonanej sprzedaży do odbiorców końcowych na określonym geograficznie rynku Unii Europejskiej, po spełnieniu warunków wymaganych do posiadania statusu partnera. Umowa dotycząca wypłacenia przedmiotowej premii jest bezpośrednio zawierana przez Spółkę z firmą w Szwajcarii, bez jakiegokolwiek udziału dystrybutora, od którego nabywany jest sprzęt. Dystrybutor nie jest również stroną umowy zawieranej przez Spółkę z ww. firmą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

* Czy wynagrodzenie Spółki wynikające z opisanego programu marketingowego stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług, czy rabat.

* Czy w przypadku uznania, że wynagrodzenie takie stanowi usługę, miejscem jego opodatkowania jest miejsce, w którym posiada siedzibę (Szwajcaria).

* W przypadku uznania, że wynagrodzenie takie stanowi rabat, mimo, że nie jest udzielany przez dystrybutorów, od których Spółka nabywa produkty, na podstawie jakiego dokumentu powinna dokonać zmniejszenia podatku naliczonego mając na uwadze fakt, że nie otrzymuje faktur korygujących od dystrybutorów.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. świadczenie jest usługą na rzecz firmy ze Szwajcarii, która płaci za określone zachowanie nie będące dostawą produktów, których sprzedaż jest podstawą wypłacanej premii. W przedmiotowej sytuacji nie mamy do czynienia z rabatem, gdyż podmiot wypłacający wynagrodzenie nie jest dostawcą towarów i nie uczestniczy w łańcuchu dostaw. Nie istnieje więc możliwość wystawienia faktury korygującej, która dokumentowałaby udzielony rabat. Spółka wskazała, że premiowana jest sprzedaż dokonana przez nią w zależności od ustalonego celu. Ponadto obowiązek spełnienia wyjściowych kryteriów (np. szkolenia, określone certyfikaty) niezbędnych, aby uzyskać prawo uczestnictwa w programie nosi wyraźne znamiona usługi. Mimo krytycznego stanowiska Sądu Administracyjnego i ogólnej interpretacji podatkowej Ministra Finansów z dnia 27 listopada 2012 r. (PT3/033/10/423/AEW/12/PT-618) dotyczącej rozliczania premii pieniężnych jako wynagrodzenia za świadczenie usług Spółka uważa, że przedmiotowa transakcja jest odmienna od typowej premii udzielanej odbiorcy przez dostawcę. W opisanym stanie faktycznym nie mamy do czynienia z sytuacją zawierania transakcji pomiędzy Spółką a sprzedawcą. Premię wypłaca nie ten, kto dostarcza towar a zapłata nie dotyczy zakupów dokonanych u dostawcy, ale jest dodatkowym wynagrodzeniem za dokonanie sprzedaży produktów. Z tego względu stanowi odrębne świadczenie usług Spółki, za które przysługuje wynagrodzenie.

Odnosząc się do pytania drugiego Spółka stwierdziła, że miejscem opodatkowania jest miejsce, w którym nabywca usługi posiada siedzibę (Szwajcaria). Po powołaniu treści art. 28a i art. 28b ustawy o podatku od towarowi usług wskazała, że firma szwajcarska będąc przedsiębiorstwem szwajcarskim prowadzi działalność gospodarczą oraz dodatkowo jest podatnikiem VAT w Szwajcarii, a zatem spełnia warunki uznania za podatnika w rozumieniu przepisów rozdziału dotyczącego ustalania miejsca świadczenia usług.

Zdaniem Spółki, nie istnieje dokument, który należałoby zastosować w związku z otrzymaniem bonusu do zmniejszenia podatku naliczonego przy nabyciu produktów od dystrybutorów. Możliwość taka nie występuje ponieważ podmiot, który udziela bonusu, nie wystawia faktury sprzedaży. Brak jest także możliwości uzyskania faktur korygujących od dystrybutorów, gdyż cena dostarczanych przez nich towarów, a w konsekwencji kwota przysługującej należności z tytułu dostaw nie ulega zmianie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści przepisu art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarze należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów". Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Powołany przepis wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika - nie będące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu.

Ponadto, aby uznać usługę za odpłatną, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przy czym - w myśl ust. 4 ww. artykułu - podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z treści art. 29 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, to dofinansowanie to stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Wobec powyższego opodatkowaniu podlegać będzie każda dopłata do konkretnych czynności opodatkowanych mająca bezpośredni związek z ceną bez względu na podmiot udzielający wsparcia finansowego, jak i pochodzenie środków tj. publiczne i niepubliczne.

Stosownie do art. 73 powołanej Dyrektywy, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi wynagrodzenie (zapłatę), które dostawca towarów lub świadczący usługi otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej z tytułu wykonanych czynności, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw.

Należy zwrócić uwagę na fakt, że ani w ww. Dyrektywie, ani w ustawie o podatku od towarów i usług prawodawca nie zdefiniował pojęcia "premia pieniężna" czy "rabat". Zatem celem dokonania prawidłowej kwalifikacji premii pieniężnych (bonusów pieniężnych) w świetle przepisów o podatku od towarów i usług, należy przeprowadzić obiektywną analizę całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej transakcji, która pozwoli na ocenę skutków takiej transakcji w świetle regulacji dotyczących podatku od towarów i usług. Należy przy tym mieć na uwadze, że sama wola podatnika, znajdująca odzwierciedlenie w treści czynności prawnej, nie może określać charakteru prawnego świadczenia w oderwaniu od jego obiektywnych cech, bowiem nie nazwa, lecz treść świadczenia decyduje o tym jaki ma ono charakter. Nazwanie przez strony umowy danego świadczenia premią nie wyłącza zatem możliwości kwalifikacji tego świadczenia jako rabatu w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy.

Zatem warunkiem uznania, że premia pieniężna stanowi w istocie rabat, jest wykazanie ścisłego związku pomiędzy premią pieniężną a zrealizowanymi dostawami.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży sprzętu komputerowego, którego jednym producentem jest koncern. Wyroby tej marki nabywa od dystrybutora z siedzibą w kraju. Spółka posiada status partnera, który został jej nadany po spełnieniu warunków co do poziomu kompetencji, w szczególności zatrudniania pracowników legitymujących się wymaganymi certyfikatami ze specjalności związanych ze sprzętem i oprogramowaniem komputerowym oraz innych warunków o charakterze marketingowym. Jako partner, Spółka uczestniczy w programach marketingowych, w tym w programach intensyfikujących sprzedaż produktów, organizowanych przez spółkę z siedzibą w Szwajcarii. W szczególności są to programy bonusowe premiujące sprzedaż w określonych segmentach produktów. Koncern przekazuje regulamin takich programów swoim partnerom w formie elektronicznej. Programami, których dotyczy zapytanie są programy: E. (dotyczący Zabezpieczeń Sprzętu i Oprogramowania), I. (dotyczący produktów do Obrazowania i Drukowania), P. (dotyczący komputerów osobistych) oraz E. (dotyczący sprzętu dla przedsiębiorstw). Aby partner mógł uczestniczyć w programie musi spełniać określone wymogi. Edycje programów są kwartalne. Podstawowe ich zasady są wyznaczone w taki sposób, że po osiągnięciu założonego celu partner ma prawo otrzymać wynagrodzenie. Wynagradzany nie jest jednak sam zakup produktów, lecz następująca w związku z takim zakupem sprzedaż (odprzedaż) do zdefiniowanej w ramach programu grupy odbiorców. W szczególności wyłączeniu podlega sprzedaż realizowana do innych dystrybutorów i innych sprzedawców produktów. W efekcie premiowana ma być, co do zasady, sprzedaż do użytkowników końcowych. Dalszym wyłączeniom podlega sprzedaż w ramach specjalnych umów. Po zakończeniu kwartału na podstawie danych sprzedażowych następuje rozliczenie i partner otrzymuje informację o wysokości przysługującego mu wynagrodzenia (premii). Uzyskiwana premia zależy od pewnych parametrów, lecz jej podstawą jest procent od wartości produktów sprzedanych przez partnera do użytkowników końcowych. Wartość premii określa się na podstawie wartości produktów zakupionych przez partnera od dystrybutorów. W zależności od stopnia, w jakim wyznaczony cel sprzedażowy został osiągnięty premia może nie przysługiwać w ogóle, przysługiwać zgodnie z podanym procentem wartości zakupów, lub być zwiększona poprzez stosowanie odpowiedniego mnożnika. Zasady wyliczania premii różnią się w szczegółach dla poszczególnych grup produktów. Dla niektórych z nich nie jest wyznaczany cel sprzedażowy. Wówczas wynagrodzenie w postaci premii jest ustalonym procentem od wartości produktów sprzedanych przez partnera, wyliczone na podstawie produktów zakupionych przez niego od dystrybutorów. Wynagrodzenie przysługuje partnerom, co do zasady, jedynie za sprzedaż produktów do odbiorcy końcowego na określonym geograficznie rynku Unii Europejskiej. Sprzedaż do innych partnerów, do dystrybutorów lub poza UE nie jest premiowana. Wynagrodzenie w ramach opisanego programu jest wypłacane przez firmę z siedzibą w Szwajcarii. Podmiot ten nie jest producentem ani dostawcą (dystrybutorem), od którego partner nabywa produkty, których sprzedaż jest premiowana wynagrodzeniem. Podmiot wypłacający wynagrodzenie jest przedsiębiorstwem prowadzącym w Szwajcarii działalność gospodarczą oraz jest w Szwajcarii podatnikiem VAT. Nie jest zarejestrowanym podatnikiem w Polsce. Za otrzymane wynagrodzenie od firmy z siedzibą w Szwajcarii, Spółka nie świadczy żadnych dodatkowych usług reklamowych lub marketingowych. Wynagrodzenie to jest wypłacane wyłącznie za wartość dokonanej sprzedaży do odbiorców końcowych na określonym geograficznie rynku Unii Europejskiej, po spełnieniu warunków wymaganych do posiadania statusu partnera. Umowa dotycząca wypłacenia przedmiotowej premii jest bezpośrednio zawierana przez Spółkę z firmą w Szwajcarii, bez jakiegokolwiek udziału dystrybutora, od którego nabywany jest sprzęt. Dystrybutor nie jest również stroną umowy zawieranej przez Spółkę z ww. firmą.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych regulacji prowadzi do stwierdzenia, że skoro - jak wynika z treści wniosku - Spółka nie wykonuje oprócz sprzedaży produktów komputerowych na odpowiednim poziomie innych dodatkowych czynności, to wypłacane przez podmiot szwajcarski środki pieniężne nie są w żaden sposób związane z uzyskaniem świadczenia wzajemnego przez kontrahenta ze Szwajcarii. Fakt, że Spółka musi spełnić określone warunki, aby zostać partnerem w żaden sposób nie może zostać uznany za świadczenie usług, gdyż wypłata ww. środków pieniężnych związana jest z konkretnym programem marketingowym, a nie w związku z posiadaniem statusu partnera. W konsekwencji należy stwierdzić, że otrzymywane przez Spółkę środki pieniężne nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie jakichkolwiek usług na rzecz podmiotu ze Szwajcarii. Okoliczności sprawy wskazują jednak, że otrzymane od firmy szwajcarskiej środki pieniężne, które przyznawane są "za sprzedaż produktów do odbiorcy końcowego na określonym geograficznie rynku Unii Europejskiej" w istocie stanowią świadczenie - należne - od osoby trzeciej, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy. Zatem jako zwiększające podstawę opodatkowania tych czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Końcowo należy stwierdzić, że w związku z tym, że otrzyma premia nie jest wynagrodzeniem za świadczenie usług, rozstrzygnięcie kwestii dotyczących określenia miejsca świadczenia usług stało się bezprzedmiotowe.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec tego, że Spółka nie jest zainteresowanym w rozumieniu ww. przepisu niniejsza interpretacja nie zawiera oceny stanowiska dotyczącego kwestii uznania wypłaconych środków pieniężnych za rabat przez podmiot dokonujący dostawy towarów na rzecz Spółki lub kontrahenta ze Szwajcarii oraz sposobu jego udokumentowania jako podstawy do zmniejszenia podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.