ITPP2/443-967/12/AP - VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży działek gruntu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2012 r. (data wpływu 10 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 10 sierpnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek gruntu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 30 listopada 2006 r. nabyła Pani z mężem działkę rolną o pow. 1,2437 ha oznaczoną jako działka rolna 58/4, na której zamierzała wybudować dom dla swojej rodziny. Działka stanowiła majątek prywatny (osobisty). W celu wybudowania domu wystąpiła Pani do wójta gminy o wydanie warunków zabudowy. 27 grudnia 2006 r. otrzymała decyzję o możliwości budowy domu mieszkalnego z budynkiem gospodarczym. Następnym krokiem było uzbrojenie działki w media (prąd, wodę), co zostało wykonane w okresie styczeń-lipiec 2007 r. W roku 2007 rozpoczęła Pani również grodzenie działki, odnowiła (pogłębiła i oczyściła) staw, który znajdował się na niej, nasadziła drzewa ozdobne wokół niej oraz drzewa owocowe w miejscu, gdzie miał być sad owocowy. W miarę swoich możliwości finansowych realizowała marzenie - budowę domu na wsi. Następnym działaniem miał być wybór projektu domu i wystąpienie o pozwolenie na rozpoczęcie budowy. Zamierzała Pani z mężem wziąć kredyt i rozpocząć budowę. Od 2001 r. mieszkała wspólnie z rodzicami. Po wybudowaniu domu zamierzała sprzedać mieszkanie i dokończyć oraz wyposażyć dom. Jednak w lutym 2008 r. mąż stracił stałe zatrudnienie i sytuacja finansowa znacznie się pogorszyła. Okolice, gdzie mieszka Pani z mężem, to teren o bardzo dużym bezrobociu i mąż miał w tamtym czasie duże trudności ze znalezieniem stałego zatrudnienia, które pozwoliłoby podjąć dalsze działania w celu realizacji budowy domu. Kryzys finansowy jaki nastąpił w Pani rodzinie i w całym kraju spowodował, że musiała Pani zaprzestać dalszych działań. Bała się podjąć ryzyko wzięcia kredytu hipotecznego na wiele lat w tak niepewnych czasach, przy braku stałego zatrudnienia męża, a poza tym spłacała jeszcze kredyt, który wzięła na zakup ww. działki. Mijały kolejne lata, nie posiadała Pani oszczędności, dlatego w 2010 r. podjęła decyzję o podziale działki 58/4 na trzy mniejsze (działki 58/6, 58/7, 58/8) oraz ich sprzedaży w celu poprawy sytuacji finansowej rodziny i na cele mieszkaniowe (mieszkanie dla rodziców). Sprzedaży działek dokonała Pani w 2011 r. i 2012 r. Za środki uzyskane ze sprzedaży kupiła mieszkanie dla rodziców - kawalerkę (30 m²) i wyremontowała mieszkanie, w którym została Pani rodzina. Przy sprzedaży trzeciej działki powzięła Pani wątpliwość, czy nie jest zobowiązana do zapłaty podatku od sprzedaży działek. Zarówno Pani, jak i mąż, nigdy nie prowadzili działalności gospodarczej - działkę rolną zakupili dla siebie - powiększyła ona majątek osobisty. Nie nabyła jej z zamiarem odsprzedaży. Dowodem tego są choćby przedsięwzięcia, które poczyniła realizując swoje marzenie o domu na wsi, tj. uzbrojenie w media i ogrodzenie, zagospodarowanie działki. Działka nie była nabyta w celu prowadzenia na niej działalności gospodarczej. W Pani ocenie, sprzedaż działek należy traktować jako sprzedaż majątku osobistego, który nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż sprzedała je jako osoba fizyczna.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z tym, że podzieliła Pani na mniejsze działki wcześniej nabytą działkę pod budowę domu i dokonała ich sprzedaży w celu poprawy sytuacji finansowej i mieszkaniowej rodziny, nie prowadząc działalności gospodarczej, powinna zapłacić podatek od sprzedaży działek, które były majątkiem osobistym Pani i męża.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien płacić podatku, gdyż nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami, ani żadnej innej (nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT), a działki stanowiły majątek osobisty. Wskazała Pani, że zarówno Pani jak i mąż nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej, a działkę rolną kupiła dla siebie pod budowę domu, powiększyła ona majątek osobisty. Nie została nabyta z zamiarem jej odsprzedaży, na co dowodem są przedsięwzięcia poczynione w celu realizacji marzenia o domu na wsi, tj. uzbrojenia w media, ogrodzenie, zagospodarowanie działki. Ponadto wskazała, że nie posiada innych nieruchomości gruntowych przeznaczonych do sprzedaży w przyszłości i wcześniej nie dokonywała żadnych sprzedaży gruntów, poza wspomnianymi we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Według art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych regulacji stwierdzić należy, że mimo, iż przedmiotowe grunty spełniają definicję towarów zawartą z art. 2 pkt 6 ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży działek gruntu, działała Pani w charakterze handlowca. Grunt został przez Panią nabyty z zamiarem zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych rodziny (budowy domu) i - jak wynika z wniosku - podjęła Pani czynności zmierzające do realizacji tego zamiaru. Powyższe wyklucza zatem handlowy cel transakcji. W konsekwencji sprzedając przedmiotowe działki korzystała Pani z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Taka czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe - że sprzedaż przedmiotowych działek nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Panią za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań - dokonana przez Panią sprzedaż działek - nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze fakt, iż stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Pani, jako były współwłaściciel sprzedanych działek gruntu, zaznacza się, iż niniejsza interpretacja stanowi rozstrzygnięcie w Pani indywidualnej sprawie. Nie rozstrzyga ona kwestii skutków podatkowych czynności sprzedaży ww. działek przez Pani męża, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.