ITPP2/443-959/10/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2010 r. (data wpływu 14 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 września 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka jest jednym z czołowych dostawców usługi Triple Play łączącej w jednym pakiecie: telewizję, szerokopasmowy dostęp do Internetu oraz telefonię stacjonarną. Jest liderem wśród operatorów telewizji kablowej na większości lokalnych rynków, na których świadczy usługi. Od 2006 r. jest notowana na Giełdzie Papierów Wartościowych.

W ramach swojej działalności Spółka podejmuje szereg działań o charakterze promocyjno-marketingowym, w tym m.in. organizuje różnego rodzaju konkursy z nagrodami. Konkursy są kierowane zarówno do osób będących już jej abonentami, jak również do osób, które potencjalnie mogą zostać odbiorcami usług telekomunikacyjnych przez nią świadczonych. Laureaci takich konkursów otrzymują od Spółki zakupione przez nią wcześniej nagrody. Wydanie nagród jest nieodpłatne. Organizowanie takich konkursów ma na celu budowanie pozytywnego wizerunku Spółki, zwiększenie atrakcyjności oferowanych usług, budowanie trwałych więzi z dotychczasowymi abonentami oraz pozyskiwanie nowych. Oznacza to, że są to działania zmierzające nie tylko do zachowania dotychczasowych źródeł przychodów, ale także zmierzające do intensyfikacji sprzedaży, co pozwoli na systematyczne zwiększanie przychodów Spółki.

Wartość nagród wydawanych nieodpłatnie laureatom konkursów zawsze przekracza 10 zł i najczęściej przekracza także kwotę 100 zł. Co do nagród, których rynkowa wartość wynosi pomiędzy 10,01 zł a 100 zł, Spółka nie prowadzi żadnej ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób, którym wydano nagrody. Rodzaj i charakter przekazywanych towarów stanowiących nagrody w konkursach, uniemożliwia uznanie ich za drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości, czy próbki - w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym w dacie sporządzania wniosku.

Spółka odlicza podatek naliczony związany z nabyciem towarów przeznaczonych na nagrody. Nagrody nie są przekazywane na potrzeby osobiste Spółki lub jej pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, czy członków organów stanowiących Spółki (osoby te bowiem nie mogą brać udziału w konkursach organizowanych przez Spółkę).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle aktualnie obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, nieodpłatne wydawanie przez Spółkę nagród laureatom konkursów podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazywanie laureatom konkursów nagród nie stanowi, w myśl art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatnej dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem. Tym samym, nieodpłatne przekazanie nagród, w ocenie Spółki, pozostaje poza zakresem opodatkowania tym podatkiem

Po powołaniu treści art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 2 oraz art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka ponownie wskazała, że nieodpłatne wydawanie nagród laureatom konkursów pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż ma na celu zarówno zachowanie źródła przychodów poprzez utrzymanie dotychczasowych abonentów, jak i systematyczne zwiększanie przychodów poprzez pozyskiwanie nowych odbiorców świadczonych przez nią usług.

Stwierdziła, że w konsekwencji, skoro nieodpłatne przekazania związane są z przedsiębiorstwem (działalnością), to nie można uznać, że stanowią odpłatną dostawę towarów w rozumieniu ww. ustawy, co oznacza, że nieodpłatne przekazania nagród laureatom konkursów nie podlegają opodatkowaniu.

Wskazała, że stanowisko takie znajduje uzasadnienie w orzecznictwie sądów administracyjnych, a także w praktyce organów podatkowych. Tytułem przykładu powołała fragmenty wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 marca 2009 r. (sygn. akt I FPS 6/08), wydanego w składzie 7 sędziów oraz interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 15 stycznia 2008 r. (nr IPPPI-443-596/07-2/MP).

Mając powyższe na uwadze Spółka uznała, że Jej stanowisko - jako znajdujące uzasadnienie w świetle aktualnie obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, orzecznictwie sądów administracyjnych oraz praktyce organów podatkowych - zasługuje na uwzględnienie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów rozumie się również - zgodnie z ust. 2 tego artykułu - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Jednocześnie z treści ust. 3 ww. artykułu wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Artykuł 7 ust. 4 ustawy definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Z przywołanych przepisów wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem, niebędących próbkami, prezentami o małej wartości, czy też drukowanymi materiałami reklamowymi i informacyjnymi. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest także to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

W celu dokonania prawidłowej analizy treści normy prawnej wynikającej z przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, konieczne jest uwzględnienie brzmienia ust. 3 tego artykułu, będącego przepisem szczególnym w stosunku do uregulowania art. 7 ust. 2 tej ustawy. Przede wszystkim zauważyć należy, że określone w ust. 3 wyłączenia z zakresu zastosowania przepisu ust. 2, dotyczą towarów, których zbycie - co do zasady - jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Jeśli zatem na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług przekazanie towarów określonych w tym przepisie, których wydanie niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to w konsekwencji należy wnioskować, że art. 7 ust. 2 stanowi podstawę do opodatkowania również nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Odmienna interpretacja podważałaby racjonalność ustawodawcy. Gdyby bowiem przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle nie związane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu, jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Ze stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach swojej działalności Spółka podejmuje szereg działań o charakterze promocyjno-marketingowym, w tym m.in. organizuje różnego rodzaju konkursy z nagrodami, które wydawane są nieodpłatnie. Wartość nagród wydawanych nieodpłatnie laureatom konkursów zawsze przekracza 10 zł i najczęściej przekracza także kwotę 100 zł W odniesieniu do nagród, których rynkowa wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, Spółka nie prowadzi żadnej ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób, którym je wydano. Rodzaj i charakter przekazywanych towarów, uniemożliwia uznanie ich za drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości, czy próbki. Spółka odlicza podatek naliczony związany z nabyciem towarów przeznaczonych na nagrody.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą opodatkowania ww. nieodpłatnego przekazania towarów (nagród).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) oraz regulacje ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść art. 7 ust. 2 w zw. z ust. 3, należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie towarów należących do Spółki - na potrzeby przeprowadzenia ww. konkursów z nagrodami - podlega opodatkowaniu, bowiem treść wniosku wskazuje, że Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.