ITPP2/443-956a/09/EŁ - Ustalenie stawki podatku VAT dla dokonywania przez spółkę wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów na rzecz podmiotu duńskiego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2009 r. (data wpływu 9 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 0 % do transakcji dostawy towarów na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej w przypadku, gdy towary te przeznaczone są do wykonania na nich usług na terytorium kraju, przed ich wywozem na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2009 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 0 % do transakcji dostawy towarów na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej w przypadku, gdy towary te przeznaczone są do wykonania na nich usług na terytorium kraju, przed ich wywozem na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce, który zgłosił zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej współpracuje z kontrahentem będącym podatnikiem podatku od wartości dodanej, zarejestrowanym dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Danii (kontrahent Spółki). W ramach tej współpracy od lutego 2008 r. sprzedaje na jego rzecz, podzespoły do aparatów słuchowych, z tym że podzespoły te, zanim zostaną wywiezione na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, najpierw przewożone są ze Spółki do innej spółki mającej siedzibę na terenie Polski (podmiot trzeci), gdzie montowane są aparaty słuchowe z udziałem tych podzespołów (na potrzeby tych transakcji podmiot trzeci występuje jedynie jako podmiot świadczący usługi na ruchomym majątku rzeczowym na rzecz innego podmiotu zagranicznego niż kontrahent Spółki). Po zmontowaniu, aparaty słuchowe zawierające odpowiednie podzespoły wywożone są z terytorium Polski bezpośrednio do Danii, do siedziby innego podmiotu zagranicznego, który jest klientem zagranicznego kontrahenta Spółki. Zgodnie z ustaleniami stron, Spółka pokrywa koszty transportu towarów zarówno od niej do podmiotu trzeciego w Polsce, jak i od tego podmiotu do podmiotu na terenie Danii. Ponosi również odpowiedzialność za czynności związane z organizowaniem przewozu towarów, choć niektóre czynności (np. przygotowanie przesyłek i ich wydawanie przewoźnikowi, kontaktowanie się z przewoźnikiem, przygotowanie stosownej dokumentacji przewozowej, itp.), na podstawie porozumienia, faktycznie wykonuje podmiot trzeci w Polsce. Spółka wykazuje w deklaracjach podatkowych oraz w informacjach podsumowujących za okresy, w którym wystawiono faktury stwierdzające dokonanie dostaw towarów na rzecz kontrahenta z Danii, te dostawy jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów. Otrzymuje zapłaty za zrealizowane dostawy na rachunek bankowy w terminie 60 dni od dnia wydania towarów, a w przypadku późniejszego otrzymania zapłaty - dokonuje korekty podatku należnego. W celu prawidłowego udokumentowania przebiegu transakcji Spółka otrzymuje od podmiotu trzeciego (polskiego) comiesięczne informacje potwierdzające, iż przekazane w danym miesiącu podzespoły do aparatów słuchowych, po wykonaniu usług montażu, zostaną wywiezione z terytorium Polski. W celu identyfikacji wysyłanych towarów, informacja przekazywana przez ten podmiot zawiera również wskazanie dokumentów, na podstawie których określone elementy do aparatów słuchowych zostały przekazane ze Spółki do podmiotu trzeciego. Ponadto, na podstawie odrębnego porozumienia, podmiot ten zobowiązany jest do gromadzenia dokumentacji potwierdzającej wywóz poza terytorium Polski produktów, w skład których wchodzą komponenty dostarczane przez Spółkę, a także gromadzenia dowodów potwierdzających dostarczenie towarów do odbiorcy. Zobowiązany jest również na żądanie Spółki przedłożyć Jej do wglądu całość tej dokumentacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy powołującego treść przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 i 5, art. 7 ust. 1, art. 13 ust. 1, ust. 2 pkt 1 i ust. 6 oraz art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych przesłanek, podlega w Polsce opodatkowaniu według stawki 0 %. Wskazując, że przepis § 7a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), został zastąpiony z dniem 1 grudnia 2008 r. przez § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), podała warunki jakie muszą być spełnione, aby zastosować obniżoną do wysokości 0 % stawkę podatku.

Spółka podniosła, że Jej zdaniem przedstawiony we wniosku opis spełnia hipotezę normy wyrażonej w powyższych przepisach, bowiem:

Odnosząc się do posiadanej dokumentacji wskazała, że zastosowanie preferencyjnej stawki dla dostaw realizowanych na rzecz zagranicznego kontrahenta, jest uzależnione m.in. od posiadania dokumentacji, z której wynika, że towary przekazywane podmiotowi trzeciemu, który wykonuje usługi, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy, zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju. W celu prawidłowego udokumentowania przebiegu dostaw towarów Spółka otrzymuje od podmiotu trzeciego comiesięczną informację potwierdzającą, iż przekazane w danym miesiącu podzespoły do aparatów słuchowych po wykonaniu na nich usług na ruchomym majątku rzeczowym, zostaną wywiezione z terytorium Polski. W celu identyfikacji wysyłanych towarów, informacja przekazywana przez ten podmiot wskazuje również dokumenty, na podstawie których określone elementy do aparatów słuchowych zostały przekazane ze Spółki do podmiotu trzeciego. Ponadto, na podstawie odrębnego porozumienia podmiot ten zobowiązany jest do gromadzenia dokumentacji potwierdzającej wywóz poza terytorium Polski urządzeń, w skład których wchodzą komponenty dostarczane przez Spółkę, a także do gromadzenia dowodów potwierdzających dostarczenie towarów do odbiorcy. Podmiot ten zobowiązany jest również na żądanie Spółki przedłożyć do wglądu całość tej dokumentacji. Posiadanie informacji oraz dokumentów uzyskiwanych od podmiotu trzeciego, jak również możliwość uzyskania dokumentacji wywozowej, potwierdzającej dostarczenie wyrobów do odbiorcy prowadzi do wniosku, że spełnia wymóg przewidziany w § 10 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. i poprzedzającym go § 7a ust. 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r.

Spółka wskazała, że Jej zdaniem realizowane dostawy towarów na rzecz kontrahenta zagranicznego powinny być opodatkowane - do dnia 30 listopada 2008 r. na podstawie § 7a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. a od 1 grudnia 2008 r. na podstawie § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. - 0 % stawką podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W art. 8 ust. 1 ww. ustawy, zdefiniowano świadczenie usług jako każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (...).

W świetle art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Powyższy przepis, zgodnie z ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Ustęp 6 powołanego artykułu, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. wskazuje, iż wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Natomiast w okresie (zgodnie z wnioskiem Spółki) od dnia 1 lutego 2008 r. do dnia 30 listopada 2008 r. powyższy przepis wskazywał, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, który zgłosił zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i został zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Zgodnie z treścią przepisu § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r., obniżoną do wysokości 0 % stawkę podatku stosuje się do towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonywania na nich usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy, na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Stosownie do ust. 2 tego paragrafu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że podatnik dokonujący dostawy towarów:

Natomiast w okresie od dnia 1 lutego 2008 r. do dnia 30 listopada 2008 r. (okres objęty żądaniem Spółki) przepisy te uregulowane były w § 7a ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

Przepis ust. 1 powyższego paragrafu wskazywał, iż obniżoną do wysokości 0 % stawkę podatku stosuje się do towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonywania na nich usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy, na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Zgodnie z ust. 2 tego paragrafu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że podatnik dokonujący dostawy towarów:

Z wyżej cytowanych przepisów rozporządzeń z dnia 27 kwietnia 2004 r. i z dnia 28 listopada 2008 r. wynikało, że obniżoną do wysokości 0 % stawkę podatku należało stosować jeśli podatnik dokonujący dostawy towarów spełniał łącznie określone warunki, m.in. był zarejestrowany jako podatnik VAT UE, w zgłoszeniu rejestracyjnym zgłosił, że zamierza dokonywać wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, dokonał sprzedaży dla odbiorcy zarejestrowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium innego państwa członkowskiego, towary, na których miały zostać wykonane usługi trafiły do podmiotu polskiego, który wykonał na nich usługi określone w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług, tzn. usługi na ruchomym majątku rzeczowym. Istotne było również otrzymanie zapłaty na rachunek bankowy w banku krajowym, w terminie 60 dni od dnia wydania towaru oraz posiadanie dokumentów wskazujących, iż towary po wykonaniu na nich usług zostaną wywiezione z terytorium kraju.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż jako zarejestrowany podatnik VAT UE, Spółka zgłosiła zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Dokonuje sprzedaży podzespołów na rzecz kontrahenta będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej w Danii, zarejestrowanego dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Towar dostarcza najpierw do polskiej firmy, w której montowane są aparaty słuchowe z udziałem tych podzespołów. Firma ta jest podmiotem świadczącym usługi na ruchomym majątku rzeczowym. Po zmontowaniu, aparaty słuchowe zawierające podzespoły, wywożone są z terytorium Polski bezpośrednio do Danii, do klienta kontrahenta Spółki. W deklaracjach podatkowych oraz w informacjach podsumowujących Spółka wykazuje te dostawy jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów. Otrzymuje zapłaty na rachunek bankowy w banku krajowym, w terminie 60 dni od dnia wydania towarów (w przypadku późniejszego otrzymania zapłaty dokonuje korekty podatku należnego). Od podmiotu trzeciego otrzymuje comiesięczne informacje potwierdzające, iż przekazane w danym miesiącu podzespoły po wykonaniu usług montażu, zostaną wywiezione z terytorium Polski. W celu identyfikacji informacja ta zawiera wskazanie dokumentów, na podstawie których określone podzespoły zostały przekazane ze Spółki do podmiotu trzeciego. Ponadto, na podstawie odrębnego porozumienia, podmiot ten zobowiązany jest do gromadzenia dokumentacji potwierdzającej wywóz poza terytorium Polski produktów, w skład których wchodzą komponenty dostarczane przez Spółkę, gromadzi także dowody potwierdzające dostarczenie towarów do odbiorcy. Zobowiązany jest również na żądanie Spółki, przedłożyć Jej do wglądu całość tej dokumentacji.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że podane we wniosku fakty potwierdzają wypełnienie przez Spółkę przesłanek określonych w rozporządzeniach: z dnia 27 kwietnia 2004 r. i z dnia 28 listopada 2008 r. Spełnione zostały warunki określone w § 7a ust. 2 oraz w § 10 ust. 2 odpowiednio wskazanych rozporządzeń, tj. w:

Przepis ten nie precyzował ani formy, ani rodzaju dokumentów, z których ma wynikać, że towary przekazywane podmiotowi polskiemu, który wykonuje usługi na ruchomym majątku rzeczowym, zostaną po ich wykonaniu wywiezione z terytorium kraju. Należy więc uznać, że chodzi tu o wszelkie dokumenty, które w sposób jednoznaczny będą stwierdzały, że konkretna partia towarów przekazana podmiotowi polskiemu zostanie po wykonaniu usługi wywieziona z terytorium kraju. Spółka dysponowała potwierdzeniem wystawionym przez podmiot polski, wykonujący usługi na ruchomym majątku rzeczowym wskazującym, że po ich wykonaniu towary zostaną wywiezione z terytorium kraju. W celu identyfikacji informacja ta zawierała wskazanie dokumentów, na podstawie których określone podzespoły zostały przekazane ze Spółki do podmiotu trzeciego. Uznać więc należy, że posiadane dokumenty pozwalały na identyfikację towarów przekazanych do podmiotu trzeciego, które następnie zostaną wywiezione poza terytorium kraju, zatem były dokumentami, o których mowa w § 10 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. oraz § 7a ust. 2 pkt 5 wcześniej obowiązującego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i treść powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, iż dokonując przedmiotowych transakcji z kontrahentem duńskim Spółka spełniła warunki wymagane w poszczególnych okresach we wskazanych wyżej rozporządzeniach Ministra Finansów.

Zatem w okresie od dnia 1 lutego 2008 r. do dnia 30 listopada 2008 r. na podstawie § 7a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. a w okresie od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. - na podstawie § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., miała prawo stosować 0 % stawkę podatku do opisanych we wniosku transakcji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.