ITPP2/443-953/10/RS - Stawka podatku na świadczoną usługę międzynarodowego transportu towarów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 grudnia 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-953/10/RS Stawka podatku na świadczoną usługę międzynarodowego transportu towarów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2010 r. (data wpływu 14 września 2010 r.), uzupełnionym w dniu 7 października 2010 r., (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla usług międzynarodowego transportu towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 7 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla usług międzynarodowego transportu towarów.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na zlecenie polskiego czynnego podatnika podatku od towarów i usług dokonał Pan przewozu towaru na trasie Norwegia-Polska. Ostateczna odprawa celna wg procedury "DDP Incoterms" została dokonana w Urzędzie Celnym w Szwecji, na granicy Unii Europejskiej z Norwegią. W deklaracjach EU, którą otrzymują kierowcy, brak jest informacji, iż do wartości celnej dodano wartość usługi transportowej i opodatkowano podatkiem od wartości dodanej, co nie spełnia wymogu do zastosowania stawki podatku 0% (art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług). W związku z powyższym wystawił Pan fakturę VAT ze stawką 22%. Usługobiorca odmówił zapłaty za transport, informując, że zaakceptuje tylko fakturę VAT ze stawką 0%. Usługa transportowa była świadczona dla siedziby nabywcy znajdującej się w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką należy opodatkować usługę transportową towaru na trasie Norwegia-Polska, jeśli towar został odprawiony na granicy Unii (odprawa ostateczna wg procedury "DDP Incoterms"), a z dokumentu "Deklaracji EU" nie wynika spełnienie art. 83 ust. 5 pkt 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie stawki 0% nie jest możliwe, ponieważ na dokumencie brak jest jakichkolwiek danych liczbowych, z których wynika fakt pobrania podatku od wartości dodanej i wliczenia do podstawy opodatkowania wartości usługi transportowej. Jedyną informacją na deklaracji EU w poz. nr 20, jest powołanie się na procedurę "DDP Incoterms". Według Pana usługa transportowa powinna być opodatkowana stawką 22%. Z deklaracji EU można odczytać, że ostateczna odprawa celna towaru transportowanego na trasie Norwegia-Polska została dokonana w Urzędzie Celnym w Szwecji, na granicy UE z Norwegią. Na dokumencie znajduje się również pieczątka "Sverge Tullverket" co oznacza Urząd Celny w Szwecji (pieczątka stawiana jest na końcowej odprawie celnej). Zlecenie transportowe dostał Pan od firmy kurierskiej, nadawcą towarów była firma z Norwegii, a odbiorcą firma z Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez terytorium kraju - w myśl art. 2 pkt 1 ww. ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przez terytorium państwa trzeciego - zgodnie z pkt 5 powyższego artykułu - rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Wspólnoty.

Stosownie do treści art. 2 pkt 7 ustawy, z importem towarów mamy do czynienia, gdy przywozu towarów dokonano z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług, ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. Z art. 28a pkt 1 ustawy wynika, iż przez podatnika należy rozumieć:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a), która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W oparciu art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Przez usługi transportu międzynarodowego - zgodnie z ust. 3 pkt 1 powyższego artykuł - rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

a.

z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,

b.

z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,

c.

z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),

d.

z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju;

Stosownie do ust. 5 powyższego artykułu, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

1.

towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;

2.

towarów importowanych - oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

(...).

W myśl art. 60 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1 z dnia 11 grudnia 2006 r.), miejscem importu towarów jest państwo członkowskie, na którego terytorium znajdują się towary w momencie ich wprowadzenia do wspólnoty.

Zgodnie z art. 85 ww. Dyrektywy, podstawą opodatkowania jest wartość celna określona zgodnie z obowiązującymi przepisami wspólnotowymi.

Stosownie do art. 86 ust. 1 powołanej Dyrektywy, podstawa opodatkowania w imporcie towarów obejmuje następujące elementy, o ile nie zostały one włączone wcześniej:

a.

podatki, cła, opłaty i inne należności należne poza państwem członkowskim importu, a także inne należności z tytułu importu, z wyłączeniem VAT do pobrania;

b.

koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego importu, jak również koszty dodatkowe wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Wspólnoty, jeżeli miejsce to jest znane w momencie wystąpienia zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowego.

Z przestawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na zlecenie polskiego czynnego podatnika podatku od towarów i usług dokonał Pan przewozu towaru na trasie Norwegia-Polska. Odprawy celnej towaru dokonano w Szwecji. "Deklaracja EU" nie zawierała informacji, iż do wartości celnej dodano wartość usługi transportowej i opodatkowano podatkiem od wartości dodanej. Przedmiotowa usługa była wykonana dla siedziby firmy znajdującej się w Polsce.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy w zakresie miejsca świadczenia usług oraz fakt, że usługi transportowe były świadczone na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a pkt 1 ustawy, należy stwierdzić, że miejscem ich świadczenia i opodatkowania, zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, było terytorium Polski, czyli miejsce, w którym znajduje się siedziba nabywcy ww. usług.

W związku z tym, że towar transportowano z Norwegii (państwa trzeciego) do Polski należy stwierdzić, że świadczona przez Pana usługa - zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. b) ustawy - stanowiła usługę międzynarodowego transportu towarów.

Ponadto należy zauważyć, że w sytuacji dopuszczenia towaru transportowanego przez Pana do obrotu w innym kraju członkowskim Unii niż Polska, nie mamy do czynienia z importem towaru w rozumieniu polskiej ustawy o podatku od towarów i usług. Skoro w niniejszej sprawie towar został dopuszczony do obrotu w Szwecji, miejscem importu, w myśl art. 60 ww. Dyrektywy, było terytorium tego państwa.

W związku z powyższym, do zastosowania 0% stawki podatku dla świadczonej przez Pana usługi międzynarodowego transportu towarów, nie jest wymagany dokument, o którym mowa w art. 83 ust. 5 pkt 2 powołanej ustawy, potwierdzający wliczenie wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, lecz jedynie dokumenty wskazane w ust. 5 pkt 1 tego artykułu.

Reasumując, o ile posiada Pan dokument potwierdzający fakt, że w wyniku przewozu towarów z miejsca nadania (Norwegii) do miejsca przeznaczenia (Polski) nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim oraz fakturę VAT dokumentującą obciążenie nabywcy za wykonaną usługę międzynarodowego transportu towarów, ma Pan prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%.

Jednocześnie wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny dokumentów załączonych do wniosku o interpretację. Wobec powyższego załączone przez Pana dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny stanowiska dokonano wyłącznie na podstawie opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl