ITPP2/443-932/14/KT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2014 r. (data wpływu 14 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Z." - jest prawidłowe.

W dniu 14 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Z.".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 23 marca 2009 r. Gmina podpisała umowę z Województwem o dofinansowanie projektu pn. "Z.", współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej, Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013.

Projekt zrealizowany został na terenie Centrum... (C...) w miejscowości.... Teren, na którym projekt został zrealizowany, jest własnością Gminy. C...jest jednostką budżetową Gminy, powołaną uchwałą Rady Miasta z dnia 28 kwietnia 2005 r. C... jest zarządzane przez dyrektora zgodnie z pełnomocnictwem udzielonym przez Prezydenta Miasta. Zgodnie z tym pełnomocnictwem, dyrektor działa w zakresie decydowania o przeznaczeniu i sposobie wykorzystania składników majątkowych przy zachowaniu przepisów szczegółowych, oprócz decyzji w zakresie nabywania, zbywania i likwidacji środków trwałych, zawierania umów o wykonanie remontów kapitalnych, zawierania umów najmu powyżej 3 lat.

W ramach projektu została zrealizowana inwestycja polegająca na zagospodarowaniu turystycznym terenu przy C. Jest to zadanie własne Gminy. Inwestycja objęła: budowę obiektów małej architektury (ażurowa altanka, ławki, odbudowa pomostu na jeziorem..., renowacja miejsca na ognisko, instalacja fontanny, budowa pergoli drewnianych), budowę ciągów pieszo-rowerowych oraz parkingów dla rowerzystów, oświetlenie terenu. Inwestycja podniosła jakość świadczonych usług turystycznych oraz zapewniła turystom atrakcyjną ofertę turystyczną. Teren jest ogólnodostępny dla turystów i mieszkańców bez pobierania opłat. Gmina, ani C..., nie prowadzą i nie prowadziły działalności gospodarczej w zakresie tej inwestycji, ani też czynności opodatkowanych.

Gmina uzyskała interpretację indywidualną w tej sprawie podczas realizacji projektu, interpretacja, o którą się stara w niniejszym wniosku, jest wymagana do przedstawienia instytucji pośredniczącej na koniec okresu trwałości projektu (zgodnie z postanowieniami umowy o dofinansowanie).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina może odzyskać podatek od towarów i usług w zakresie zrealizowanego projektu, którego wysokość była ujęta w wydatkach kwalifikowanych.

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując przedmiotowe zadanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego, nie mógł odzyskać poniesionego kosztu podatku od towarów i usług z powodu uregulowań zawartych w art. 15 ust. 6 oraz w związku z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Środki pozyskane przez Gminę nie są uważane za środki, o których mowa w § 7 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799). Gmina nie czerpała i nie czerpie dochodu z tytułu korzystania z powstałej infrastruktury, która była i jest jej własnością. Gmina, w związku z realizacją inwestycji, nie wykonywała czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tzn. nie dokonywała sprzedaży towarów i nie świadczyła usług. Jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), które obowiązywało od dnia 1 grudnia 2008 r. do 31 grudnia 2009 r., regulowało powyższe kwestie w analogiczny sposób w rozdziale 10 oraz w § 8 ust. 3 i 4.

Powołane przez Gminę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), które obowiązywało od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r., regulowało powyższe kwestie w analogiczny sposób w rozdziale 9 oraz w § 7 ust. 3 i 4.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro - jak wynika z wniosku - nabyte w ramach realizacji przedmiotowego projektu towary i usługi nie służyły i nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ich nabycia, na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanych rozporządzeniach Ministra Finansów.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.