ITPP2/443-922/08/EŁ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-922/08/EŁ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 października (data wpływu 20 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży budynku mieszkalnego w zabudowie bliźniaczej, sklasyfikowanego w PKOB 11, z wbudowanym garażem wraz z gruntem i współwłasnością w drodze wewnętrznej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży budynku mieszkalnego w zabudowie bliźniaczej, sklasyfikowanego w PKOB 11, z wbudowanym garażem wraz z gruntem i współwłasnością w drodze wewnętrznej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka będąca Przedsiębiorstwem Budowlano-Usługowym jest właścicielem nieruchomości gruntowej, na której zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na budowę buduje zespół domów jednorodzinnych mieszkalnych w zabudowie szeregowej. Powierzchnia użytkowa poszczególnych segmentów nie przekracza 300 m 2. Na podstawie przedwstępnych umów sprzedaży Spółka zobowiązała się, po zakończeniu budowy i po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie, do przeniesienia prawa własności domu jednorodzinnego wraz z garażem, przynależną działką i współwłasnością ułamkową w działkach, które stanowią wspólny dojazd do poszczególnych nieruchomości (wewnętrzna droga dojazdowa) - na kupującego. Nieruchomość będąc współwłasnością w równych częściach właścicieli poszczególnych posesji sąsiadujących, stanowi konieczną drogę dojazdową, ponieważ bez nabycia udziału w tej nieruchomości - budynki mieszkalne nie posiadałyby żadnego dostępu do drogi publicznej. Wszystkie wymienione elementy, tj. dom z garażem, przynależna działka i udział w drodze dojazdowej będą sprzedawane w tym samym akcie notarialnym, ponieważ nie mogą być odrębnym przedmiotem własności. Oferowana cena nie wyodrębnia wartości poszczególnych elementów, wchodzących w skład dostawy tej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można zastosować 7% stawkę VAT dla całości transakcji, tj. sprzedaży domu jednorodzinnego mieszkalnego w zabudowie szeregowej, w skład którego wchodzi garaż wraz z przynależną działką i współwłasnością ułamkową w działkach, które stanowią wewnętrzną drogę dojazdową dla poszczególnych domów mieszkalnych w zabudowie szeregowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż domu jednorodzinnego wraz z garażem, przynależną działką i współwłasnością ułamkową w działkach, które stanowią wspólny dojazd do poszczególnych nieruchomości, stanowi jedną transakcję dostawy nieruchomości opodatkowaną stawką 7%.

Domy mieszkalne w zabudowie szeregowej, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z powierzchni gruntu, są sklasyfikowane w dziale 111 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, jako budynki mieszkalne jednorodzinne, czyli zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług są obiektami budownictwa mieszkaniowego. Jeśli ich powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m 2 art. 41 ust. 12a i 12b, jak to ma miejsce w opisanym przypadku, to zaliczamy je do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Wobec powyższego przy ich sprzedaży należy zastosować 7% stawkę podatku od towarów i usług. Z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się garażu, ponieważ nie stanowi on samodzielnego lokalu użytkowego. Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, grunt stanowiący niepodlegającą wyodrębnieniu część nieruchomości opodatkowany jest według stawki podatkowej właściwej dostawie budynków i budowli trwale z gruntem związanych. Zdaniem Spółki gruntem trwale związanym z budynkiem jest również działka gruntu stanowiąca niezbędną dla innych właścicieli drogę dojazdową przeznaczoną tylko na potrzeby współwłaścicieli tej nieruchomości, a zarazem właścicieli nieruchomości zabudowanej domami mieszkalnym, i jest opodatkowana tak jak nieruchomość zabudowana domem mieszkalnym w zabudowie szeregowej. Jest ona bowiem funkcjonalnie związana z nieruchomościami zabudowanymi domami mieszkalnymi, które nie mogą być zbyte bez zapewnienia im dostępu do drogi publicznej. A zatem przeniesienie własności w gruncie (stanowiącym drogę dojazdową) wraz z przeniesieniem własności nieruchomości zabudowanej budynkiem będzie podlegało opodatkowaniu jednakową stawką zgodnie z przeznaczeniem budynku, czyli w tym przypadku 7%.

W związku z powyższym Spółka uważa, iż w przedmiotowej sprawie sprzedaż domu jednorodzinnego mieszkalnego w zabudowie szeregowej, w skład którego wchodzi garaż wraz z przynależną działką i współwłasnością ułamkową w działkach, które stanowią wspólną wewnętrzną drogę dojazdową dla poszczególnych domów mieszkalnych powinno być opodatkowane według stawki 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 powołanej ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Z kolei ust. 5 powołanego artykułu stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne, tj. 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 12 cyt. ustawy, 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się - w myśl ust. 12a cyt. przepisu - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m 2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m 2.

Ponadto zgodnie z § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1.

robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,

2.

obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

* w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Celem właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego i co się z tym wiąże, stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, należy uwzględniać regulacje wynikające z przywołanego art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustawa o podatku od towarów i usług, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych, będący wynikiem prac budowlanych. Budynkami są zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Stosownie do art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak m.in. drogi.

Według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych drogi zaliczone są do działu 21- "Infrastruktura transportu"; grupy 211, tj. "Autostrady, drogi ekspresowe, ulice i drogi pozostałe". Zatem nie mogą one być objęte 7% stawką podatku - stosowaną w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego, sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11 - na podstawie powołanych wyżej przepisów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca dokonywać będzie dostawy budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej wraz z garażami znajdującymi się w tych budynkach. Powierzchnia użytkowa poszczególnych segmentów nie przekracza 300 m 2. Spółka przeniesienie na kupującego prawo własności domu jednorodzinnego wraz z garażem znajdującym się w budynku mieszkalnym, przynależną działką i współwłasnością ułamkową w działkach, które stanowią wspólny dojazd do poszczególnych nieruchomości. Droga wewnętrzna będąca współwłasnością w równych częściach właścicieli poszczególnych posesji sąsiadujących, stanowi konieczną drogę dojazdową, ponieważ bez nabycia udziału w tej nieruchomości budynki mieszkalne nie posiadałyby żadnego dostępu do drogi publicznej. Wskazano ponadto, iż wszystkie wymienione elementy, tj. dom z garażem, przynależna działka i udział w drodze dojazdowej będą sprzedawane w tym samym akcie notarialnym, ponieważ nie mogą być odrębnym przedmiotem własności. Natomiast oferowana cena nie wyodrębnia wartości poszczególnych elementów, wchodzących w skład dostawy tej nieruchomości. Wnioskodawca wskazał, iż domy mieszkalne w zabudowie szeregowej, są sklasyfikowane w dziale 111 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, jako budynki mieszkalne jednorodzinne.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przestawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że sprzedaż obiektów budownictwa mieszkaniowego, tj. domów jednorodzinnych w zabudowie szeregowej z wbudowanym garażem oraz gruntem związanym z tym obiektem będzie podlegać opodatkowaniu według stawki 7% na podstawie art. 41 ust. 12 w powiązaniu z przepisem art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast sprzedaż udziału we współwłasności wewnętrznej drogi dojazdowej do tego obiektu, będzie podlegać opodatkowaniu według stawki podstawowej w wysokości 22%.

W związku z powyżej przedstawionym stanem prawnym, stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku jest nieprawidłowe.

Końcowo wyjaśnić należy, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikowania obiektów budownictwa mieszkaniowego zgodnie z PKOB. Zatem niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o przedstawioną przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikację budynku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl