ITPP2/443-918/08/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2008 r. (data wpływu 17 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności składania wniosku o wydanie zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu przywozu z innego państwa członkowskiego środka transportu VAT-24 - jest prawidłowe.

W dniu 17 października 2008 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności składania wniosku o wydanie zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu przywozu z innego państwa członkowskiego środka transportu VAT-24.

W przedmiotowym wniosku przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wydział Komunikacji zwrócił się z wezwaniem o uzupełnienie dokumentacji związanej z rejestracją prywatnych pojazdów należących do personelu wojskowego i pracowników cywilnych Wielonarodowego Korpusu oraz członków ich rodzin w zakresie przedłożenia zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług lub braku obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia środka transportu (VAT-25), jeżeli pojazd jest rejestrowany pierwszy raz.

Zgodnie z Konwencją między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, Rządem Królestwa Danii i Rządem Republiki Federalnej Niemiec dotyczącą Wielonarodowego Korpusu z dnia 5 września 1998 r., struktura organizacyjna Korpusu składa się z Wielonarodowej Kwatery Głównej, Wielonarodowej Brygady Wspomagania Dowodzenia przy Kwaterze Głównej oraz innych wkładów narodowych wyznaczonych do Korpusu zgodnie z Porozumieniem lub udostępnianych Korpusowi przez umawiające się strony w poszczególnych przypadkach. Wkłady narodowe do Kwatery Głównej są wspierane przez narodowe komponenty wspomagające, do których należą między innymi "N". Zajmują się one prowadzeniem kompleksowej administracji, jak również reprezentowaniem personelu wojskowego, pracowników cywilnych oraz członków ich rodzin pochodzących z Danii i Niemiec na terenie Polski we wszelkich sprawach urzędowych. Korpus wspomagany jest również przez wspólnie z nim stacjonujące "C" i "M".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji zasadne jest składanie wniosku VAT-24 i wydawanie przez tutejszy urząd skarbowy zaświadczenia VAT-25 dla personelu Wielonarodowego Korpusu oraz członków ich rodzin.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z Konwencją z dnia 5 września 1998 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, Rządem Królestwa Danii i Rządem Republiki Federalnej Niemiec, dotyczącej Wielonarodowego Korpusu (tekst jedn. z 2004 r. Dz. U. Nr 21, poz. 259) towary i usługi wwiezione przez personel Kwatery Głównej oraz członków ich rodzin na własne potrzeby będą zwolnione z ceł i podatków. Ponadto w sytuacji przemieszczenia czasowego, a tym samym rejestracji czasowej urząd skarbowy nie wydaje stosowanego zaświadczenia VAT-25. Wydział Komunikacji w dowodzie rejestracyjnym pojazdu dokonuje adnotacji o pobycie czasowym. Od momentu wejścia w życie ustawy nakazującej przedkładanie zaświadczenia VAT-25 nigdy nie wymagał przedstawienia takiego dokumentu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę lub na ich rzecz (art. 9 ust. 1 ustawy). Zgodnie z ust. 2 tego artykułu przepis powyższy stosuje się pod warunkiem, że:

:

,

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, towary te maja służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, ma zastosowanie również do przemieszczenia towarów przez siły zbrojne Państw - Stron Traktatu Północnoatlantyckiego lub przez towarzyszący im personel cywilny z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, w przypadku gdy towary nie zostały przez nich nabyte zgodnie ze szczególnymi zasadami regulującymi opodatkowanie podatkiem od wartości dodanej na krajowym rynku jednego państw członkowskich dla sił zbrojnych Państw - Stron Traktatu Północnoatlantyckiego, jeżeli import tych towarów nie mógłby korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 45 ust. 1 pkt 9 (art. 11 ust. 2 cytowanej ustawy).

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczenia i wpłacenia podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 i art. 33.

W przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 9 i 10, podatnicy, zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczenia i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju (art. 103 ust. 4 ww. ustawy). W przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, podatnicy są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnie z ustalonym wzorem informację o nabywanych środkach transportu. Do informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika - art. 103 ust. 5 cytowanej ustawy.

Informacja, o której mowa w ust. 5, wraz z kopią faktury potwierdzającej nabycie środka transportu i dowodem zapłaty, stanowią podstawę do wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 105 ust. 1 pkt 1 (art. 103 ust. 6 ustawy).

Stosownie do treści art. 105 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających:

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zaświadczenie wydaje się na wniosek zainteresowanego (art. 105 ust. 2 ww. ustawy). Zgodnie z ust. 3 wspomnianego artykułu, do wniosku, o którym mowa w ust. 2, załącza się umowę lub fakturę stwierdzającą nabycie pojazdu przez wnioskodawcę oraz inne dokumenty, z których jednoznacznie wynika, że nie zachodzi w tym przypadku wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wydział Komunikacji wezwał do uzupełnienia dokumentacji związanej z rejestracją prywatnych pojazdów należących do personelu wojskowego i pracowników cywilnych Wielonarodowego Korpusu Północ-Wschód oraz członków ich rodzin w zakresie przedłożenia zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług lub braku obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia środka transportu (VAT-25). Analiza przytoczonych przepisów pozwala na stwierdzenie, że w omawianej sytuacji nie mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów. Osoby należące do personelu wojskowego i pracownicy cywilni Wielonarodowego Korpusu oraz członkowie ich rodzin nie spełniają bowiem kryteriów podmiotowych koniecznych dla uznania ich za podatników z tytułu przywozu na terytorium kraju prywatnych pojazdów samochodowych. Co więcej przedmiotowe środki transportu nie są w ogóle nabywane, lecz tylko czasowo przemieszczane na terytorium kraju. Tym samym uznać należy, że w omawianej sytuacji nie występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie, a co za tym idzie nie występuje obowiązek uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia środka transportu. Konsekwentnie do powyższego, nie jest konieczne składanie naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o nabywanych środkach transportu VAT-24 i uzyskiwanie zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług lub braku obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia środka transportu (VAT-25).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.