ITPP2/443-908b/08/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2008 r. (data wpływu 13 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym - jest prawidłowe.

W dniu 13 października 2008 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podwykonawcą usług dla polskiego podmiotu, będącego zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług na terenie Polski, świadczącego usługi na rzecz podmiotu fińskiego związane z nieruchomościami (usługi monterskie, malowania, spawalnicze) oraz usługi na ruchomym majątku rzeczowym (spawanie i malowanie konstrukcji) na terenie Finlandii. Podmiot fiński jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej na terenie Finlandii. Zarówno Wnioskodawca jak i zleceniodawca są zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych (nie są zarejestrowani na potrzeby podatku od wartości dodanej na terenie Finlandii).

Zleceniodawca zawarł umowę z fińskim nabywcą, z której wynika, że usługa wykonywana jest na terenie Finlandii. Zleceniodawca wystawia fakturę na rzecz fińskiego nabywcy usługi, wskazując, że przedmiotowa usługa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie Polski (na podstawie art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług). Na podstawie umowy o podwykonawstwo, Wnioskodawca wystawia fakturę zleceniodawcy. W związku z powyższym w omawianym przypadku nie występuje zastrzeżenie wynikające z art. 28 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo wystawiając zleceniodawcy fakturę wskazując, że przedmiotowe usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie Polski, w oparciu o treść art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako podwykonawca powinien wystawić fakturę VAT na rzecz polskiego zleceniodawcy wskazując, że przedmiotowe usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie kraju. Co do zasady, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Odstępstwo od tej zasady przewidziano, m.in. w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ww. ustawy. Zdaniem Wnioskodawcy, omówione zasady dotyczą zarówno wykonawców, jak i podwykonawców. Wykonawcy, którzy świadczą na terenie innego państwa usługi na ruchomym majątku rzeczowym są usługodawcami. Podobnie rzecz się ma w przypadku podwykonawców. Również oni są usługodawcami usług, których miejscem świadczenia jest kraj, gdzie usługi są faktycznie świadczone. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że usługi na ruchomym majątku rzeczowym świadczone są terytorium Finlandii. Bez znaczenia jest to, że usługi wykonywał podwykonawca, bowiem istotne jest miejsce, w którym usługi są faktycznie świadczone. Zatem w omawianym przypadku miejscem świadczenia usług będzie terytorium Finlandii. W świetle powyższego Wnioskodawca uważa, że powinien wystawić fakturę VAT na rzecz polskiego zleceniodawcy ze wskazaniem, że przedmiotowe usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Stosownie do treści art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ww. ustawy, w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

W przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d), świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane (art. 28 ust. 7 ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podwykonawcą usług na ruchomym majątku rzeczowym, zleconych przez polskiego podatnika, który wykonuje je na rzecz usługobiorcy z Finlandii. Przedmiotowe usługi są świadczone na terytorium Finlandii. Wnioskodawca i zleceniodawca są podatnikami od towarów i usług zarejestrowanymi na terenie kraju na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Usługobiorca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zarejestrowanym na terenie Finlandii. W związku z powyższym faktura VAT wystawiona przez Wnioskodawcę zawiera informację o tym, że przedmiotowe usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie kraju.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść przywołanych przepisów stwierdzić należy, że miejscem świadczenia i opodatkowania opisanych we wniosku usług nie jest terytorium kraju, lecz terytorium Finlandii, o ile nie występują okoliczności, o których mowa w art. 28 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zaznaczyć, że tutejszy organ nie rozstrzygał kwestii obowiązku podatkowego w podatku od wartości dodanej płatnego na terenie Finlandii z tytułu świadczenia przedmiotowych usług, gdyż nie było to przedmiotem zapytania, ani nie zajęto w tym względzie stanowiska.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.