ITPP2/443-903b/09/AF - Prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędzania samochodów ciężarowych o dopuszczalnej ładowności przekraczającej 500 kg.
Pismo z dnia 13 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-903b/09/AF Prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędzania samochodów ciężarowych o dopuszczalnej ładowności przekraczającej 500 kg.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2009 r. (data wpływu 29 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędów samochodów ciężarowych o dopuszczalnej ładowności przekraczającej 500 kg - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 lipca 2009 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędów samochodów ciężarowych o dopuszczalnej ładowności przekraczającej 500 kg.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe
Jest Pan zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność opodatkowaną tym podatkiem. Przedmiotem tej działalności jest sprzedaż komputerów i urządzeń peryferyjnych.
W dniu 14 września 2009 r. zakupił Pan samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej 2.130 kg i dopuszczalnej ładowności 562 kg. Dostawca przedmiotowego pojazdu wydał w dniu nabycia fakturę VAT oraz wyciąg ze świadectwa homologacji potwierdzające, że pojazd odpowiada typowi opisanemu w świadectwie homologacji PL*4243*00. Na podstawie tych dokumentów Starosta Powiatowy wydał pozwolenie czasowe, w którym określono rodzaj pojazdu: samochód ciężarowy. Pojazd ten nie jest pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym, nie jest konstrukcyjne przystosowany do przewozu co najmniej 10 osób, a nabywca nie posiada zaświadczenia wydanego przez okręgową stację pojazdów o spełnieniu wymogów, o których mowa w art. 86 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.
Dla celów używania opisanego pojazdu nabył Pan we wrześniu 2009 r. olej napędowy, co zostało potwierdzone fakturą. Prowadząc dalej działalność gospodarczą opodatkowaną zamierza Pan w przyszłości zakupić olej napędowy służący do napędu przedmiotowego pojazdu.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy kwota podatku naliczonego w fakturze zakupu oleju napędowego służącego do napędu samochodu ciężarowego nabytego w 2009 r., o dopuszczalnej ładowności przekraczającej 500 kg i niespełniającego warunków określonych w art. 86 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług, wykorzystywanego przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, stanowi dla niego kwotę podatku naliczonego, o którą ma prawo obniżyć kwotę podatku należnego.
Czy kwota podatku naliczonego w fakturze z tytułu zakupu oleju napędowego w przyszłości służącego do napędu samochodu ciężarowego nabytego w 2009 r., o dopuszczalnej ładowności przekraczającej 500 kg i niespełniającego warunków określonych w art. 86 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług, wykorzystywanego przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, stanowić będzie dla niego kwotę podatku naliczonego, o którą będzie miał prawo obniżyć kwotę podatku należnego.
Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o interpretację ogólną Ministra Finansów nr PT3/812/4/15/CZE/09/185 oraz orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 22 grudnia 2008 r., kwota podatku naliczonego w fakturze zakupu oleju napędowego wykorzystywanego do napędu samochodu ciężarowego nabytego w 2009 r., o dopuszczalnej ładowności przekraczającej 500 kg i niespełniającego warunków określonych w art. 86 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz na fakturach zakupu (zakupu w przyszłości) oleju napędowego służącego do napędu przedmiotowego pojazdu, wykorzystywanego do wykonywania czynności opodatkowanych, stanowi (stanowić będzie) kwotę podatku naliczonego, o którą może (będzie mógł) obniżyć kwotę podatku należnego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 3, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.
Jednocześnie, z zapisów ust. 4 powołanego artykułu wynika, iż przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy:
pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy tj.: agregat elektryczny/spawalniczy, bankowóz, do prac wiertniczych, koparka, koparkospycharka, ładowarka, oczyszczanie dróg, podnośnik do prac konserwacyjno - montażowych, pomoc drogowa, zimowego utrzymania dróg, żuraw samochodowy;
pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
W myśl art. 86 ust. 5 ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ww. art. 86 ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.
Stosownie natomiast do treści art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.
Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2004 r. do dnia 21 sierpnia 2005 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona wg wzoru:
DŁ=357kg + n x 68kg
gdzie
DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,
n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy
kwotę podatku naliczonego stanowiło 50 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5.000 zł.
Przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2004 r. do dnia 21 sierpnia 2005 r. stanowił, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5.
Natomiast na gruncie poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) przepis ograniczający prawo do odliczenia, w związku z nabyciem paliwa służącego do napędu samochodów ciężarowych brzmiał następująco:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg (art. 25 ust. 1 pkt 3a).
Podstawowym aktem określającym ramy prawne opodatkowania podatkiem od wartości dodanej od dnia 1 stycznia 2007 r. jest Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 2006.347.1 z późn. zm.), a wcześniej VI Dyrektywa Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku - 77/388/EWG (Dz. Urz. UE. L 1977.145.1 z późn. zm.)
Zgodnie z art. 17 (6) VI Dyrektywy (oraz art. 176 obowiązującej Dyrektywy) podatek od wartości dodanej nie może być odliczany od wydatków niebędących wydatkami ściśle związanymi z prowadzoną działalnością. Do czasu przyjęcia przez Radę Unii Europejskiej przepisów określających kategorie wydatków niekwalifikujących się do odliczenia podatku od wartości dodanej, państwa członkowskie mogą zachować wyłączenia przewidziane w ich prawie krajowym w dniu ich przystąpienia. Wyłączenia te mogą dotyczyć podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych oraz nabywanych paliw. Istnieje zatem możliwość na gruncie prawa Unii Europejskiej stosowania ograniczeń w odliczaniu podatku naliczonego, pod warunkiem, iż ograniczenia te istniały w prawie krajowym w momencie przystąpienia do Unii Europejskiej. Tym samym omawiany przepis art. 17 (6) VI Dyrektywy formułuje zasadę "stand still" (klauzula stałości), przewidującą utrzymanie w mocy krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku naliczonego, które obowiązywały przed wejściem w życie VI Dyrektywy.
Z uwagi na cel przepisu art. 17 (6) VI Dyrektywy pojęcie "prawo krajowe" odnosi się do krajowego systemu odliczenia podatku od wartości dodanej obowiązującego i rzeczywiście stosowanego w chwili wejścia w życie tejże Dyrektywy.
W tym kontekście uchylenie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym w dniu akcesji Polski do struktur Unii Europejskiej i wprowadzenie przepisów nowych, zawierających ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, samo w sobie nie może stanowić podstawy do stwierdzenia naruszenia art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy. Istotne jest bowiem ustalenie, czy nowe przepisy krajowe nie doprowadziły do rozszerzenia zakresu wcześniejszych krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku.
W podobny sposób do opisanej kwestii odniósł się Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-414/07. Należy przy tym zaznaczyć, że z uwagi na zbieżność w tym względzie regulacji Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z regulacją VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r., uwagi powyższe odnoszą się również do treści art. 176 tego aktu prawnego.
Z treści złożonego wniosku wynika, że nabył Pan samochód ciężarowy o dopuszczalnej ładowności powyżej 500 kg, co jest potwierdzone zapisami pozwoleniu czasowym wydanym na podstawie faktury oraz wyciągu ze świadectwa homologacji. We wrześniu 2009 r. nabył Pan olej napędowy służący do napędu przedmiotowego pojazdu. W związku z prowadzoną działalności gospodarczą, w przyszłości planuje Pan dokonywać kolejnych zakupów oleju napędowego służącego do napędu ww. pojazdu.
Analiza treści przepisów obowiązujących zarówno przed dniem 1 maja 2004 r., jak i przepisów obowiązujących po tej dacie wskazuje, iż pod warunkiem spełnienia przez zakupiony samochód wymagań, o których mowa w art. 86 ust. 4 i art. 86 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w obowiązującym brzmieniu, a w przypadku niespełnienia tych warunków, posiadania odpowiedniego świadectwa homologacji wskazującego, iż nie jest to samochód osobowy, a jego dopuszczalna ładowność przekracza 500 kg, przysługuje i będzie przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących zakup oleju napędowego służącego do napędu przedmiotowego samochodu, przy założeniu, iż będzie on wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych i nie będą zachodziły przesłanki wykluczające to prawo, określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.
Końcowo informuje się, że kwestia prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu ciężarowego, została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-903a/09/AF.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia (stan faktyczny) oraz w dniu datowania interpretacji (zdarzenie przyszłe).
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.