ITPP2/443-898/08/EŁ - Dokumenty wystarczające do zastosowania stawki 0% w przypadku WDT, gdy nabywca odbiera towary własnym środkiem transportu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2008 r. (data wpływu 13 października 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania posiadanych dokumentów za wystarczające do zastosowania stawki podatku 0% w przypadku WDT, gdy nabywca odbiera towary przy użyciu własnego środka transportu - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 października 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania posiadanych dokumentów za wystarczające do zastosowania stawki podatku 0% w przypadku WDT, gdy nabywca odbiera towary przy użyciu własnego środka transportu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz jest zarejestrowana dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. W ramach swojej działalności dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. W przypadku niektórych z nich kontrahent na podstawie złożonego zamówienia odbiera towar własnym środkiem transportu. W momencie odbioru towaru nabywca lub jego przedstawiciel, składa oświadczenie, które jest załącznikiem do faktury zawierające następujące dane: nazwę i adres odbiorcy; powołanie się na fakturę, której dotyczy dostawa; zobowiązanie, że towar zostanie dostarczony w określonym terminie do podanego miejsca na terytorium innego państwa członkowskiego; rodzaj i numer rejestracyjny środka transportu, którym będą przewożone towary oraz podpis osoby odbierającej towar. Spółka traktuje to oświadczenie jako spełniające warunek podany w art. 42 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podpisane w momencie odbioru towarów przez odbiorcę oświadczenie zawierające zobowiązanie, że towar zostanie przewieziony do miejsca znajdującego się na terenie państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, będzie wystarczające do spełnienia warunku, o którym mowa w art. 42 ust. 4 pkt 4...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku złożenia oświadczenia przez nabywcę przy odbiorze towaru, że towar ten zostanie wywieziony w określonym czasie poza granice kraju, do państwa członkowskiego - jest spełniony warunek, o którym mowa w art. 42 ust. 4 pkt 4. Spółka nie jest w stanie uzyskać dokumentu po wywiezieniu towaru, szczególnie przy transakcjach sporadycznych, gdy nie jest podpisana umowa. Zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa. W związku z tym, gdy Spółka posiada wprowadzony aktywny numer identyfikacyjny dla wewnątrzwspólnotowych transakcji nabywcy, zamówienie (nie zawsze), kopię faktury, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, dokument potwierdzający zapłatę oraz oświadczenie, o którym mowa wyżej i wszystkie te dokumenty posiada przed złożeniem deklaracji, to na tej podstawie może zastosować stawkę 0%. Spółka powołała pismo Naczelnika Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 8 grudnia 2004 r. numer PO-2/443/210/59/AC/2004, gdzie dopuszczono przyjęcie oświadczenia złożonego w momencie odbioru towaru, jako dokumentu spełniającego warunek z art. 42 ust. 4 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0 % pod warunkiem, że:

W świetle ust. 3 powołanego artykułu, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

Uregulowanie zawarte w art. 42 ust. 4 ww. ustawy wskazuje, iż w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3 (tj. kopia faktury i specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku), powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

W myśl art. 42 ust. 11 cyt. ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze skutki podatkowe, niż w przypadku dostaw krajowych.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnowej dostawy towarów mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 i ust. 4 ustawy, natomiast dokumenty z ust. 11 pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy. Sformułowanie "... co najmniej,.." zawarte w art. 42 ust. 4 ustawy wskazuje, iż ww. elementy wskazane w pkt 1 - 5 muszą zostać zawarte w ww. dokumencie. Zatem jedynie ewentualne braki w treści dokumentacji podstawowej mogą być uzupełnione dokumentami, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wywozu towaru w ramach WDT dokonywał nabywca towaru przy użyciu własnego środka transportu. Wnioskodawca nie posiada dokumentu, z którego wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia. Posiada natomiast aktywny numer identyfikacyjny nabywcy dla wewnątrzwspólnotowych transakcji, zamówienie (nie zawsze), kopię faktury, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, dokument potwierdzający zapłatę oraz oświadczenie zawierające dane: nazwę i adres odbiorcy; powołanie się na fakturę, której dotyczy dostawa; zobowiązanie, że towar zostanie dostarczony w określonym terminie do podanego miejsca na terytorium innego państwa członkowskiego; rodzaj i numer rejestracyjny środka transportu, którym będą przewożone towary oraz podpis osoby odbierającej towar.

Biorąc pod uwagę powołane regulacje prawne wynikające z treści art. 42 ust. 1 ustawy, stwierdzić należy, że możliwość zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów istnieje, gdy spełnione zostaną łącznie warunki dotyczące statusu nabywcy, a dostawca, posiada niezbędną dokumentację, o której mowa w art. 42 ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, w sytuacji, kiedy wywozu towaru dokonuje nabywca przy użyciu własnego środka transportu. Jak wykazano powyżej, dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy mają charakter wyłącznie posiłkowy i - co do zasady - mogą stanowić jedynie uzupełnienie podstawowego, obowiązkowego katalogu dokumentów wymienionych w ust. 3-5, w sytuacji, gdy dokumenty te nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów w ramach WDT. Zatem tylko w przypadku, gdy wymagane dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie, że towary zostały dostarczone do miejsca znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (wskazanym przez nabywcę), dokumentem, który potwierdza okoliczność dostawy może być również posiadany przez Spółkę dokument zapłaty.

Mając na uwadze powyższe regulacje stwierdzić należy, iż aby do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zastosować stawkę 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone na terytorium innego państwa członkowskiego. W ocenie tut. organu, wskazany przez Wnioskodawcę dokument poświadcza jedynie fakt, iż nabywca zobowiązuje się że towary zostaną wywiezione z terytorium kraju, a nie, że zostały z niego wywiezione. Wskazać należy, że pozostałe dokumenty posiadane przez Spółkę, nie potwierdzają jednoznacznie faktu dostarczenia towarów do miejsca, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Podkreślić należy, iż posiadane oświadczenie (podpisane przez nabywcę lub jego przedstawiciela) stanowi jedynie dowód zobowiązania się do dostarczenia towarów do miejsca przeznaczenia, a nie dowód dostarczenia tych towarów do tego miejsca.

Zatem w tak opisanym stanie faktycznym nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż podpisane w momencie odbioru towarów, oświadczenie zawierające zobowiązanie, że towar zostanie przewieziony do miejsca znajdującego się na terenie innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju, jest dokumentem wymienionym w art. 42 ust. 4 pkt 4 ustawy, co w konsekwencji - przy posiadaniu pozostałych niezbędnych dokumentów - stanowi potwierdzenie dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i uprawnia do zastosowania stawki 0%.

Ponadto należy wskazać, że wymienione przez Wnioskodawcę pismo Naczelnika Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego, z dnia 8 grudnia 2004 r. numer PO-2/443/210/59/AC/2004, jest rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niej się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.