ITPP2/443-896/09/RS - Możliwość uznania za sprzedaż o charakterze ciągłym, dostawy dokonywanej z regularną powtarzalnością czterech dostaw w miesiącu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2009 r. (data wpływu 26 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokonywanej sprzedaży za dostawę o charakterze ciągłym - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 października 2009 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokonywanej sprzedaży za dostawę o charakterze ciągłym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z siedzibą w Polsce, zarejestrowana jako polski podatnik podatku od towarów i usług oraz podatnik VAT UE, dokonuje dostaw własnych towarów, które są transportowane na terytorium kraju, jak i poza jego terytorium. Co do zasady współpraca z odbiorcami ma charakter stały, a dostawy dokonywane są w regularnych odstępach czasu i realizowane są na podstawie otrzymywanych od kontrahentów zamówień. Lista zamówień jest systematycznie uaktualniana w miarę postępu realizowanych dostaw. Dla niektórych kontrahentów dostawy dokonywane są w równych odstępach czasu np. cztery razy w miesiącu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, dostawy dokonywane z regularną powtarzalnością czterech dostaw w miesiącu, można uznać za sprzedaż o charakterze ciągłym, o której mowa w § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), a tym samym, czy prawidłowe jest dokumentowanie takich dostaw dokonywanych w danym miesiącu jedną zbiorczą fakturą wystawioną, zgodnie z § 9 ust. 2 ww. rozporządzenia, nie później niż 7 dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonywane dostawy regularnie w równych odstępach, np. cztery w miesiącu, należy uznać za sprzedaż o charakterze ciągłym, o której mowa w § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia. Tym samym prawidłowe jest dokumentowanie takich dostaw w danym miesiącu jedną zbiorczą fakturą wystawioną, zgodnie z § 9 ust. 2 rozporządzenia, nie później niż 7 dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży. Po powołaniu treści § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, Spółka wskazała, że pojęcie sprzedaży o charakterze ciągłym nie zostało zdefiniowane ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Po powołaniu treści art. 2 pkt 22 ww. ustawy stwierdziła, że pojęcie "ciągłości" należy definiować w oparciu o wykładnię językową, jak i przepisy prawa cywilnego, odnoszące się do zobowiązania o charakterze ciągłym oraz świadczenia ciągłego. W "Słowniku języka polskiego" (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998 r., str. 273) wyraz "ciągły" określony został jako "dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, bezustanny, ustawiczny, stale się powtarzający, stały".

Spółka na poparcie własnego stanowiska wskazała na poglądy wyrażone w publikacjach: "Zobowiązania, zarys wykładu", Czachórski (Wydawnictwo Prawnicze PWN, Warszawa 1998 r. str. 54) oraz "Komentarz do Kodeksu cywilnego", K. Pietrzykowski (System Legalis, Wydawnictwo C.H. Beck.), w których wskazano, iż świadczenie jest ciągłe, gdy jego spełnienie wymaga jakiegoś zachowania się dłużnika przez pewien okres czasu i ze względu na rodzaj czynności wskazanej w treści stosunku prawnego, nie może być wykonane jednorazowo. Ponadto zaznaczono, iż w przypadku zobowiązań ciągłych interes wierzyciela związany jest ściśle z trwaniem w czasie stosunku prawnego, a zaspokojenie jego interesu nie może nastąpić w drodze jednorazowego zachowania dłużnika.

Dla poparcia stanowiska przytoczyła pismo nr ZP/443-64/07 Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu. Podsumowując Spółka wskazała, że ma prawo uznać transakcje jako sprzedaż o charakterze ciągłym i wystawić jedną fakturę zbiorczą, obejmującą wszystkie dostawy w miesiącu, najpóźniej 7 dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Z zapisu art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze. zm.) wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl postanowień § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury.

Zgodnie z § 9 ust. 2 powołanego wyżej rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "sprzedaży o charakterze ciągłym". W związku z tym należy go interpretować w oparciu o wykładnię językową. Zgodnie ze "Słownikiem języka polskiego" (adres internetowy: www.sjp.pwn.pl), "ciągły" oznacza "trwający bez przerwy, powtarzający się stale". W zobowiązaniu ciągłym nie da się wyróżnić powtarzających się czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenie samodzielne. Istotą jest nieustanność jakiegoś procesu - czynności. Zatem trudne, a niekiedy niemożliwe jest wyodrębnienie jednoznacznego momentu dostarczenia towaru lub wykonania usługi. Wobec powyższego sprzedaż ciągła, to świadczenie polegające na stałym, ciągłym, trwającym stale, powtarzalnym zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia składającego się z nieprzerwanego ciągu powtarzających się czynności.

Zawarcie pomiędzy kontrahentami umowy, z której wynika zobowiązanie do dokonywania stałych dostaw towarów, nie przesądza o uznaniu danej dostawy za sprzedaż o charakterze ciągłym, ale przesadza o tym rzeczywista częstotliwość sprzedaży i jej charakter.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka (podatnik podatku od towarów i usług oraz VAT UE), dokonuje na rzecz niektórych kontrahentów w ciągu każdego miesiąca cztery dostawy towarów, które są transportowane zarówno na terytorium kraju, jak i poza jego granicami. Sprzedaż dokonywana jest w regularnych odstępach czasu, na podstawie otrzymywanych od kontrahentów zamówień, które są systematycznie uaktualniane w miarę postępu dostaw. Powyższa współpraca ma charakter stały.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej regulacje prawne oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że dostawa towarów dokonywana przez Spółkę nie może być uznana za sprzedaż o charakterze ciągłym. Z uwagi na fakt, że każdą dostawę można wyodrębnić, odróżnić od poprzedniej, gdyż realizowana jest w oparciu o otrzymane od kontrahentów zamówienia, które są uaktualniane w miarę postępu realizowanych dostaw, nie są spełnione przesłanki sprzedaży ciągłej. Powyższe potwierdza również ilość dokonanych dostaw tj. cztery razy w miesiącu, która to nie wskazuje w żaden sposób na nieprzerywalność świadczenia. W konsekwencji Spółka nie może wystawiać faktur VAT dokumentujących przedmiotowe transakcje dokonane w ciągu danego miesiąca, w oparciu o § 9 ust. 2 wskazanego rozporządzenia, tj. nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży, ale zgodnie z ust. 1 tegoż paragrafu, tj. nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.