ITPP2/443-888b/09/MD - Dokumenty niezbędne do zastosowania 0% stawki podatku VAT przewidzianej dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2009 r. (data wpływu 26 października 2009 r.), uzupełnionym w dniu 11 stycznia 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentów niezbędnych do zastosowania 0 % stawki podatku przewidzianej dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 października 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 11 stycznia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentów niezbędnych do zastosowania 0 % stawki podatku przewidzianej dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT UE dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, nie jest natomiast zarejestrowany dla potrzeb tego podatku na terenie Hiszpanii.

Wnioskodawca zamierza dokonywać odpłatnych dostaw zbiorników gazu LPG dla "S" S.A. z siedzibą w Barcelonie, Hiszpania (zwanej dalej Nabywcą). Nabywca jest jednym z największych producentów samochodów osobowych, zarejestrowanym w Hiszpanii jako podatnik VAT UE dla wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów. Dostarczane zbiorniki LPG będą transportowane na zlecenie Nabywcy do magazynu konsygnacyjnego położonego na terytorium Hiszpanii. Wnioskodawca nie będzie otrzymywał od przewoźnika dokumentów potwierdzających dotarcie ładunku do składu konsygnacyjnego. Transport do Hiszpanii będzie się odbywał na zlecenie i koszt Nabywcy. Wybrany przez niego przewoźnik będzie jedynie kwitował odbiór towarów w magazynie Wnioskodawcy położonym w kraju. Nabywca będzie pobierał zbiorniki z magazynu w miarę potrzeby. Wnioskodawca zawarł z Nabywcą odrębną, pisemną umowę upoważniającą go do wystawiania faktur VAT. Zatem z tytułu pobrania zbiorników będzie wystawiał faktury VAT dokumentujące dostawy zbiorników na jego rzecz. Faktury będą również potwierdzeniem przyjęcia przez Nabywcę towarów na terytorium Hiszpanii.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakie dokumenty będą wystarczającymi dowodami potwierdzającymi dotarcie towarów do miejsca ich przeznaczenia na terytorium Hiszpanii, co jest niezbędne do zastosowania 0 % stawki podatku od towarów i usług, przewidzianej dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy nie jest konieczne do zastosowania 0 % stawki podatku w sytuacji, w której Wnioskodawca posiada niektóre z dokumentów wymienionych w art. 43 ust. 11 ustawy, zaś ze wszystkich dokumentów przez niego posiadanych łącznie wynika dotarcie towaru do państwa jego przeznaczenia.

W Jego opinii, do zastosowania 0 % stawki podatku od towarów i usług wystarczającymi dokumentami będą: oryginał faktury VAT wystawionej przez nabywcę, zamówienie przesłane pocztą elektroniczną oraz dowód zapłaty za towary. Skoro towary będą pobierane przez nabywcę z magazynu konsygnacyjnego, a faktury będą potwierdzały pobrania z magazynu, to już samo otrzymanie faktury będzie dawało Wnioskodawcy całkowitą pewność, iż zafakturowane towary dotarły do Hiszpanii. Wystawianie przez nabywcę faktur z tytułu dostaw, których nie otrzymał, byłoby działaniem wbrew jego interesom, ponieważ kreowałoby roszczenia Wnioskodawcy o zapłatę ceny, które mu w rzeczywistości nie przysługują. Wnioskodawca nie może otrzymać od przewoźnika żadnych dokumentów, ponieważ zamawiającym transport towarów do Hiszpanii jest nabywca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Na podstawie ust. 3 ww. artykułu, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Artykuł 13 ust. 6 ustawy, określa, iż wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0 %, pod warunkiem że:

Stosownie do ust. 3 powołanego artykułu, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

W myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Z powyższych uregulowań wynika, że prawo podatnika do zastosowania do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0 %, uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium kraju. Istotą powołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze skutki podatkowe, niż w przypadku dostaw krajowych.

Należy podkreślić, iż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy dokumenty mają charakter subsydiarny i nie mogą same w sobie stanowić dowodów potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, bowiem są nimi tylko dokumenty wymienione w ust. 3 ww. artykułu, o ile łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem tej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy, powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 20a i 20b.

Zgodnie z art. 20a ust. 1 ustawy, w przypadku przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3, do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu w celu ich późniejszej dostawy podatnikowi podatku od wartości dodanej, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej, pod warunkiem że podatnik podatku od wartości dodanej jest obowiązany wykazać dokonane przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki oraz dostawę towarów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w miesiącu, w którym u podatnika powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy.

2. Przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli:

Przepis art. 2 pkt 27c ustawy stanowi, że przez magazyn konsygnacyjny należy rozumieć wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 4, miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do tego miejsca, z którego podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE, przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (zarejestrowany jako podatnik VAT UE dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów) zamierza dokonywać odpłatnych dostaw towarów na rzecz kontrahenta hiszpańskiego zarejestrowanego w Hiszpanii, jako podatnik VAT UE. Towary te będą transportowane na zlecenie i koszt kontrahenta do magazynu konsygnacyjnego położonego na terytorium Hiszpanii. Wnioskodawca nie będzie otrzymywał od przewoźnika dokumentów potwierdzających dotarcie ładunku do składu konsygnacyjnego. Wybrany przez kontrahenta przewoźnik będzie jedynie kwitował odbiór towarów w magazynie Wnioskodawcy położonym na terytorium kraju. Kontrahent będzie pobierał zbiorniki z magazynu konsygnacyjnego w miarę potrzeby, wystawiając faktury dokumentujące ich dostawy.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą dokumentów niezbędnych do zastosowania 0 % stawki podatku przewidzianej dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść art. 42 ust. 3 ustawy, należy stwierdzić, iż dokumenty, o których mowa we wniosku (tj. oryginał faktury wystawionej przez Nabywcę na podstawie przepisów prawa hiszpańskiego, zamówienie przesłane pocztą elektroniczną oraz dowód zapłaty za towary) nie mogą stanowić wystarczającej podstawy do zastosowania przez Wnioskodawcę stawki podatku w wysokości 0 %, w odniesieniu do planowanych dostaw. Wbrew bowiem stanowisku Wnioskodawcy dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy są zasadniczą podstawą do zastosowania tej preferencji i tylko w przypadku, gdy dowody te nie poświadczają przemieszczenia towarów na terytorium innego państwa członkowskiego, ustawa dopuszcza - na zasadzie subsydiarności - zastosowanie innej dokumentacji (uprawnienie wynikające z art. 42 ust. 11 ustawy). Biorąc pod uwagę fakt, iż Wnioskodawca nie będzie posiadał, żadnego dokumentu przewozowego potwierdzającego fakt przemieszczenia jego wyrobów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego Wspólnoty (Hiszpania), jak również faktury VAT w rozumieniu polskich przepisów o podatku od towarów i usług (co zostało uzasadnione w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-888a/09/MD), nie ma podstaw do zastosowania dokumentacji pomocniczej, jako okoliczności sanującej brak dokumentacji zasadniczej.

Ponadto zauważyć należy, iż zastosowanie w obrocie z kontrahentem hiszpańskim procedury składu konsygnacyjnego oraz związanych z nią udogodnień o charakterze podatkowym, uzależnione jest przede wszystkim od funkcjonowania zbliżonej konstrukcji podatkowej w przepisach prawa, w ramach którego działa kontrahent (warunek przemieszczenie towarów do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu). Od strony praktycznej musi się to wiązać z obowiązkiem wykazania przez tego kontrahenta dokonania przemieszczenia towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki oraz dostawy towarów, jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w miesiącu, w którym u polskiego podatnika (Wnioskodawcy) powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy.

Końcowo informuje się, że kwestia uznawania faktur wystawianych przez nabywcę towarów za dokumenty podlegające zaewidencjonowaniu dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-888a/09/MD.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.