ITPP2/443-886/09/EŁ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2009 r. (data wpływu 23 października 2009 r.), uzupełnionym w dniach 16 i 18 listopada 2009 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją zadania pod nazwą "Remont elewacji Kościoła filialnego" - jest prawidłowe.

W dniu 23 października 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 16 i 18 listopada 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją zadania pod nazwą "Remont elewacji Kościoła filialnego".

W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z przyznaniem pomocy finansowej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007- 2013, działanie "Odnowa i rozwój wsi", Parafia zrealizowała projekt pod nazwą "Remont elewacji Kościoła filialnego". Kościół ten jest własnością Parafii. Wykorzystywany jest jako miejsce kultu religijnego. W ramach zrealizowanej operacji i prowadzonej działalności, nie jest i nie będzie on wykorzystywany do jakichkolwiek czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Parafia ma możliwość odzyskania podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego, ponieważ Parafia nie prowadzi działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Realizowana inwestycja nie będzie związana z czynnościami opodatkowanymi (w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług). Parafia uważa również, że nie będzie miała możliwości uzyskania zwrotu podatku, ponieważ środki, które otrzymała nie są środkami, o których mowa w § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z powyższego przepisu wynika, że przedmiotowe prawo, które nie ma bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, a podatek naliczony winien wynikać z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez danego podatnika, o ile nie zachodzą przesłanki wyłączające to prawo, wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz - jak wskazano wyżej - w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest powstanie podatku należnego.

W rozdziale 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w ww. rozdziale 10 tego rozporządzenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Parafia otrzymała pomoc finansową w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007- 2013, za którą zrealizowała projekt polegający na remoncie elewacji kościoła filialnego. Po zakończeniu inwestycja nie będzie wykorzystywana do wykonywania jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie zostaną spełnione, gdyż towary i usługi nabywane w ramach realizacji projektu nie są związane z czynnościami opodatkowanymi, co wynika z zakresu inwestycji. Zatem Parafia nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją ww. projektu. Nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 10 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., ponieważ środki, które otrzymała nie są środkami, o których mowa w § 8 ust. 3 i ust. 4 tego rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.