ITPP2/443-886/08/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2008 r. (data wpływu 9 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług świadczonych na rzecz posła Parlamentu Europejskiego - jest prawidłowe.

W dniu 9 października 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług świadczonych na rzecz posła Parlamentu Europejskiego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca będąc zarejestrowanym podatnikiem VAT, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zawarł umowę z posłem do Parlamentu Europejskiego (PE). Przedmiotem ww. umowy jest świadczenie usług asystenckich przez usługodawcę na rzecz posła do PE. Wprawdzie w umowie wskazuje się, że jej stroną nie jest Parlament Europejski, to jednak płatnikiem należnego usługodawcy wynagrodzenia jest Parlament Europejski. Ponadto poseł do PE (Zamawiający) przekazuje usługodawcy, przed wykonaniem usługi zamówienie wraz ze specyfiką działań w formie umowy o świadczenie usług. Jest to niezbędne do realizacji i dostarczenia przez usługodawcę usług dla instytucji Wspólnot Europejskich (tj. posła do Parlamentu Europejskiego) do celów służbowych tych instytucji. Ponadto wszelkie czynności wykonywane na rzecz posła do PE na podstawie umowy, o której mowa powyżej pozostają w bezpośrednim związku z wykonywaniem przez niego mandatu, a tym samym stanowią świadczenie usług na rzecz Parlamentu Europejskiego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedmiotowej sprawie znajduje zastosowanie § 7c rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie znajduje zastosowanie § 7c rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), który ma brzmienie: "Obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz instytucji Wspólnot Europejskich, do których ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/4), zwanych dalej "instytucjami Wspólnot", posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju - do celów służbowych tych instytucji".

Zgodnie z art. 189 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Parlament Europejski złożony z przedstawicieli narodów państw należących do Wspólnoty, wykonuje uprawnienia przyznane mu niniejszym Traktatem. Parlament jest więc wprawdzie jako całość organem Wspólnoty, jednakże przepis ten podkreśla kolektywny charakter tej instytucji, który jest jej immanentną cechą. Wobec powyższego PE należy traktować jako zgromadzenie posłów wykonujących swoje mandaty. W konsekwencji wszelkie świadczenia usług na rzecz posłów, pozostających w bezpośrednim związku z wykonywaniem przez nich mandatu są również świadczeniem usług na rzecz Parlamentu Europejskiego. Istnienie i funkcjonowanie Parlamentu zależy bowiem od pracy posłów. Nie ulega wątpliwości, że taką właśnie koncepcję Parlamentu jako jednostki kolektywnej przyjęto również w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich. Rozdział III Protokołu poświęcony Parlamentowi został zatytułowany "Członkowie zgromadzenia".

Zarówno z samego brzemienia tytułu, jak i z jego treści jasno wynika, iż przywileje i immunitety przysługują tworzącym Parlament posłom, nie zaś jemu jako organowi Wspólnoty. Zatem dysponentem przywilejów i immunitetów nie jest PE jako całość, tylko poszczególni posłowie. Stanowisko takie znajduje jednoznaczne potwierdzenie również w Regulaminie Parlamentu, który w art. 5 stanowi, że posłom do Parlamentu Europejskiego przysługują przywileje oraz immunitety przewidziane w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich.

Z uwagi na fakt, iż ustawodawca w § 7c przedmiotowego rozporządzenia posłużył się odesłaniem do wskazanego wyżej Protokołu, to w zakresie podmiotowym tego przepisu należy przede wszystkim uwzględnić Parlament Europejski jako zgromadzenie posłów. Zatem świadczenie usług na rzecz posła w związku z wykonywaniem przez niego mandatu jest świadczeniem usług na rzecz instytucji Wspólnoty. Nie bez znaczenia dla wykładni wskazanych wyżej przepisów jest również brzmienie art. 21 Decyzji Parlamentu Europejskiego z dnia 28 września 2005 r. w sprawie przyjęcia statutu posła do Parlamentu Europejskiego (2005/684/WE, Euratom). Przepis ten stanowi, że posłowie mają prawo do pomocy osobistych współpracowników, których sami sobie dobierają. W punkcie 2 znajduje się natomiast stwierdzenie, że Parlament ponosi faktyczne koszty ich zatrudnienia. Biorąc pod uwagę, iż zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku, przy czym kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy, to naliczenie w przedmiotowym stanie faktycznym podatku według stawki 22% oznaczałoby faktyczne obciążenie nim Parlamentu Europejskiego, który jest płatnikiem wynagrodzenia. W takiej sytuacji miałoby miejsce wykluczenie Parlamentu Europejskiego z regulacji określanej w § 7c przedmiotowego rozporządzenia, co należy uznać za zupełną sprzeczność z literą prawa.

Wnioskodawca wskazał, iż taką argumentację przyjęli również m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 20 lutego 2008 r., sygnatura IP-PP2-443-28/08-4/PW oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku w decyzji z dnia 11 września 2007 r., sygn. PI/443-36/07/Z/O8.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na wybrane grupy towarów i usług ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%.

Zgodnie z art. 41 ust. 16 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

W wykonaniu delegacji ustawowej Minister Finansów w rozdziale 5 rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., określił towary i usługi, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług do wysokości 0% oraz warunki stosowania obniżonej stawki.

Stosownie do postanowień § 7c ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz instytucji Wspólnot Europejskich, do których ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/4), zwanych dalej "instytucjami Wspólnot", posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju - do celów służbowych tych instytucji.

Zatem z obniżonej stawki podatku może skorzystać osoba świadcząca usługi na rzecz instytucji Wspólnot Europejskich:

* do której ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich,

* posiadającej siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju,

* do celów służbowych tej instytucji.

Zgodnie z § 7c ust. 2 cyt. rozporządzenia, ww. przepis stosuje się pod warunkiem, że podmioty o których mowa w ust. 1, dla nabywanych towarów lub usług przekażą przed dokonaniem dostawy towarów lub wykonaniem usługi dokonującemu dostawy towarów lub usługodawcy:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż dla rozstrzygnięcia, czy usługi opisane w pytaniu mogą korzystać z obniżonej, 0% stawki podatku od towarów i usług w oparciu o § 7c ww. rozporządzenia, trzeba rozstrzygnąć, czy są one świadczone na rzecz instytucji Wspólnot Europejskich.

Wskazać tutaj należy, że system instytucjonalny Wspólnot Europejskich opiera się na pięciu głównych instytucjach: Radzie Europejskiej, Parlamencie Europejskim, Radzie Unii Europejskiej, Komisji Europejskiej, Trybunale Sprawiedliwości oraz organach pomocniczych.

Powołany wyżej § 7c rozporządzenia warunkuje uznanie nabywców towarów lub usług za instytucje Wspólnot Europejskich od wyszczególnienia ich w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/4). Zakres podmiotowy Protokołu obejmuje m.in.: Przedstawicieli Państw Członkowskich biorących udział w pracach Instytucji Wspólnot Europejskich, urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich, Europejski Bank Centralny. Protokół reguluje również kwestię przywilejów i immunitetów członków Parlamentu Europejskiego.

Z uwagi na fakt, iż Parlament Europejski to nic innego jak zgromadzenie przedstawicieli narodów państw należących do Wspólnoty, a immunitety z istoty swojej przysługują osobom fizycznym, należy uznać, iż Protokół odnosząc się do członków Parlamentu Europejskiego, tym samym odnosi się do niego samego.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż Wnioskodawca świadcząc usługi na rzecz posła Parlamentu Europejskiego związane wyłącznie z jego działalnością jako "instytucji" wypełnia warunek § 7c ust. 1 ww. rozporządzenia i ma prawo do skorzystania z obniżonej stawki podatku od towarów i usług. Jednakże tut. organ podkreśla, iż dla uznania prawa Wnioskodawcy do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla przedmiotowych usług, konieczne jest otrzymanie od posła Parlamentu Europejskiego przed ich wykonaniem, dokumentów określonych w powołanym wyżej § 7c ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Końcowo wskazać należy, iż od dnia 1 grudnia 2008 r. zastosowanie do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego mają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), gdzie w § 11 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 uregulowano przedmiotową kwestię w sposób analogiczny, jak miało to miejsce pod rządami rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Tysiąclecia Państwa Polskiego, 15-111 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.