ITPP2/443-880/14/EB - Brak obowiązku opodatkowania sprzedaży działek gruntu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 października 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-880/14/EB Brak obowiązku opodatkowania sprzedaży działek gruntu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. z zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 8 września 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży działek gruntu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 8 września 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży działek gruntu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 8 sierpnia 2005 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie posadzkarstwo (43.33.Z) i jest podatnikiem VAT czynnym. W dniu 12 kwietnia 2006 r. nabył Pan nieruchomość rolną umową darowizny od ojca. W związku z tym, że nieruchomość posiada niską klasę wystąpił Pan z pismem z dnia 4 listopada 2009 r. do Burmistrza Gminy o sporządzenie planu zagospodarowania przestrzennego zgodnego ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego - zabudowa jednorodzinna (działka nr.../26). Uchwałą z dnia 26 kwietnia 2012 r. nastąpiło zatwierdzenie planu zagospodarowania przestrzennego, który obejmował działkę 165/26. Działka ta została podzielona na działki.../46 i.../47. Podział został zatwierdzony decyzją Burmistrza. Dnia 12 czerwca 2014 r. na podstawie aktu notarialnego została sprzedana działka nr.../47, a dnia 30 czerwca 2014 r. działka nr.../46. Od obu sprzedaży został naliczony podatek od czynności cywilnoprawnych, który został przez Pana zapłacony. Obecnie nadal prowadzi Pan gospodarstwo rolne i jest ubezpieczony w KRUS. Nie podejmował Pan żadnych "czynnych czynności oraz finansowych" przy sporządzaniu planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie uzbrajał działek i nadal nie zamierza. Przed sprzedażą podzielonych działek nie dokonywał Pan żadnych czynności maketingowych. Pana miejsce zamieszkania jest środowiskiem małomiasteczkowym i już przy wykonywaniu prac geodezyjnych pojawiały się pytania od znajomych i niektórych mieszkańców (m.in. kupujących) o cel tych podziałów. Ww. działki nie były oferowane na rynku nieruchomości, tj. nie zamieszczał Pan ogłoszeń w prasie, internecie, ani nie zlecał sprzedaży w biurze nieruchomości. Po podziale powstało 26 działek o różnych powierzchniach - od 1.100 m2 do 20.000 m2 - ogółem 7,30 ha, o różnych klasach i użytkach rolnych, zadrzewionych, pokrytych rowami z wodą płynącą oraz żeremiami bobrów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytana:

* Czy na podstawie przytoczonych faktów i orzeczenia TSUE z dnia 15 września 2011 r. należy odprowadzić podatek od towarów i usług?

* Czy w myśl obowiązujących przepisów stanie się Pan podatnikiem podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie zachodzą przesłanki do zostania podatnikiem podatku od towarów i usług i z tego tytułu nie należało odprowadzić podatku od sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy. W myśl tego przepisu, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ww. ustawy podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zdefiniowane zostały w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 tego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że mimo, że grunty spełniają definicję towarów zawartą z art. 2 pkt 6 ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby w związku z dokonaną sprzedażą ww. działek gruntu, działał Pan w charakterze handlowca, ponieważ przedmiotowy gruntu otrzymał Pan w darowiźnie od ojca. Ponadto z treści wniosku wynika, że poza wystąpieniem z wnioskiem o sporządzenie planu zagospodarowania przestrzennego gminy i podziałem gruntu, nie podejmował Pan innych zorganizowanych działań w celu przygotowania gruntu do sprzedaży. W konsekwencji należy stwierdzić, że dokonując sprzedaży działek gruntu nr.../46 i.../47 korzystał Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Taka sprzedaż oznacza bowiem działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Tym samym nie wystąpił obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług w związku z dokonaną sprzedażą ww. działek gruntu, a Pan nie działał w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższych okoliczności należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe (w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław S. (C-180/10) i Emilian K., Halina J. (C-181/10)) - że dokonana sprzedaż przedmiotowych działek nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, że powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 23 stycznia 2014 r. (sygn. akt I FSK 143/13), z dnia 17 grudnia 2013 r. (sygn. akt I FSK 114/13), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 10 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 379/13), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań-sprzedaż, której Pan dokonał, nie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl