ITPP2/443-87/10/EŁ
Pismo z dnia 30 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-87/10/EŁ
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2010 r. (data wpływu 4 lutego 2010 r.), uzupełnionym w dniu 26 marca 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Modernizacja Kolei na potrzeby turystyki" - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 4 lutego 2010 r. wpłynął wniosek, uzupełniony w dniu 26 marca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Modernizacja Kolei na potrzeby turystyki".
W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.
Dnia 14 maja 2009 r. Gmina Miasto podpisała umowę z Województwem o dofinansowanie projektu "Modernizacja Kolei na potrzeby turystyki", współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej, Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego. Projekt realizowany był na terenie Kolei w mieście E. oraz w miejscowości S. Przedmiotowa inwestycja jest zadaniem własnym Gminy. Realizacja inwestycji przyczyniła się do poprawy zagospodarowania turystycznego terenu zabytkowej kolei wąskotorowej. Inwestycja w E. objęła: remont toalety, budowę ogrodzenia oraz zbudowanie dojazdów i placów dojścia do kolejki. Inwestycja w S. objęła zagospodarowanie przystanku peronowego poprzez budowę toalety, budowę 6 wiat w stylu retro, budowę ogrodzenia terenu oraz utwardzenie terenu. Inwestycja podniosła jakość świadczonych usług turystycznych oraz zapewniła turystom wysokie standardy techniczne, sanitarne i bezpieczeństwa. Teren, na którym została zrealizowana inwestycja, jest własnością "P." S.A. Gmina Miasto ma prawo do dysponowania nieruchomością - jest użytkownikiem terenu, na którym została zrealizowana inwestycja, na podstawie umowy użyczenia zawartej na czas nieokreślony z "P." S.A. w dniu 31 grudnia 2001 r. Zgodnie z ustawą z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji "P." (art. 39 ust. 3) niezwłocznie po uwłaszczeniu przez "P." S.A. wszystkich gruntów wchodzących w skład nieruchomości, cały obiekt zostanie przekazany Gminie Miastu, co zostało zawarte w umowie użyczenia. Zarząd nad Koleją sprawuje Ośrodek, będący jednostką budżetową Miasta, na mocy uchwały Rady Miasta z dnia 25 marca 2002 r. W ramach projektu został zagospodarowany turystycznie peron Kolei w S. oraz w E. Realizatorem projektu była Gmina Miasto, która nie będzie świadczyła odpłatnych usług na zagospodarowanym terenie. Teren, którego modernizacja była objęta projektem, będzie ogólnodostępny dla turystów i mieszkańców bez żadnych pobieranych opłat. Opłaty będą pobierane jedynie przez jednostkę organizacyjną Ośrodek za przejazdy kolejką (modernizacja samej kolejki nie była objęta projektem).
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy Gmina Miasto ma możliwość odzyskania poniesionego kosztu podatku od towarów i usług, którego wysokość została ujęta w kategorii wydatków kwalifikowanych.
Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina Miasto realizując przedmiotowe zadanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego, nie może odzyskać poniesionego kosztu podatku od towarów i usług.
Swoje stanowisko podjęła w oparciu o przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wskazała, iż środki pozyskane przez Gminę Miasto nie są uważane za środki, o których mowa w § 7 ust. 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799). Ponownie wskazano, że Gmina Miasto nie będzie świadczyła na zagospodarowanym terenie żadnych usług ani sprzedaży opodatkowanej tym podatkiem. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Jednocześnie wskazuje się, iż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania w kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.