ITPP2/443-859/10/EŁ - Zasady wystawiania faktury końcowych w sytuacji, gdy była wystawiona faktura zaliczkowa.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2010 r. (data wpływu 18 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia dostawy udokumentowanej fakturą zaliczkową i fakturą końcową, gdy kwoty w kontrakcie wykazane są w walucie obcej - jest prawidłowe.

W dniu 18 sierpnia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia dostawy udokumentowanej fakturą zaliczkową i fakturą końcową, gdy kwoty w kontrakcie wykazane są w walucie obcej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka istnieje od 1987 r. Przedmiotem działalności jest dostawa i montaż nowych oraz modernizacja i konserwacja już istniejących urządzeń dźwignicowych. Podpisany w 2008 r. kontrakt na dostawę urządzeń stanowi realizację przedmiotu działalności Spółki. Kwoty wyrażone zostały w walucie obcej (kontrakt opiewał na kwotę 1.820.000 euro), natomiast fakturowanie oraz płatności następować miały w polskich złotych (PLN). Dostawa urządzeń podzielona została na dwa etapy - dwie odrębne dostawy:

* pierwsza dostawa: wartość kontraktu 1.520.000 euro,

* druga dostawa: wartość kontraktu 300.000 euro.

Każdy z etapów, po jego zakończeniu, został rozliczony i zafakturowany odrębnie.

Warunkiem realizacji kontraktu było uiszczenie przez kontrahenta zaliczki w wysokości 45% wartości całego kontraktu, tj. 819.000 euro (684.000 euro - pierwsza dostawa, 135.000 euro - druga dostawa). W związku z tym, dnia 5 sierpnia 2008 r., Spółka wystawiła fakturę proforma w PLN stosując, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, kurs średni NBP z dnia poprzedzającego wystawienie tej faktury, tj. z dnia 4 sierpnia 2008 r. W dniu 18 sierpnia 2008 r. zaliczka wpłynęła na rachunek bankowy Spółki, a jej wpływ udokumentowany został fakturą VAT zaliczka, wystawioną dnia 22 sierpnia 2008 r.

Po dokonaniu pierwszej dostawy urządzeń Spółka wystawiła w dniu 28 października 2008 r. fakturę końcową. Wartość kontraktu odpowiadająca pierwszej dostawie, tj. kwocie 1.520.000 euro, została przeliczona, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, na polskie złote wg kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego wystawienie faktury końcowej (27 października 2008 r.), dając wartość sprzedaży netto 5.817.800 zł W następstwie tak ustalonej sprzedaży kwota podatku wyniosła 1.279.916 zł, wartość brutto 7.097.716 zł. Ww. kwoty (netto, podatek, brutto) zostały następnie pomniejszone o odpowiadające im kwoty wynikające z faktury zaliczkowej wystawionej w dniu 22 sierpnia 2008 r.

Poniżej Spółka przedstawiła liczbowe rozliczenie zaliczki w fakturze końcowej w PLN.

Druga dostawa została rozliczona analogicznie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Które z poniższych rozliczeń pierwszej dostawy jest prawidłowe:

Zdaniem Wnioskodawcy, faktura końcowa wystawiona w dniu 28 października 2008 r., rozliczająca pierwszą dostawę winna opiewać na wartość sprzedaży (wartość netto i odpowiadającą tej wartości kwotę podatku od towarów i usług), wynikającą z przeliczenia wartości kontraktu w tej części, tj. 1.520.000,00 euro na PLN, wg kursu poprzedzającego dzień wystawienia tej faktury, tj. 27 października 2008 r. Wartości te (netto i podatek) winny być następnie pomniejszone o odpowiadające im wartości wynikające z wystawionej faktury VAT zaliczkowej, dokumentującej otrzymanie zaliczki, wycenionej z euro na PLN w fakturze proforma wg średniego kursu NBP z dnia 4 sierpnia 2008 r., czyli z dnia poprzedzającego jej wystawienie.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka wskazała na postanowienie z dnia 24 czerwca 2006 r., (sygnatura 1471/RPP1/443-358/06/IS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W związku z tym, iż wniosek dotyczy 2008 r. poniżej powołano przepisy obowiązujące w tym roku.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

W myśl ust. 3 powołanego artykułu, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Na podstawie § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2.

W oparciu o ust. 2 powyższego paragrafu, fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym pobrano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę).

Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1 i 2, nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach określonych w § 9 i 11-13, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących pobranie części należności; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi (§ 14 ust. 4 ustawy).

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, iż w przypadku, gdy faktura dokumentująca otrzymanie zaliczki nie obejmuje całej ceny brutto, podatnik po wydaniu towaru powinien wystawić fakturę na zasadach określonych w § 9 i 11-13, tj. wartość towaru pomniejszyć o kwotę otrzymanej części należności (zaliczki), a kwotę podatku pomniejszyć o kwotę podatku wykazaną w fakturze dokumentującej otrzymanie zaliczki.

Z przepisu § 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) wynika, iż kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Zgodnie z ust. 2 tego paragrafu, w przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony.

W myśl ust. 3 wskazanego paragrafu, w przypadku niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 2008 r. Spółka zawarła kontrakt na dostawę urządzeń. Dostawa podzielona została na dwa etapy. Każdy z etapów został rozliczony i zafakturowany odrębnie. Jak wynika z treści pytania przedmiotem niniejszego wniosku jest pierwsza dostawa (druga została rozliczona analogicznie). Kwoty w kontrakcie wyrażone zostały w walucie obcej, fakturowanie oraz płatności następowały w polskich złotych. W przedstawionym przykładzie liczbowym, dotyczącym pierwszej dostawy wskazano, iż wartość dostawy wyniosła 1.520.000 euro. Spółka w dniu 5 sierpnia 2008 r. wystawiła fakturę proforma w PLN, stosując kurs średni NBP z dnia poprzedzającego wystawienie tej faktury, tj. z dnia 4 sierpnia 2008 r. W dniu 18 sierpnia 2008 r. zaliczka wpłynęła na rachunek bankowy Spółki, a jej wpływ udokumentowany został fakturą VAT zaliczka, wystawioną dnia 22 sierpnia 2008 r. Po dokonaniu pierwszej dostawy urządzeń Spółka wystawiła w dniu 28 października 2008 r. fakturę końcową. Wartość kontraktu została przeliczona na polskie złote, wg kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego wystawienie faktury końcowej (tj. 27 października 2008 r.). Na fakturze tej kwota netto, podatek oraz kwota brutto zostały pomniejszone o odpowiadające im kwoty wynikające z faktury zaliczkowej wystawionej w dniu 22 sierpnia 2008 r.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, iż zgodnie z przepisem § 14 ust. 4 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r., wystawiając fakturę końcową należy wartość towaru pomniejszyć o kwotę otrzymanej należności, a kwotę podatku pomniejszyć o pobraną zaliczkę.

Tym samym Spółka wskazała prawidłowy sposób rozliczenia pierwszej dostawy.

Jednak podkreślić należy, iż tut. organ podatkowy nie dokonywał oceny prawidłowości przeliczania kwot kontraktu, bowiem kwestia ta nie jest uregulowana przepisami ustawy o podatku od towarów i usług lecz leży w sferze stosunków cywilnoprawnych pomiędzy stronami kontraktu, a powołany przepis § 37 rozporządzenia, reguluje kwestię przeliczania wykazanych na fakturze kwot wyrażonych w walucie obcej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.