ITPP2/443-848/11/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 13 czerwca 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W maju 2007 r. nabyła Pani samochód osobowy do celów prowadzonej działalności gospodarczej i wprowadziła go do ewidencji środków trwałych. W deklaracji za maj 2007 r. odliczyła 60% kwoty podatku naliczonego, była to kwota 4.285 zł. Samochód nadal jest wykorzystywany w działalności gospodarczej. W dniu 1 stycznia 2011 r., ze względu na niskie przychody, skorzystała Pani z możliwości rezygnacji z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Ostatnią deklarację złożyła za grudzień 2010 r. Będąc podatnikiem podatku od towarów i usług wykorzystywała Pani samochód w latach 2007 (od maja), 2008, 2009, 2010.

Została Pani powiadomiona przez urząd skarbowy o konieczności złożenia korekty deklaracji VAT-7 za grudzień 2010 r. i - w związku z tym, że nie minęło 5 lat - zwrotu 2/5 odliczonego podatku, czyli kwoty 1.714 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ww. wyliczenie jest prawidłowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, korekta powinna dotyczyć 1/5 wartości podatku, czyli kwoty 857 zł, gdyż samochód był wykorzystywany w okresie czasowym 4 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 3 ustawy (obowiązującego do 31 grudnia 2010 r.), w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej na fakturze lub kwoty podatku od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów-jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie do ust. 3 powołanego artykułu, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Zgodnie z ust. 7 ww. artykułu przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Stosownie do treści ust. 7a powyższego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w maju 2007 r. nabyła Pani samochód osobowy do celów prowadzonej działalności gospodarczej i wprowadziła go do ewidencji środków trwałych. W deklaracji za maj 2007 r. odliczyła 60% kwoty podatku naliczonego (kwotę 4.285 zł). Samochód nadal jest wykorzystywany w działalności gospodarczej. W dniu 1 stycznia 2011 r. skorzystała Pani z możliwości rezygnacji z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Ostatnią deklarację złożyła za grudzień 2010 r. Będąc podatnikiem podatku od towarów i usług wykorzystywała Pani samochód w latach 2007 (od maja), 2008, 2009, 2010.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych należy wskazać, że ponowne skorzystanie przez Panią ze zwolnienia od podatku spowodowało, iż od chwili objęcia działalności zwolnieniem, dalsze wykorzystywanie samochodu związane jest wyłącznie z czynnościami zwolnionymi. Wobec tego zachowuje Pani prawo do dokonanego odliczenia podatku naliczonego przy zakupie środka trwałego, jedynie w części dotyczącej okresu wykorzystywania go do celów związanych z czynnościami opodatkowanymi. Od momentu wyboru zwolnienia, utraciła Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego w części dotyczącej pozostałego okresu korekty. Uwzględniając treść art. 91 ust. 2 ustawy, korekty należy dokonać w ciągu 5 kolejnych lat licząc od roku, w którym środek trwały został oddany do użytkowania. Zatem, skoro samochód został oddany do użytkowania w maju 2007 r., a zmiana jego przeznaczenia (na związany z działalnością zwolnioną od podatku) nastąpiła w styczniu 2011 r., należy uznać, iż był użytkowany w działalności opodatkowanej przez 4 lata (w latach 2007-2010). Zatem jest Pani zobowiązana do dokonania korekty za 1 rok pozostały z 5-letniego okresu, na zasadach określonych w art. 91 ust. 2 i 3 ustawy. Należy jednakże zaznaczyć, iż powyższe rozstrzygnięcie wydano przy założeniu, że w okresie od maja 2007 r. do grudnia 2010 r. samochód był wykorzystywany w działalności opodatkowanej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.