ITPP2/443-839/13/AJ - Prawo parafii do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedsięwzięcia w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2013 r. (data wpływu 13 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym dnia 16 września 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "XXX" - jest prawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 16 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "XXX".

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Parafia na mocy ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa Polskiego do działalności Kościoła w Rzeczpospolitej Polskiej posiada osobowość prawną. Oznacza to, że jest pełnoprawnym podmiotem obrotu prawnego. Może zaciągać zobowiązania, uzyskiwać przychody, a przede wszystkim prowadzić swoją podstawową działalność, tj. duszpasterstwo. Przedstawicielem Parafii jest proboszcz, którego mianował Biskup Diecezji. Parafia realizuje zadanie inwestycyjne pn. "XXX" dofinansowane z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, w ramach działania "Odnowa i rozwój wsi". Realizowane prace polegają na remoncie dachów budynków kościołów.

Parafia w związku z realizacją ww. zadania inwestycyjnego nabywa towary i usługi, zakup których udokumentowany jest fakturami zawierającymi kwotę podatku od towarów i usług. Zakupione towary i usługi nie będą miały związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Parafia nie prowadzi działalności gospodarczej, zajmuje się tylko działalnością statutową. Nie figuruje w rejestrze podatników podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Parafia w związku z realizacją ww. zadania inwestycyjnego będzie miała prawo do odzyskania i odliczenia podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją ww. zadania inwestycyjnego. Parafia wskazała, że podatek jest wydatkiem kwalifikowanym, ponieważ jest ostatecznie poniesiony, a nie będąc podatnikiem podatku od towarów i usług nie ma żadnej możliwości odzyskania tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych przepisów wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzeniu.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Parafia, która nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i nie figuruje w rejestrze tego podatku zamierza zrealizować zadanie inwestycyjne współfinansowane ze środków Unii Europejskiej, które polegać będzie na remoncie dachów budynków dwóch kościołów. Zakupione towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że Parafii będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, ponieważ zakupione towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto Parafia nie jest czynnym podatnikiem podatku, co również wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwał również zwrot podatku, o ile środki wskazane we wniosku nie są środkami, o których mowa w powołanym rozporządzeniu.

Końcowo wskazać należy, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.