ITPP2/443-838/14/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 września 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-838/14/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2014 r. (data wpływu 26 czerwca 2014 r.), uzupełnionym w dniach 12 i 26 września 2014 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących najem samochodu osobowego pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 12 i 26 września 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących najem samochodu osobowego pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zobowiązanym do składania w zakresie podatku od towarów i usług miesięcznych deklaracji podatkowych. W roku podatkowym 2013 przedmiotem działalności gospodarczej było m.in. wykonywanie na zamówienie konstrukcji metalowych. Od dnia 5 maja 2014 r. Spółka wynajmuje od osoby fizycznej samodzielnie prowadzącej działalność gospodarczą, będącej podatnikiem VAT czynnym, samochód osobowy marki M. nr rej. XXX, który wykorzystuje do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie dowożenia zatrudnionych pracowników na place budowy na terenie kraju, gdzie wykonywane są zlecenia. Pracownicy są dowożeni przez stronę na place budowy z siedziby Spółki. W miesiącu maju 2014 r. Spółka otrzymała od wynajmującego fakturę z naliczonym podatkiem w kwocie 230,00 zł, z czego 115,00 zł odliczyła od podatku należnego za miesiąc maj 2014 r. Umowa najmu samochodu osobowego jest zawarta na czas nieokreślony. W czasie jej trwania ww. pojazd będzie wykorzystywany - poza dowożeniem pracowników na place budowy - do innych celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, np. dowożenie niewielkich ilości materiałów na budowę, dowożenie wody oraz posiłków regeneracyjnych dla pracowników itp.

Zgodnie z dowodem rejestracyjnym, samochód posiada łącznie 6 miejsc siedzących, łącznie z miejscem dla kierowcy, a dopuszczalna ładowność pojazdu wynosi 700 kg. Spółka określiła w formie ustnej zasady korzystania z tego pojazdu, informując pracowników, że może on być wykorzystywany wyłącznie do celów służbowych. Strona uznała, że przekazanie powyższych informacji w formie ustnej jest wystarczającym zabezpieczeniem zasad korzystania. Do dnia złożenia niniejszego pisma Spółka nie prowadzi nadzoru, np. w formie zainstalowanego GPS, w trakcie jego używania przez pracowników do celów związanych z działalnością. Samochód nie jest wynajmowany przez Spółkę, nawet sporadycznie, pracownikom do celów prywatnych. Spółka celem ustalenia, czy faktycznie był on wykorzystywany do celów służbowych, rozliczając delegacje miesięcznie sprawdza, jaka ilość paliwa została nabyta w danym miesiącu do niniejszego pojazdu z ilością normatywną paliwa, jak powinna być zużyta na przejechane odcinki tras z siedziby Spółki na plac budowy oraz z powrotem. Przedmiotowy samochód osobowy jest garażowany na placu dzierżawionym przez Spółkę oraz na placach budowy lub ich okolicach, gdzie wykonywane są zlecenia lub też na parkingach przy hotelu, w których nocują pracownicy w trakcie wykonywania zleceń.

W odpowiedzi na pytanie tut. organu, czy Spółka złożyła naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tym pojeździe w terminie 7 dni od dnia, w którym po dniu 31 marca 2014 r. poniosła pierwszy wydatek związany z tym pojazdem, Spółka wskazała, że nie złożyła do chwili obecnej ww. informacji i dodała, że nie prowadzi ewidencji przejazdów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka w okresie trwania umowy najmu samochodu osobowego wykorzystywanego przy prowadzeniu działalności gospodarczej ma prawo do odliczania bez ograniczeń kwotowych od podatku należnego 50% za dany miesiąc podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących usługę najmu opisanego powyżej samochodu osobowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ma prawo odliczyć od podatku należnego podatek naliczony wyszczególniony w fakturze z tytułu wydatków związanych z działalnością gospodarczą, przy czym do dnia 30 czerwca 2015 r. w przypadku samochodów osobowych ma prawo do odliczenia jedynie 50% podatku naliczonego. Reasumując powyższe należy uznać, że Spółka w okresie trwania umowy najmu samochodu osobowego wykorzystywanego przy prowadzeniu działalności gospodarczej ma prawo do odliczania "bez ograniczeń kwotowych od podatku należnego 50,00% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących usługę najmu samochodu osobowego, jednakże pod warunkiem prowadzenia ewidencji przejazdów".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Według art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W myśl ust. 3 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Stosownie do art. 2 pkt 34 cyt. ustawy, przez pojazdy samochodowe, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.), użyte w ustawie określenie pojazd samochodowy oznacza pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

W świetle pkt 40 ww. artykułu, określenie samochód osobowy oznacza - pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Według art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Zgodnie z ust. 6 tego artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1.

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2.

dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3.

stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4.

wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a.

kolejny numer wpisu,

b.

datę i cel wyjazdu,

c.

opis trasy (skąd - dokąd),

d.

liczbę przejechanych kilometrów,

e.

imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

f.

potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

* liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Na podstawie art. 86a ust. 8 ustawy, w przypadku gdy pojazd samochodowy jest udostępniany osobie niebędącej pracownikiem podatnika, wpis, o którym mowa w ust. 7 pkt 4:

1.

jest dokonywany przez osobę, która udostępnia pojazd,

2.

obejmuje:

a.

kolejny numer wpisu,

b.

datę i cel udostępnienia pojazdu,

c.

stan licznika na dzień udostępnienia pojazdu,

d.

liczbę przejechanych kilometrów,

e.

stan licznika na dzień zwrotu pojazdu,

f.

imię i nazwisko osoby, której udostępniony został pojazd.

W myśl ust. 9 przywołanego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a.

klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b.

z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3.

pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a.

agregat elektryczny/spawalniczy,

b.

do prac wiertniczych,

c.

koparka, koparko-spycharka,

d.

ładowarka,

e.

podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f.

żuraw samochodowy

* jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (ust. 12 analizowanego artykułu).

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro - jak wskazano we wniosku - przedmiotowy samochód osobowy jest wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej poprzez dowożenie na place budowy pracowników, niewielkich ilości materiałów, wody oraz posiłków regeneracyjnych, Spółce przysługuje prawo do odliczania 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług najmu tego pojazdu, o ile nie będą zachodzić ograniczenia przewidziane w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług, przy czym - wbrew stwierdzeniu Spółki - w celu realizacji powyższego uprawnienia nie jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji przebiegu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 tej ustawy. Jednocześnie należy zauważyć, że z cyt. wyżej przepisów nie wynika, aby prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego z tytułu wydatków dotyczących używania pojazdów na podstawie umowy najmu przysługiwało do dnia 30 czerwca 2015 r. W konsekwencji stanowisko Spółki w ujęciu całościowym należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto wskazuje się, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w B. po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl