ITPP2/443-832/09/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2009 r. (data wpływu 5 października 2009 r.), uzupełnionym w dniu 26 listopada 2009 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia i opodatkowania usług pośrednictwa w transporcie towarów oraz stawki obowiązującej dla tych czynności i sposobu ich dokumentowania - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 października 2009 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 26 listopada 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia i opodatkowania usług pośrednictwa w transporcie towarów oraz stawki obowiązującej dla tych czynności i sposobu ich dokumentowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem prowadzonej przez Panią działalności, od 2006 r. do chwili obecnej, jest działalność usługowa wspomagająca transport morski, działalność wspomagająca transport śródlądowy, przeładunek towarów w portach morskich, działalność morskich agencji transportowych.

Świadczy Pani usługi dla spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w zakresie pośrednictwa w organizowaniu transportu towarów z polskiego portu do krajów Unii Europejskiej, przy czym transport towarów rozpoczyna się w Niemczech i do portu w Polsce odbywa się drogą morską. Pani zadaniem jest wyszukanie podwykonawców, czyli firm transportowych i spedycyjnych, gdyż nie posiada własnych środków transportu. Dokumentacja transportowa i spedycyjna jest w posiadaniu spółki-zleceniodawcy, ponieważ świadczący usługi transportowe, za wykonaną usługę, obciążają bezpośrednio spółkę. Zleceniodawca podał dla tej czynności NIP, pod którym jest zidentyfikowany w Polsce (nie podał numeru nadanego w innym kraju UE). Za wykonane usługi pośrednictwa obciąża Pani zleceniodawcę fakturą ze stawką "0".

Świadczone przez Panią usługi sklasyfikowane są w PKWiU pod symbolem 52.29 jako "pozostałe usługi wspomagające transport".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca właściwie uznał świadczone usługi jako usługi pomocnicze do transportowych oraz czy słusznie zastosował stawkę podatku "0".

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi należy uznać za usługi pomocnicze do usług transportowych, bezpośrednio związane z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów, co oznacza, że powinny być opodatkowane na takich samych zasadach jak usługi transportowe. Wnioskodawca jest zdania, iż w związku z powyższym powinien wystawić fakturę uproszczoną, tzn. zawierającą dane określone stosownymi przepisami rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem, gdyż faktura taka dokumentuje czynności niepodlegające opodatkowaniu w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika zasada, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatne świadczenie usług, w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 powołanej ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały uznane za wykonane w tym państwie.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do ogólnej zasady sformułowanej w art. 27 ust. 1 cyt. ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od powyższej zasady wprowadzono szereg wyjątków, określających inne, niż wynikające z zasady ogólnej, miejsce świadczenia usług, z uwagi na ich charakter.

I tak, w treści art. 27 ust. 2 pkt 2 określone zostało miejsce świadczenia usług transportowych - jest nim miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28.

W ust. 2 pkt 3 lit. b) powyższego artykułu, określono miejsce świadczenia dla usług pomocniczych do usług transportowych, takich jak załadunek, rozładunek, przeładunek i podobne czynności. Zgodnie z tym przepisem miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Należy zwrócić uwagę, że w obydwu ww. przypadkach, przepisy zawierają zastrzeżenie dotyczące art. 28.

W świetle ust. 1 tego artykułu, w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, zwanego dalej "wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów", miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów, o której mowa w ust. 1, jest również usługa transportu, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce na terytorium jednego państwa członkowskiego, jeżeli bezpośrednio jest związana z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów.

Zgodnie z art. 28 ust. 5 pkt 1 ustawy, w przypadku usług pośrednictwa i spedycji związanych bezpośrednio z wewnątrzwspólnotowymi usługami transportu towarów - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 6.

W myśl ust. 6 tegoż artykułu, w przypadku gdy nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 5 ma miejsce świadczenia usługa, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasady wystawiania faktur zawarte są w rozporządzeniu z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), regulujące m.in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur korygujących.

Zgodnie z § 5 ust. 1 tego rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Stosownie do § 25 ust. 1 ww. rozporządzenia, przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wskazała Pani, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, świadczy usługi pośrednictwa w organizowaniu transportu dla spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Podwykonawcy świadczący usługi transportowe (których wyszukuje Pani w ramach swoich usług), za wykonaną usługę obciążają bezpośrednio tą spółkę. Powyższe wskazuje, że wobec podwykonawców występuje Pani w charakterze pośrednika działającego na rzecz ww. spółki. Potwierdza to również informacja zawarta w złożonym wniosku, że zleceniodawcę (spółkę) obciąża Pani za usługi pośrednictwa.

Jednocześnie ze względu na treść stanowiska, które przedstawiła Pani we wniosku, trzeba podkreślić, że ustawodawca w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b) ustawy wymienił usługi stanowiące usługi pomocnicze do transportowych, takie jak: załadunek, rozładunek, przeładunek i podobne czynności. Z wniosku nie wynika, aby wykonywane przez Panią usługi obejmowały tego rodzaju usługi.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, że jeżeli transport towarów rozpoczyna się w Niemczech (co wskazała Pani we wniosku) i kończy w innym kraju Wspólnoty (jak należy wnioskować ze stanu faktycznego), to wykonywane przez Panią czynności stanowią usługi pośrednictwa związane bezpośrednio z wewnątrzwspólnotowym transportem towarów.

Miejscem świadczenia takich usług - jak wynika z powołanego art. 28 ust. 5 pkt 1 ustawy - jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, a zatem w przypadku rozpoczęcia transportu na terytorium Niemiec, miejscem świadczenia i tym samym opodatkowania usług pośrednictwa, związanych z tym transportem, co do zasady jest terytorium Niemiec. Należy jednakże zwrócić uwagę, iż zgodnie z treścią ust. 6 powyższego artykułu, ustawodawca umożliwił przeniesienie miejsca świadczenia do innego kraju niż ten, na którym ma miejsce świadczenia, jeśli nabywca podał świadczącemu usługę numer nadany w tym innym kraju. W przedmiotowej sprawie taka sytuacja ma miejsce, bowiem nabywca podał Pani NIP nadany w Polsce. Miejsce świadczenia i opodatkowania usług jest zatem przeniesione na terytorium Polski i tym samym jest Pani zobowiązana do rozliczenia podatku według przepisów ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Nadmienić przy tym należy, iż dla usług pośrednictwa w transporcie towarów, ustawa ta nie przewiduje preferencyjnych stawek podatku, a więc obowiązuje stawka w wysokości 22%.

Należy dodać, że konsekwencją powyższego jest spoczywający na Pani obowiązek wystawienia faktury VAT dokumentującej wykonaną usługę, zawierającą dane wymagane przepisem powołanego § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, na ogólnych zasadach.

Reasumując należy stwierdzić, iż obciążając zleceniodawcę polskiego za wykonane usługi pośrednictwa, w wystawianych fakturach zastosowała Pani stawkę podatku w nieprawidłowej wysokości.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.