ITPP2/443-813/10/RS - Moment powstania obowiązku podatkowego w związku z zawarciem umowy składu konsygnacyjnego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 21 października 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-813/10/RS Moment powstania obowiązku podatkowego w związku z zawarciem umowy składu konsygnacyjnego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2010 r. (data wpływu 6 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2010 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza podpisać umowę składu konsygnacyjnego. Pojecie składu konsygnacyjnego zawarte w umowie nie spełnia warunków określonych w ustawie o podatku od towarów i usług, ponieważ zarówno Spółka, jak i kontrahent, są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług zarejestrowanymi w Polsce. Skład położony jest na terenie Polski. W myśl umowy, kontrahent udostępni Spółce powierzchnię magazynową oraz będzie zajmował się przyjmowaniem, magazynowaniem oraz pobieraniem towarów z udostępnionego Spółce magazynu. Udostępniona powierzchnia będzie znajdować się w magazynie kontrahenta, której przekazanie zostanie udokumentowane protokołem. Kontrahent jest odpowiedzialny za nadzór nad towarami złożonymi w magazynie przez Spółkę. Z kolei Spółka zobowiązuje się do przechowywania w udostępnionej części magazynu ściśle określonych towarów, w określonych umową ilościach oraz upoważnia kontrahenta do pobierania towarów z tego magazynu. W ramach obsługi magazynowej kontrahent będzie wystawiał dowody: przyjęcia towaru Spółki do magazynu, pobrania towarów z magazynu przez Spółkę oraz pobrania towaru stanowiącego własność Spółki na swoje potrzeby. Przeniesienie własności towaru będzie następować w momencie samodzielnego pobrania przez kontrahenta towaru z udostępnionej Spółce powierzchni magazynowej. Do czasu przeniesienia własności, potwierdzonej przez właściwy dokument pobrania wystawiony przez kontrahenta, przekazane przez Spółkę do składowania towary w udostępnionej części magazynu, stanowić będą własność Spółki, która może rozporządzać nieograniczenie tymi towarami. Pobranie towaru z magazynu udostępnionego Spółce przez kontrahenta na jego potrzeby będzie dokumentowane stosownym zestawieniem, tworzonym przez niego nie rzadziej niż raz w tygodniu. Na podstawie otrzymanego zestawienia Spółka wystawi fakturę VAT w terminie ustawowym, tzn. nie później niż 7 dni od daty pobrania towarów z udostępnionego Spółce magazynu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z faktem, że Spółka przekaże towar do udostępnionego magazynu kontrahenta, z którego towar będzie pobierany samodzielnie przez kontrahenta, co udokumentowane zostanie dokumentem pobrania towaru, za moment powstania obowiązku podatkowego "z chwilą wydania towaru" należy uznać moment pobrania przez kontrahenta towaru z części powierzchni magazynowej udostępnionej Spółce.

Zdaniem Wnioskodawcy, momentem powstania obowiązku podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług będzie moment pobrania towaru przez kontrahenta z magazynu udostępnionego Spółce, które zgodnie z umową zostanie udokumentowane stosownym dokumentem pobrania. Spółka uważa, że przekazując, zgodnie z umową, określony towar do udostępnionego magazynu, co będzie potwierdzone dokumentem przyjęcia, nie przekazuje kontrahentowi żadnych praw dotyczących tego towaru, poza prawem samodzielnego pobrania towaru przez kontrahenta na własne potrzeby z magazynu udostępnionego Spółce. Przy czym samodzielne pobranie towaru z udostępnionego Spółce magazynu musi zostać udokumentowane stosownym dokumentem pobrania, wystawianym nie rzadziej niż raz w tygodniu. Prawo własności i swobodnego dysponowania towarem pozostaje w gestii Spółki. Dopiero udokumentowane pobranie towaru przez kontrahenta, obligujące Spółkę do wystawienia faktury VAT, stanowi moment powstania obowiązku podatkowego, ponieważ w momencie pobrania towaru przez kontrahenta następuje wydanie towaru w sensie przeniesienia praw własności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Regulacje dotyczące momentu postania obowiązku podatkowego ustawodawca zawarł w treści art. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zgodnie z ust. 1 powołanego artykułu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z kolei w ust. 4 tego artykułu wskazano, że jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usług.

Przez dostawę towarów, rozumie się - w myśl dyspozycji zawartej w art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do zapisu art. 106 ust. 1 powołanej ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z przestawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zamierza podpisać umowę składu konsygnacyjnego. Pojęcie to zawarte w umowie nie spełnia warunków określonych w ustawie o podatku od towarów i usług, ponieważ Spółka i kontrahent, są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług zarejestrowanymi w Polsce, gdzie położony jest skład. W myśl umowy, kontrahent udostępni Spółce powierzchnię magazynową oraz będzie zajmował się przyjmowaniem, magazynowaniem oraz pobieraniem towarów z udostępnionego magazynu. Jest on odpowiedzialny za nadzór nad złożonymi w magazynie Spółkę towarami, a Spółka zobowiązuje się do przechowywania w udostępnionej części magazynu ściśle określonych towarów, w określonych umową ilościach oraz upoważnia kontrahenta do pobierania tego towarów. Przeniesienie własności towaru będzie następować w momencie samodzielnego pobrania przez kontrahenta towaru z udostępnionej powierzchni magazynowej. Do tego czasu towary stanowić będą własność Spółki, która może rozporządzać nimi nieograniczenie. Na podstawie zestawienia pobrania towaru przez kontrahenta, Spółka wystawi fakturę VAT nie później niż 7 dni od daty pobrania towarów z magazynu.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że skoro przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel nastąpi w momencie pobrania towaru przez kontrahenta z udostępnionej Spółce części magazynu, to zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w tym momencie będzie miała miejsce dostawa towaru. W związku z faktem, że ww. dostawa będzie dokumentowana fakturą, obowiązek podatkowy powstanie, stosownie do art. 19 ust. 4 ww. ustawy, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7 dniu, licząc od dnia pobrania towaru przez kontrahenta z magazynu.

W związku z tym, że Spółka wskazała w swoim stanowisku, iż obowiązek podatkowy powstanie z momentem pobrania towaru, pomimo że - jak wynika ze zdarzenia przyszłego - wystawi fakturę VAT nie później niż 7 dni od daty pobrania towarów, stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl