ITPP2/443-806/10/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2010 r. (data wpływu 4 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 29 października 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku do usług świadczonych na rzecz gminy - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 sierpnia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 29 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku do usług świadczonych na rzecz gminy.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług, składający miesięcznie deklaracje VAT-7) jest jednostką organizacyjną (zakładem budżetowym) powołaną przez Radę Gminy. Realizuje na rzecz Gminy zadania powierzone przez Radę Gminy o charakterze użyteczności publicznej, poprzez zaspokojenie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.

Do zadań statutowych zakładu, zgodnie z uchwałą Rady Gminy należy:

* gospodarka wodno-ściekowa,

* gospodarka odpadami stałymi i wysypiskiem śmieci,

* utrzymanie dróg gminnych, chodników i zieleni,

* wykonywanie zleconych prac remontowych na mieniu komunalnym gminy,

* wykonywanie inwestycji.

Czynności statutowe Wnioskodawca wykonuje na podstawie ustnych zleceń składanych przez Wójta, a po ich wykonaniu wystawia faktury na Urząd Gminy, na podstawie których otrzymuje wynagrodzenie.

Wnioskodawca oświadczył, że w zakresie ww. stanu faktycznego miała miejsce kontrola podatkowa, która zakończyła się w dniu 16 czerwca 2010 r. W wyniku tej kontroli Wnioskodawca złożył deklaracje korygujące. W związku z tym organ podatkowy nie rozstrzygał sprawy co do istoty w drodze decyzji lub postanowienia.

W związku z powyższym, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie.

Czy Zakład na wymienione usługi (z wyjątkiem dostarczania wody, odprowadzania oraz wywozu ścieków), świadczone na rzecz Gminy, wystawiając fakturę VAT, może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, w myśl § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 z późn. zm.), usługi świadczone pomiędzy Gminą a Zakładem są zwolnione od podatku od towarów i usług, w związku z czym faktury wystawia na rzecz Urzędu Gminy, stosując stawkę zwolnioną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

Jednocześnie w ust. 3 tego artykułu ustawodawca wskazuje, że usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia, ustawodawca przewidział opodatkowanie ściśle określonych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie ich od podatku.

W myśl § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminów: "jednostka budżetowa", "zakład budżetowy", wobec czego należy posiłkować się regulacjami zawartymi w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.).

W myśl art. 9 tej ustawy, sektor finansów publicznych tworzą:

(...).

Jednostkami budżetowymi - w myśli art. 11 ust. 1 ww. ustawy - są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

W świetle art. 14 tej ustawy, zadania własne jednostki samorządu terytorialnego w zakresie:

* mogą być wykonywane przez samorządowe zakłady budżetowe.

Stosownie do zapisów art. 15 ust. 1 analizowanej ustawy, samorządowy zakład budżetowy odpłatnie wykonuje zadania, pokrywając koszty swojej działalności z przychodów własnych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.

Zatem ze zwolnienia określonego w § 12 ust. 1 pkt 13 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. korzystają usługi świadczone pomiędzy wskazanymi wyżej grupami podmiotów, których status prawny regulują ww. przepisy z zakresu finansów publicznych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 1991 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cytowanej ustawy).

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym, organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent).

W myśl art. 33 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy.

Urząd gminy jest zatem zorganizowanym zespołem osób i środków służebnym wobec jednostki samorządu terytorialnego. Urząd gminy jako jednostka pomocnicza służy realizowaniu zadań gminy oraz obsługuje gminę w aspekcie techniczno-organizacyjnym. Mając na uwadze nierozerwalne i niepodzielne powiązania podmiotowe gminy i urzędu ją obsługującego należy stwierdzić, że również na gruncie podatku od towarów i usług, nie występuje odrębna od podmiotowości gminy podmiotowość urzędu gminy. Zatem urząd gminy działając w imieniu gminy realizuje zadania własne gminy. Ponadto brak jest aktów prawnych, które stanowiłyby o samodzielności urzędu gminy oraz takich które dokładnie określałyby jego pozycję względem podmiotów trzecich. Urząd gminy bowiem należy rozumieć jako wydzieloną część gminy, realizującą zadania w jej imieniu i na jej rzecz. Jest to więc rodzaj wewnętrznej jednostki organizacyjnej gminy. Natomiast to gmina jako podmiot posiadający zdolność do czynności prawnych jest stroną stosunków zobowiązaniowych. Zatem każde działanie realizowane przez urząd gminy nie będzie w istocie jego działaniem o charakterze samoistnym, lecz działaniem samej gminy.

Na mocy art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.) - zwanym dalej rozporządzeniem.

Według dyspozycji zawartej w § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Natomiast § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia przesądza, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej.:

(...).

Z brzmienia powołanych przepisów wynika, że wymagane jest, aby faktury VAT, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierały nazwy określające strony transakcji, ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej. Podkreślić należy, że prawidłowe oznaczenie nabywcy w treści faktury VAT jest bardzo istotne, bowiem posługiwanie się fakturą wystawioną na rzecz innego podatnika rodzi określone konsekwencje prawnopodatkowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca (zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług) jest zakładem budżetowym powołanym przez Radę Gminy, realizującym na rzecz Gminy zadania o charakterze użyteczności publicznej.

Do zadań tych należy: gospodarka wodno-ściekowa, gospodarka odpadami stałymi i wysypiskiem śmieci, utrzymanie dróg gminnych, chodników i zieleni, wykonywanie zleconych prac remontowych na mieniu komunalnym gminy, wykonywanie inwestycji. Czynności statutowe Wnioskodawca wykonuje na podstawie ustnych zleceń składanych przez Wójta, a po ich wykonaniu wystawia faktury na Urząd Gminy, na podstawie których otrzymuje wynagrodzenie.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą prawa do zastosowania zwolnienia od podatku w odniesieniu do ww. usług (z wyjątkiem dostarczania wody, odprowadzania oraz wywozu ścieków) świadczonych na rzecz Gminy.

Mając na uwadze powołane przepisy stwierdzić należy, że skoro Gmina nie jest jednostką budżetową, zakładem budżetowym albo gospodarstwem pomocniczym, to do usług świadczonych na jej rzecz przez Wnioskodawcę (zakład budżetowy), nie może mieć zastosowania zwolnienie określone w § 12 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r.

Wobec tego, dla zastosowania prawidłowej stawki podatku od towarów i usług lub ewentualnego zwolnienia od tego podatku, należy stosować odrębne przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych w tym zakresie, na zasadach ogólnych, mając jednocześnie na uwadze klasyfikacje, o których mowa w powołanym art. 8 ust. 3 ustawy.

Na przedstawioną kwalifikację prawnopodatkową nie może mieć wpływu fakt wystawienia przez Wnioskodawcę faktur na rzecz Urzędu Gminy, ponieważ faktury winny odzwierciedlać rzeczywistą stronę podmiotową danej transakcji (sprzedawca i nabywca).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.