ITPP2/443-805/09/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2009 r. (data wpływu 28 września 2009 r.), uzupełnionym w dniu 14 grudnia 2009 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostaw na rzecz Spółki części zamiennych, materiałów i drobnego wyposażenia statków za wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 września 2009 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 14 grudnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostaw na rzecz Spółki części zamiennych, materiałów i drobnego wyposażenia statków za wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku oraz piśmie stanowiącym jego uzupełnienie, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka oferuje połączenia międzynarodowe, a w żegludze krajowej utrzymuje regularne połączenia po Zatoce oraz Zalewie. Oferuje też rejsy wolnocłowe do Bałtijska, a ponadto wynajmuje swoje jednostki pływające do organizacji bankietów i przyjęć okolicznościowych. Spółka dysponuje również własną bazą remontową przeznaczoną do obsługi jednostek pływających. Ze specyfiki działalności wynika niekiedy konieczność zakupu części zamiennych, materiałów, drobnego wyposażenia w państwach członkowskich, a także towarów od kontrahentów z Unii Europejskiej, które odprawiane są w wolnym obszarze celnym i nie zostają wprowadzone na teren kraju, lecz sprzedawane są na statkach poza terytorium Unii Europejskiej. Spółka nie traktuje tych dostaw jako nabycia towarów wewnątrzwspólnotowych.

Opisane jednostki pływające są sklasyfikowane wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług: 35.11.2 (PKWiU 2004); 30.11.9 (PKWiU 2008).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka słusznie kwalifikuje wymienione zakupy towarów, nie zaliczając ich do nabycia wewnątrzwspólnotowego (nie ujmując ich w sprawozdawczości).

Zdaniem Wnioskodawcy, kupowane od kontrahentów z Unii Europejskiej części zamienne do statków, materiały, wyposażenie i towary, mieszczą się w treści przepisów art. 10 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 83 ust. 1 pkt 2 i 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego w opisanej sytuacji nie występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dotyczy towarów, do których miałyby odpowiednio zastosowanie przepisy art. 45 ust. 1 pkt 9, art. 80, art. 83 ust. 1 pkt 1, 3, 6, 10 i 18, z uwzględnieniem warunków określonych w tych przepisach, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł (art. 10 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw części do środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich, o których mowa w pkt 1, i wyposażenia tych środków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu.

W myśl ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw armatorom morskim statków wycieczkowych i tym podobnych, przeznaczonych głównie do przewozu osób; promów wszelkiego typu (PKWiU 35.11.21), z wyłączeniem liniowców pasażerskich pozostałych, statków (łodzi) wycieczkowych itp. pozostałych promów (PKWiU 35.11.21-90.00).

Stosownie do treści ust. 1 pkt 10 ww. artykułu, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków:

Jak wskazano wyżej, zgodnie z powołanym zapisem art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, z preferencyjnej stawki podatku korzysta dostawa części i wyposażenia określonej grupy statków. Wobec braku definicji ustawowej "części" w przepisach wskazanej ustawy z dnia 11 marca 2004 r., zasadnym jest odniesienie do powszechnie przyjętego rozumienia tego pojęcia. Zgodnie z definicją zawartą we "Współczesnym słowniku języka polskiego" (Bogusław Dunaj, Langenscheidt Warszawa 2007 r.), "częścią" jest element jakiejś większej całości, fragment czegoś dający się wydzielić lub wydzielony, a "wyposażeniem" ogół sprzętów, urządzeń itp., w które coś zostało wyposażone.

Wprawdzie przepis art. 83 ust. 1 pkt 3, poza warunkiem, aby wyposażenie nie służyło celom rozrywki i sportu, nie wprowadza dodatkowych wymogów w tym zakresie, jednakże należy mieć na względzie, iż nie każdy towar dostarczony na wskazane jednostki pływające można objąć mianem "części" czy "wyposażenia" w rozumieniu ww. przepisu. Zatem pod pojęciem tym należy rozumieć tylko taki towar, który bezpośrednio związany jest z funkcją, jaką ma do spełnienia środek transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statek ratowniczy morski.

Analizując zapis przepisu art. 83 ust. 1 pkt 10 ustawy stwierdzić należy, że aby zastosować obniżoną 0% stawkę podatku do dostawy towarów łącznie spełnione muszą być: kryterium wymienione w zdaniu wstępnym tego przepisu, tj. towary muszą służyć bezpośrednio zaopatrzeniu statków oraz kryterium rodzaju statku i jego przeznaczenia.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków", wobec czego należy odwołać się do znaczenia językowego, użytych w przywoływanym przepisie sformułowań. Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, słowo "bezpośrednio" oznacza "bez jakiegokolwiek pośrednictwa; osobiście, wprost", natomiast słowo "zaopatrzyć", "zaopatrzenie" oznacza "to, w co kogoś zaopatrzono; środki do życia, żywność, sprzęt, ekwipunek stanowiący wyposażenie kogoś lub czegoś".

W celu dokonania wykładni krajowego ustawodawstwa pomocna jest również, analiza zapisów, obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. dyrektywy Rady z dnia 28 listopada 2006 r. 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Stosownie do dyspozycji przepisu art. 148 Dyrektywy, dotyczącego zwolnień związanych z transportem międzynarodowym, państwa członkowskie zwalniają transakcje dostawy towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego jednostek pływających przeznaczonych do żeglugi na pełnym morzu i przewożących odpłatnie pasażerów lub używanych do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów, jak również statków ratowniczych i udzielających pomocy na morzu oraz jednostek pływających przeznaczonych do rybołówstwa przybrzeżnego, z wyłączeniem, w przypadku tych ostatnich, dostaw prowiantu na pokład.

Tak określony zakres zwolnień przewidziany w Dyrektywie nakazuje analogicznie rozumieć pojęcie "dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków, używanych do żeglugi na pełnym morzu oraz przewożących pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów oraz używanych do ratownictwa lub do udzielania pomocy na morzu, lub do połowów przybrzeżnych, z wyłączeniem dostaw prowiantu na pokład statków do połowów przybrzeżnych", przy pełnym respektowaniu obowiązujących w tym zakresie zapisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

To, czy dostawa służy bezpośrednio zaopatrzeniu statku należy zawsze rozpatrywać indywidualnie, mając na uwadze rodzaj statku, jego przeznaczenie lub ewentualnie charakter przewożonego towaru. Zatem dostawa towarów, która służy bezpośrednio zaopatrzeniu statków pozwala na zastosowanie stawki 0% wyłącznie do tych towarów, które są niezbędne do eksploatacji statku traktowanego jako środek transportu, czy też wyposażenie dla celów realizacji zadań statku lub przewożonych ładunków.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka oferuje połączenia międzynarodowe i w żegludze krajowej. Oferuje też rejsy wolnocłowe do Bałtijska, a ponadto wynajmuje swoje jednostki pływające do organizacji bankietów i przyjęć okolicznościowych. Charakter prowadzonej działalności powoduje niekiedy konieczność dokonywania zakupu części zamiennych, materiałów, drobnego wyposażenia w państwach członkowskich, a także towarów od kontrahentów z Unii Europejskiej, które odprawiane są wolnym obszarze celnym i nie zostają wprowadzone na teren kraju, lecz sprzedawane na statkach poza terytorium Unii Europejskiej. Opisane jednostki pływające są sklasyfikowane wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu: 35.11.2 (PKWiU 2004); 30.11.9 (PKWiU 2008).

Zauważyć w tym miejscu należy, że zgodnie § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.). Tymczasem podana przez Wnioskodawcę klasyfikacja opiera się, m.in. na rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 89, poz. 844 z późn. zm.). Jednakże w przedmiotowym zakresie odpowiada ona stosowanej do celów podatkowych.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że opisane transakcję nie są wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, o ile nabywane wyposażenie środków transportu morskiego nie jest wyposażeniem służącym celom rozrywki i sportu, a nabywane towary służą bezpośredniemu zaopatrzeniu statków używanych do żeglugi na pełnym morzu oraz przewożących pasażerów za opłatą, pod warunkiem że całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł, przy czym wykorzystywane przez Spółkę środki transportu morskiego są tymi, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast w przypadku dostaw towarów sprzedawanych podróżnym, nie służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków, przedmiotowe transakcje należy traktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów i w związku z tym ujmować je w prowadzonych ewidencjach i składanych deklaracjach podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Podkreślić jednak należy, iż kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych jednostek pływających, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zauważyć w tym miejscu należy, że zgodnie § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.