ITPP2/443-787/08/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2008 r. (data wpływu 9 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 października 2008 r. (data wpływu 20 października 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanych - jest prawidłowe.

W dniu 9 września 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 15 października 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza sprzedać nieruchomości - działki nr 236/4, nr 857/3 oraz nr 857/6. Na działce nr 236/4 jest usytuowany budynek dyspozytorni i w tym przypadku jest to nieruchomość zabudowana. Na wszystkich trzech działkach znajdują się drogi i place postojowe, utwardzone płytami betonowymi. Na działkach nr 857/3 oraz nr 857/6 znajduje się sieć kanalizacji deszczowej oraz ogrodzenie zewnętrzne żelbetonowo-stalowe osadzone na fundamencie. Wymienione obiekty, w świetle przepisów prawa budowlanego należy uznać za budowle.

Spółka jest podatnikiem podatku od nieruchomości i uiszcza go od gruntu i od budowli, między innymi od placu postojowego posadowionego na tychże działkach. Z powyższego wynika, że wszystkie nieruchomości, które zamierza sprzedać są nieruchomościami zabudowanymi.

Sprzedawane budynki i budowle są towarami używanymi. Zostały one nabyte przez Spółkę w formie aportu w 1993 r. W przypadku tej czynności nie wystąpił podatek od towarów i usług.

Spółka używała ww. budynku i budowli na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej od 1993 r., t. j. od dnia otrzymania aportu i nie ponosiła nakładów modernizacyjnych przekraczających 30% wartości początkowej środków trwałych.

Artykuł 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Spółka winna zastosować stawkę właściwą dla sprzedaży usadowionych na tych gruntach budynków i budowli.

W piśmie z dnia 15 października 2008 r. Spółka wskazała, że budynek dyspozytorni, drogi i place postojowe utwardzone płytami betonowymi, sieć kanalizacji deszczowej oraz ogrodzenie zewnętrzne żelbetonowo-stalowe osadzone na fundamencie, posadowione na działkach, które zamierza sprzedać spełniają warunek art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ponieważ od końca roku w którym zakończono budowę tych obiektów minęło więcej niż pięć lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku od towarów i usług winna zastosować Spółka przy sprzedaży wymienionych wyżej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż nieruchomości nr 236/4 zabudowanej budynkiem dyspozytorni oraz nieruchomości 857/3 i 857/6 korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.