ITPP2/443-780/08/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2008 r. (data wpływu 8 września 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego w związku ze zwrotem towaru oraz konieczności posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 września 2008 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego w związku ze zwrotem towaru oraz konieczności posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca produkuje odzież męską i dokonuje sprzedaży hurtowej do jednostek handlu hurtowego i detalicznego na terenie całego kraju. Zgodnie z zawartymi umowami o współpracy z tymi odbiorcami, towar nie sprzedany w określonym terminie, odbiorca może zwrócić Spółce. Tego typu zwroty występują często i na znaczne wartości. Spółka na zwrócone towary wystawia faktury korygujące i dokonuje korekty kwot sprzedaży oraz podatku należnego w momencie otrzymania kopii faktury potwierdzonej przez kontrahenta (sklep, hurtownię). Z "Poradnika VAT" Nr 15 z 10 sierpnia 2008 r. wyd. GOFIN, jak również z pisma Izby Skarbowej w Warszawie IP-PP2-443-302/08-2/BM z dnia 22 kwietnia 2008 r. wynika, że w przypadku zwrotu towaru od kontrahenta nie jest wymagane potwierdzenie odbioru faktury korygującej. Podatnik ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę wystawionej z tego powodu faktury korygującej w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę tę wystawił.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadkach wystawienia faktury korygującej dokumentującej zwrot towaru od odbiorcy nie jest wymagane potwierdzenie odbioru tej faktury przez zwracającego towar i czy podatnik ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę z tej faktury w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę korygującą wystawił.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy wystawieniu faktury korygującej na zwrócony przez odbiorcę towar, sprzedawca ma prawo do korekty sprzedaży i podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę korygującą wystawił. Faktura korygująca z tytułu zwrotu towaru od kontrahenta nie dokumentuje zdarzeń, o których stanowi art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl ust. 4 powołanego artykułu, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Artykuł 106 ust. 1 ustawy określa, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Zgodnie z ust. 8 tegoż artykułu, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w powołanym artykule, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) regulujące m.in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur korygujących.

Zgodnie z § 16 ust. 1 powyższego rozporządzenia, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. W ust. 2 tego przepisu wskazano, iż faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

;

:

,

;

.

Przepisy ust. 1 i 2 - na podstawie ust. 3 pkt 1 powołanej regulacji - stosuje się odpowiednio w przypadku zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy.

Stosownie do § 16 ust. 4 rozporządzenia, sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust. 2 pkt 3, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy.

Powołany wyżej przepis art. 29 ust. 4 ustawy, wprost stanowi, iż kwoty, o które zmniejsza się obrót muszą zostać udokumentowane. Faktura korygująca, bez potwierdzenia jej odbioru, nie spełnia powyższej przesłanki i nie stanowi wystarczającej podstawy do obniżenia podatku należnego - dopiero potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia.

Biorąc powyższe po uwagę należy stwierdzić, iż art. 29 ust. 4 określa jakie zdarzenia gospodarcze stanowią podstawę do zmniejszenia obrotu, natomiast § 16 ust. 4 ww. rozporządzenia określa:

* warunek, jaki musi zostać spełniony aby podatnik mógł dokonać stosownego obniżenia (posiadanie potwierdzenia faktur korygujących przez nabywcę),

* oraz moment dokonania stosownego obniżenia (miesiąc/kwartał otrzymania potwierdzenia faktur korygujących).

Z przedstawionych przepisów jednoznacznie wynika, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, a nabywca musi potwierdzić ten fakt, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury, przy czym ustawodawca nie sprecyzował w jakiej formie nabywca ma dokonać potwierdzenia odbioru faktury. Potwierdzenie może mieć dowolną formę, która pozwoli na jednoznaczne stwierdzenie odbioru faktury, jednak dopiero posiadanie takiego potwierdzenia uprawnia sprzedawcę do stosownego obniżenia podatku należnego. Ponadto zwrot towarów sprzedawcy jest zdarzeniem wymienionym w art. 29 ust. 4 ustawy, które wywołuje skutki w postaci zmniejszenia obrotu, a więc zmniejszenia podstawy opodatkowania i tym samym także podatku należnego.

Reasumując, w przypadku wystawienia faktury korygującej dokumentującej zwrot towaru, stosownie do powołanych przepisów, obniżenia podatku należnego można dokonać dopiero po otrzymaniu potwierdzenia odbioru tej faktury przez odbiorcę, a zatem w rozliczeniu za okres, w którym wystawca otrzymał to potwierdzenie.

Należy wyjaśnić, iż powołana we wniosku interpretacja indywidualna nr IP-PP2-443-302/08-2/BM z dnia 22 kwietnia 2008 r. jest rozstrzygnięciem w indywidualnej sprawie i nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa. Natomiast opracowania przepisów podatkowych zamieszczone w "Poradniku VAT" wyd. GOFIN nie stanowią wydawanych przez stosowne organy interpretacji ogólnych, w związku z czym nie mogą pełnić funkcji obowiązującej wykładni prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.