ITPP2/443-772a/09/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2009 r. (data wpływu 18 września 2009 r.), uzupełnionym w dniu 9 listopada 2009 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu prawa wieczystego użytkowania gruntów wraz z posadowionymi budynkami - jest prawidłowe.

W dniu 18 września 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 9 listopada 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu prawa wieczystego użytkowania gruntów wraz z posadowionymi budynkami.

W wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółce będącej czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w drodze egzekucji, na mocy postanowienia z dnia 6 września 2007 r. Sądu Rejonowego, przysądzono własność prawa wieczystego użytkowania gruntu (działki nr 39/1, 39/3 i 39/4), wraz z własnością budynków o powierzchni użytkowej 450 m ² stanowiących, odrębne nieruchomości położone na działce nr 39/4. Na mocy ww. postanowienia Spółka stała się właścicielem nieruchomości odrębnej w postaci budynków oraz użytkownikiem wieczystym działki nr 39/3. W księdze wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy jako sposób korzystania z ww. działki wpisano "droga". Działka drogowa w części została pokryta - przed 2004 r. - nawierzchnią drogi i chodnikiem, z tym że nie znajduje się na niej całość drogi, lecz tylko jej fragment, który sam w sobie nie stanowi całości techniczno-użytkowej, gdyż prowadzi do nikąd.

W przyszłości Spółka zamierza przenieść na Gminę Miasto prawo użytkowania wieczystego działki nr 39/3 (o mniejszej powierzchni) w zamian za ustanowienie na Jej rzecz prawa użytkowania wieczystego działki nr 97 (o większej powierzchni) za dopłatą z tytułu różnicy w areale obu gruntów.

Spółka będzie wykorzystywać działki nr 39/1 i 39/4 wraz z budynkiem stanowiącym odrębną nieruchomość do działalności opodatkowanej a działkę nr 39/3 zamieni na działkę nr 97 (opodatkowując tą transakcję stawką 22%). Na powierzchni tych działek (nr 39/1, 39/4 i 97) zostanie wybudowany budynek biurowy wraz z infrastrukturą, a Spółka będzie świadczyła usługę wynajmu lokali biurowych. Zatem wszystkie działki o nr 39/1, 39/4 i 39/3 będą w całości związane ze sprzedażą opodatkowaną.

Spółka do dnia dzisiejszego nie otrzymała faktury VAT od organu egzekucyjnego, w której to wyszczególniony zostałby podatek w odpowiedniej stawce. Faktura dokumentująca tego typu sprzedaż, w myśl § 24 ust. 3 rozporządzenia, poza elementami określonymi w § 9 i § 11 ust. 1, powinna zawierać dodatkowo nazwę i adresy organów egzekucyjnych. Jako sprzedawcę wpisuje się w fakturze nazwę i adres dłużnika, przy czym za podpisy osób uprawnionych do jej wystawienia uważa się podpis kierownika organu egzekucyjnego (lub osób przez niego upoważnionych). Kopię faktury, o której mowa wyżej, zgodnie z § 24 ust. 4 rozporządzenia, organ egzekucyjny przekazuje dłużnikowi, zachowując jedną w ewidencji. Z powyższych przepisów wynika, że komornik dokonując sprzedaży w imieniu i na rzecz dłużnika będącego podatnikiem jest zobowiązany do udokumentowania takiej sprzedaży fakturą VAT, spełniającą warunki, o których mowa wyżej oraz do zastosowania stawki podatku właściwej dla przedmiotu sprzedaży. Komornik nie wystawił faktury VAT z uwagi na fakt wystąpienia u niego wątpliwości, czy to inny organ powinien wystawić przedmiotowy dokument. Ponadto Spółka wskazała, że jeżeli transakcja kupna jest czynnością podlegającą opodatkowaniu, w sposób prawidłowy udokumentowana fakturą VAT, a dłużnik jest podatnikiem podatku od towarów i usług, oraz zachodzi związek tej transakcji z wykonywaniem czynności opodatkowanych, otrzymanie faktury daje prawo do odliczenia wskazanego w niej podatku naliczonego o ile nie występują przesłanki wyłączające prawo do odliczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w momencie otrzymania faktury VAT od komornika (organu egzekucyjnego) Spółka będzie mogła pomniejszyć podatek należny o podatek naliczony wykazany na tej fakturze, w całości.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Aby podatnik skorzystał z tego prawa, zakupy dokumentowane fakturami VAT, muszą być związane z działalnością opodatkowaną. Spółka na działkach zamierza wybudować budynek użytkowy będący biurowcem z lokalami pod wynajem dla firm, lub do ich dalszej odsprzedaży. Zatem do kwoty netto wynikającej z zakupu przedmiotowych praw i budynków znajdujących się na działkach 39/1, 39/3 i 39/4 udokumentowanych fakturą VAT, którą otrzyma od komornika, doliczony zostanie prawdopodobnie 22% podatek, a Spółka będzie mogła obniżyć podatek należny o podatek naliczony. Jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku jest prawo do jego odliczenia, zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością opodatkowaną. Podstawową zasadą wspólnego systemu VAT jest zasada neutralności rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego, z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia ww. prawa wpływają na neutralność podatku. Spółka dodatkowo wskazał, że nie poniosła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej tego obiektu. Z uwagi na fakt, że wykorzysta w przyszłości nieruchomości do sprzedaży opodatkowanej, nabędzie prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur zakupu związanych z tymi nieruchomościami. Zatem otrzymując fakturę VAT z tytułu dokonanej na rzecz Spółki sprzedaży praw użytkowania wieczystego wraz z budynkami i budowlą, uzyska prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w miesiącu otrzymania faktury lub w dwóch następnych miesiącach, zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi tego podatku i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

W oparciu o regulacje zawarte w art. 86 ust. 10 pkt 1 powołanej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz 11,12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w ww. terminie, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (ust. 11 powyższego artykułu).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż w drodze egzekucji przysądzono Spółce - czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług - własność prawa wieczystego użytkowania gruntów (działki nr 39/1, 39/3 i 39/4) wraz z własnością budynków o powierzchni użytkowej 450 m ² stanowiących odrębne nieruchomości położone na działce nr 39/4. Działki, jak i budynki będą wykorzystywane przez Spółkę do działalności opodatkowanej.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że skoro zachodzić będzie związek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. dokonanego nabycia praw wieczystego użytkowania gruntów oraz budynków ze sprzedażą opodatkowaną, Spółce jako czynnemu podatnikowi, przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego w miesiącu otrzymania faktury VAT lub w jednym z dwóch następnych miesięcy, o ile nie zajdą ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie informuje się, że rozstrzygnięcia kwestii stawki podatku i sposobu udokumentowania czynności zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntów dokonano w interpretacji indywidualnej o numerze ITPP2/443-772b/09/RS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.