ITPP2/443-770/11/14-S/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2011 r. (data wpływu 31 maja 2011 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług pomocniczych do usług ubezpieczeniowych - jest prawidłowe.

W dniu 31 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług pomocniczych do usług ubezpieczeniowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł ze spółką S. umowę o świadczenie usług wsparcia działalności Biura Likwidacji Szkód. Zgodnie z § 1 ust. 1 umowy, jej przedmiotem jest powierzenie Wnioskodawcy wykonywania czynności związanych z likwidacją szkód majątkowych, osobowych i komunikacyjnych, obsługą infolinii Biura Likwidacji Szkód i czynności administracyjnych. W § 1 ust. 2 umowy wskazano, że spółka S. zleca Wnioskodawcy prowadzenie korespondencji z klientami oraz pośrednikami, a w szczególności:

Ponadto, zgodnie z § 1 ust. 3 umowy, spółka S. powierza Wnioskodawcy prowadzenie baz danych (powierzonych do przetwarzania zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa), w tym:

Szczegółowy zakres czynności faktycznych wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach realizacji umowy jest na bieżąco dostosowywany do aktualnych potrzeb spółki S. i uzgadniany między stronami. Zlecone Wnioskodawcy czynności są wykonywane przez jej pracowników, a ich zakres obejmuje:

* wykonywanie w pełnym zakresie czynności likwidatorów, czyli osób bezpośrednio zajmujących się procedurą likwidacji szkody zgłoszonej do spółki S. przez podmiot uprawniony (na mocy umowy ubezpieczenia lub - w przypadku ubezpieczeń OC - z mocy ustawy), takich jak np. gromadzenie dokumentacji niezbędnej do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń za szkodę i jej zakresu, wyliczanie wysokości szkody, itp.;

* obsługę infolinii "likwidacyjnej" prowadzonej przez spółkę S. to jest odbieranie zgłoszeń szkód poprzez infolinię, informowanie klientów ubezpieczyciela o aktualnym stanie postępowania likwidacyjnego itp. (zarówno drogą telefoniczną jak również poprzez mailing);

* rejestrację zgłoszonych ubezpieczycielowi szkód w stosownych bazach danych zakładu ubezpieczeń oraz przetwarzanie niezbędnych danych z tym związanych;

* wstępną weryfikację zasadności zgłoszonej szkody poprzez zbadanie trwania ochrony ubezpieczeniowej i opłacenia przez klienta składki ubezpieczeniowej;

* prowadzenie korespondencji, w imieniu i na rachunek ubezpieczyciela, związanej z likwidacją szkody, zarówno z klientami zakładu ubezpieczeń, jak też podmiotami trzecimi (np. informowanie o sposobie załatwienia zgłoszenia szkody, przyznaniu lub odmowie przyznania odszkodowania, wzywanie do przedłożenia dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, korespondencja z rzeczoznawcami dokonującymi wyceny szkody czy lekarzami orzecznikami weryfikującymi zakres obrażeń ciała i rozstroju zdrowia poszkodowanych itp.);

* zlecanie lub zatwierdzanie (w oparciu o odrębne pełnomocnictwa) dokonywania wypłaty odszkodowań (wypłaty realizowane są przez ubezpieczyciela);

* rozpatrywanie odwołań klientów od decyzji ubezpieczyciela.

W stosunku do osób trzecich, pracownicy Wnioskodawcy wykonujący opisane wyżej czynności występują w imieniu i na rzecz ubezpieczyciela. Z tytułu wykonywania opisanych wyżej usług, Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie stanowiące iloczyn roboczogodzin pracy oraz określonej w umowie stawki godzinowej. Do tak ustalonego wynagrodzenia Wnioskodawca dolicza podatek od towarów i usług w stawce podstawowej (od 1 stycznia 2011 r. - 23%).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach umowy są zwolnione od podatku od towarów i usług, jako usługi pomocnicze do usług ubezpieczeniowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi stanowią usługi pomocnicze do usług ubezpieczeniowych, w rozumieniu art. 43 ust. 13 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym są zwolnione od podatku.

Jak zaznaczył Wnioskodawca, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, przez działalność ubezpieczeniową rozumie się wykonywanie czynności związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych. Ustawa o działalności ubezpieczeniowej precyzuje zasady wykonywania czynności ubezpieczeniowych, dokonując ich podziału na tzw. czynności sensu stricto oraz sensu largo. Do pierwszego rodzaju można zaliczyć takie czynności, które mogą być wykonywane wyłącznie przez zakłady ubezpieczeń lub na ich zlecenie, lecz w imieniu i na rachunek zakładu ubezpieczeń (czynności sensu stricto) oraz czynności, które mogą być wykonywane nie tylko przez zakłady ubezpieczeń, lecz także przez inne podmioty nieposiadające statusu zakładu ubezpieczeń i dopiero ich wykonywanie przez ubezpieczycieli nadaje im walor czynność ubezpieczeniowych (czynności ubezpieczeniowe sensu largo). Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, czynnościami ubezpieczeniowymi, o których mowa w ust. 1, są:

Zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, czynnościami ubezpieczeniowymi są również:

Zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, czynnościami ubezpieczeniowymi są także następujące czynności, jeżeli są wykonywane przez zakład ubezpieczeń:

Wreszcie, zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, zakład ubezpieczeń może zlecać wykonanie czynności, o których mowa w ust. 4 pkt 1-6 oraz ust. 5, innym podmiotom. Czynności, o których mowa w ust. 4 pkt 1-6 oraz ust. 5, wykonywane przez te podmioty są traktowane jak czynności ubezpieczeniowe, w zakresie, w jakim są wykonywane w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń.

Postępowanie likwidacyjne stanowi element składowy działalności ubezpieczeniowej i zostało szczegółowo wyjaśnione w art. 16 ustawy o działalności ubezpieczeniowej. Postępowanie likwidacyjne jest terminem używanym dla określenia czynności ubezpieczyciela zmierzających do ustalenia odpowiedzialności z tytułu umowy ubezpieczenia. Ustawa o działalności ubezpieczeniowej definiuje te czynności jako postępowanie dotyczące ustalenia stanu faktycznego zdarzenia, zasadności zgłoszonych roszczeń i wysokości świadczenia. W zakresie postępowania likwidacyjnego, na zakład ubezpieczeń zostały nałożone określone obowiązki informacyjne.

W ocenie Wnioskodawcy, przytoczone wyżej uregulowania zawarte w ustawie o działalności ubezpieczeniowej dotyczące tych usług ubezpieczeniowych, które mogą być zlecane innym podmiotom, odpowiadają zakresowi usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Jednocześnie, wykonywane czynności stanowią element usługi ubezpieczeniowej świadczonej przez zakład ubezpieczeń, przy czym element ten stanowi odrębną całość niezbędną i właściwą do świadczenia usługi ubezpieczeniowej. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę mają na celu pomoc zakładowi ubezpieczeń w ustaleniu, czy doszło do zdarzenia oraz jaka jest wysokość szkody. Są nierozerwalnie związane z likwidacją szkód prowadzoną przez spółkę S. Jednocześnie, są to czynności właściwe i niezbędne do prawidłowego wykonania usługi ubezpieczeniowej przez zakład ubezpieczeń - gdyż niemożliwe jest przeprowadzenie likwidacji szkody bez prowadzenia w tym zakresie korespondencji (w tym również przy użyciu środków komunikacji elektronicznej) z klientami oraz pośrednikami ubezpieczeniowymi (w zależności od sytuacji, udział takiego pośrednika w procedurze likwidacji szkody może być niezbędny). Również prowadzenie stosownych baz danych i przetwarzanie danych w nich zawartych jest elementem niezbędnym dla prawidłowej likwidacji szkody przez zakład ubezpieczeń - gdyż wiąże się z takimi kwestiami jak np. prawidłowa rejestracja zgłoszonej szkody (co z kolei warunkuje np. zachowanie przez zakład ubezpieczeń ustawowych terminów rozpatrzenia roszczeń). W ramach przedmiotowej umowy, Wnioskodawca deleguje swoich pracowników, którzy wykonują wszelkie czynności w zakresie procesu likwidacji szkód, w taki sam sposób i w takim samym trybie, w jakim są one wykonywane przez pracowników zakładu ubezpieczeń zajmujących się likwidacją szkód. Z punktu widzenia klientów zakładu ubezpieczeń, czynności wykonywane przez pracowników Wnioskodawcy niczym się nie różnią od czynności wykonywanych bezpośrednio przez zakład ubezpieczeń - są zresztą wykonywane w imieniu i na rachunek zakładu ubezpieczeń.

Mając powyższe na względzie, w ocenie Wnioskodawcy zasadne jest stwierdzenie, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę są usługami pomocniczymi do usług ubezpieczeniowych, w rozumieniu art. 43 ust. 13 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie zawarte w interpretacji indywidualnej z dnia 12 kwietnia 2011 r. (IPPP1/443-23/11-4/AW).

W interpretacji indywidualnej z dnia 25 sierpnia 2011 r. ITPP2/443-770/11/AF stanowisko Spółki oceniono jako nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, który wyrokiem oddalił skargę. Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł pełnomocnik Spółki. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku do ponownego rozpoznania. Wyrokiem 13 Sąd uchylił zaskarżoną interpretację stwierdzając, że narusza ona przepisy prawa materialnego. W uzasadnieniu wyroku, powtarzając za wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sąd wskazał m.in., że opisane usługi stanowią element usługi ubezpieczeniowej, czyli są czynnościami, które wchodzą w skład usług ubezpieczeniowych świadczonych przez zakład ubezpieczeń na rzecz ubezpieczonego, będąc świadczeniem realizowanym w przypadku wystąpienia określonego zdarzenia i mają charakter:

Podsumowując powyższe Sąd stwierdził, że opisane usługi świadczone przez Spółkę w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń mogą korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług w oparciu o treść art. 43 ust. 13 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług.

W dniu 13 stycznia 2014 r. wpłynęło do tutejszego organu ww. orzeczenie WSA w Gdańsku, opatrzone klauzulą prawomocności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 maja 2013 r. sygn. akt I FSK 983/12 oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 października 2013 r. - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).