ITPP2/443-767/10/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2010 r. (data wpływu 26 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 17 sierpnia 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 12 kwietnia 2010 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 17 sierpnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zamierza sprzedać nieruchomość zabudowaną, którą kupiła w dniu 12 stycznia 1999 r. za kwotę 100.000 zł, co udokumentowano aktem notarialnym. Transakcja ta nie była opodatkowana i nie była udokumentowana fakturą, gdyż sprzedawca nie prowadził działalności gospodarczej, a nieruchomość sprzedał jako majątek prywatny. Po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie hali produkcyjnej stolarni z zapleczem socjalnym, budynek ten został zmodernizowany. Z tytułu wydatków poniesionych na ulepszenie budynku Spółka nie skorzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego. W 2003 r. budynek został wniesiony do ewidencji środków trwałych z wartością początkową 202.043 zł i od tej chwili był i jest nadal (przez okres 7 lat) wykorzystywany przez Spółkę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych w zakresie produkcji mebli. Budynek nie był przedmiotem najmu, dzierżawy, itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 43 ust. 7a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dokonującego dostawy ww. budynku.

Zdaniem Wnioskodawcy powołującego treść art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, dostawa przedmiotowego budynku będzie zwolniona od podatku, gdyż spełniony jest w pełni pierwszy warunek wynikający z tego przepisu, natomiast drugi warunek nie musi być spełniony, gdyż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy nie stosuje się go, jeżeli budynek w stanie ulepszonym był wykorzystywany przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. Przedmiotowy budynek był wykorzystywany przez Spółkę do celów działalności gospodarczej przez okres powyżej 5 lat, więc na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy jego dostawa będzie zwolniona z opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych czynności stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca zwolnił od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

W art. 2 pkt 14 ustawy zawarto definicję pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego przepisu wynika, iż aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części, do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Oznacza to, że jeżeli podatnik wybuduje obiekt lub zmodernizuje go ponosząc przy tym nakłady na ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (po wybudowaniu lub ulepszeniu) zostanie oddany do użytkowania w rozumieniu przepisów budowlanych i wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych, nie jest to równoznaczne z jego zasiedleniem. W takim przypadku oddanie do użytkowania nie nastąpi bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce, gdy nowowybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub oddany w dzierżawę, czy najem, gdyż nastąpi wówczas wykonanie czynności podlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Z kolei zgodnie z ust. 7a ww. artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka będąca czynnym podatnikiem nabyła w 1999 r. nieruchomość zabudowaną. Transakcja nie była opodatkowana i nie udokumentowano jej fakturą. Spółka poniosła nakłady na ulepszenie budynku, przekraczające 30% wartości początkowej, w związku z którymi - mimo przysługującego prawa - nie dokonała odliczenia podatku naliczonego. W 2003 r. nieruchomość została wniesiona do ewidencji środków trwałych z wartością początkową uwzględniającą wartość ulepszenia i od tego momentu była wykorzystywana przez Spółkę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych polegających na produkcji mebli. Nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, itp.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość, czy dostawa budynku będzie objęta zwolnieniem od podatku.

Mając na uwadze powyższe oraz wskazane regulacje prawne należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie dostawa budynku, o której mowa we wniosku nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, co wyklucza skorzystanie ze zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W konsekwencji sprzedaż przedmiotowego budynku będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy, gdyż Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku przy jego nabyciu (transakcja nie była opodatkowana), a od chwili poniesienia nakładów na jego ulepszenie, przewyższających 30% wartości początkowej, upłynął okres co najmniej 5 lat. Zatem spełniony będzie warunek określony w treści ww. przepisu (art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a) oraz warunek zawarty w art. 43 ust. 7a ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.