ITPP2/443-754/09/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zwrotu podatku naliczonego, odliczonego uprzednio w kwocie 6.000 zł, oraz dokonania korekty podatku naliczonego w związku ze zbyciem samochodu osobowego, będącego środkiem trwałym - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 września 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zwrotu podatku naliczonego, odliczonego uprzednio w kwocie 6.000 zł, oraz dokonania korekty podatku naliczonego w związku ze zbyciem samochodu osobowego, będącego środkiem trwałym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą i jest podatnikiem VAT czynnym, zobowiązanym do składania miesięcznych deklaracji podatkowych VAT-7. Zajmuje się Pan przede wszystkim świadczeniem usług budowlanych, opodatkowanych w większości przypadków stawką podatku w wysokości 22%.

W latach 2004-2008 obrót z tytułu czynności zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie przekroczył 2% całości sprzedaży, wobec czego nie wystąpił obowiązek korekty podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 91 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W dniu 12 lipca 2006 r. nabył Pan od podatnika VAT czynnego samochód osobowy marki Ford Focus za kwotę 67.900 zł brutto, w tym podatek naliczony 12.242,37 zł, do celów związanych z prowadzoną działalnością. Pojazd ten został zarejestrowany i przyjęty do użytkowania oraz ujęty w ewidencji środków trwałych w miesiącu lipcu 2006 r. W dniu 27 kwietnia 2006 r. otrzymał Pan fakturę zaliczkową, z której odliczył - za miesiąc kwiecień 2006 r. - podatek naliczony w kwocie 540 zł. Nabycie pojazdu zostało udokumentowane fakturą z dnia 12 lipca 2006 r., z której odliczył Pan - za miesiąc lipiec 2006 r. - podatek naliczony w wysokości 5.460 zł. Korzystając z uprawnień, określonych w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżył Pan podatek należny o podatek naliczony wynikający z ww. faktur VAT w łącznej kwocie 6.000 zł.

Samochód był wykorzystywany przez Pana do czynności opodatkowanych, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, do dnia 19 lutego 2009 r., kiedy został sprzedany osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą za kwotę 17.350 zł, wskazując w wystawionej fakturze, że przedmiotowa sprzedaż - na podstawie § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 z późn. zm.) - jest zwolniona od podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podatniku, w związku ze sprzedażą w dniu 19 lutego 2009 r. samochodu osobowego Ford Focus, w rozliczeniu podatku za miesiąc luty 2009 r., ciąży obowiązek zwrotu odliczonego za miesiąc kwiecień 2006 r. i miesiąc lipiec 2006 r. podatku naliczonego w łącznej kwocie 6.000 zł, co skutkuje obowiązkiem dokonania korekty podatku naliczonego w deklaracji VAT-7 za miesiąc luty 2009 r. o kwotę 6.000 zł w trybie art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze sprzedażą w dniu 19 lutego 2009 r. samochodu osobowego Ford Focus, nie wystąpi obowiązek zwrotu odliczonego za miesiące kwiecień oraz lipiec 2006 r. podatku naliczonego w kwocie 6.000 zł, ani też obowiązek dokonania w deklaracji VAT-7 za miesiąc luty 2009 r., korekty podatku naliczonego w trybie art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, poprzez wykazanie w poz. 50 przedmiotowej deklaracji, iż podatek naliczony za miesiąc luty 2009 r. pomniejsza się o kwotę 6.000 zł W Pana ocenie, sprzedaż samochodów osobowych, które były wykorzystywane do czynności opodatkowanych, nie powoduje obowiązku korekty podatku naliczonego odliczonego w kwocie wymienionej w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, niezależnie od tego, czy sprzedaż powyższa jest opodatkowana, czy też zwolniona od podatku od towarów i usług. Wskazał Pan, iż podobne stanowisko przedstawił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w uzasadnieniu wyroku z dnia 7 grudnia 2006 r. (syn. akt I SA/Ol 528/06).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z podstawową zasadą dotyczącą prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług, wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl postanowień art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) i lit. b) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł (art. 86 ust. 3 ww. ustawy).

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

W art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług postanowiono, że przez towary używane rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, iż w dniu 12 lipca 2006 r. nabył Pan za kwotę 67.900 zł brutto, samochód osobowy marki Ford Focus. Korzystając z uprawnień określonych w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, odliczył Pan w rozliczeniu podatku za miesiące luty i lipiec 2006 r. podatek naliczony w łącznej kwocie 6.000 zł. Przedmiotowy pojazd ujął Pan w ewidencji środków trwałych i użytkował do dnia 19 lutego 2009 r., kiedy dokonał jego zbycia z zastosowaniem zwolnienia od podatku w oparciu o zapisy § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Nadmienił Pan, że w latach 2004-2008 obrót z tytułu czynności zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie przekroczył 2% całości sprzedaży, wobec czego nie wystąpił obowiązek korekty podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 91 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zasady dotyczące częściowego odliczania podatku naliczonego oraz dokonywanie korekt zawarto w rozdziale 2 Działu IX ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl postanowień art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Zgodnie z dyspozycją ust. 2 tego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W ust. 3 powołanego artykułu wskazano, iż korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Wskazać należy, iż ustawodawca ustalił również zasady postępowania w sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru.

W myśl art. 91 ust. 4 ustawy w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Stosownie do treści ust. 5 ww. przepisu, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W ust. 6 omawianego artykułu wskazano, iż w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7 ustawy).

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych należy wskazać, że skoro sprzedaż przedmiotowego samochodu, jako towaru używanego, została zwolniona od podatku na podstawie cyt. wyżej § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów, to w celu dokonania korekty podatku naliczonego należy przyjąć - zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 6 pkt 2 ustawy - że dalsze wykorzystanie tego pojazdu jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz stanowisko stwierdza się, iż dokonana przez Pana dostawa samochodu osobowego Ford Focus nie skutkuje koniecznością zwrotu odliczonego uprzednio za miesiące kwiecień i lipiec 2006 r. podatku naliczonego w łącznej kwocie 6.000 zł. Jednakże z uwagi na fakt, iż zbycie przedmiotowego pojazdu, zaliczonego do środków trwałych o wartości początkowej przekraczającej 15.000 zł, nastąpiło w okresie korekty, był Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego w deklaracji podatkowej złożonej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, czyli w deklaracji za miesiąc luty 2009 r., stosownie do zasad określonych art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustosunkowując się natomiast do powołanego we wniosku wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie stwierdzić należy - uznając rolę i znaczenie orzecznictwa sądowego w zakresie wskazywania kierunków wykładni przepisów materialnego prawa podatkowego - iż każdorazowo orzeczenie sądu jest rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie i tylko do niej się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa, którymi na terytorium RP są - zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483) - Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Organ wydający interpretację jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast orzeczenia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany materiał dowodowy, dlatego trudno jest określić w jakim stopniu przedstawiona sprawa, będąca przedmiotem rozstrzygnięcia sądu oraz sytuacja Wnioskodawcy wskazana we wniosku są tożsame.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.