ITPP2/443-744/13/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2013 r. (data wpływu 25 lipca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 9 sierpnia 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem prawa do znaków towarowych - jest prawidłowe.

W dniu 25 lipca 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 9 sierpnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem prawa do znaków towarowych.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza nabyć w drodze umowy sprzedaży od innej spółki prawa do znaków towarowych. Na moment sprzedaży nie będą stanowiły u zbywcy wyodrębnionego organizacyjnie (na bazie statutu, regulaminu, czy też innego aktu o podobnym charakterze) zespołu składników w postaci odrębnego oddziału, działu ani departamentu przedsiębiorstwa, na którego czele stałby kierownik, czy dyrektor. Na moment sprzedaży w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa:

* nie będzie odrębnego zakładowego planu kont przyporządkowanego do sprzedawanych znaków towarowych,

* zakładowy plan kont zbywcy nie będzie zawierał odrębnych kont analitycznych, na których księgowane są wyłącznie zdarzenia gospodarcze związane ze sprzedawanymi znakami towarowymi (aktywa, należności i zobowiązania, koszty i przychody),

* nie będzie również odrębnych planów finansowych dotyczących znaków towarowych,

* nie będzie odrębnego rachunku (subrachunku) bankowego, na który wpływają należności i są spłacane zobowiązania związane ze znakami towarowymi.

Razem ze sprzedawanymi znakami towarowymi nie przejdą na Spółkę należności i zobowiązania z nimi związane (z wyjątkiem tych wierzytelności i zobowiązań, które przechodzą z mocy prawa). Zobowiązania i należności związane ze znakami towarowymi pozostaną u zbywcy lub zostaną przez niego wypełnione (lub dłużnika zbywcy w przypadku należności) przed dokonaniem sprzedaży (w przypadku zobowiązań zbywca oraz Spółka nie podejmą próby uzyskania zgody wierzycieli na przeniesienie zobowiązań).

Nabywane znaki towarowe będą służyły wykonywaniu przez Spółkę czynności opodatkowanych VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy znaki towarowe nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa zbywcy, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym Spółka będzie uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z wystawionych przez zbywcę faktur VAT dokumentujących dokonanie sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, znaki towarowe na moment sprzedaży nie będą stanowiły zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z wystawionych przez zbywcę faktur VAT dokumentujących dokonanie sprzedaży

Spółka stwierdziła, że zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa, rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Wskazała, że zgodnie z powyższą definicją na gruncie podatkowym mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa (dalej również ZCP), jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Spółka podniosła, że zorganizowana część przedsiębiorstwa to więc przede wszystkim zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, co potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w indywidualnej interpretacji z dnia 10 października 2008 r., nr ILPB3/423-446/08-2/HS, których fragmenty zacytowała.

Wskazała, że zdaniem organów podatkowych aby dany zespół składników majątkowych stanowił ZCP, w ramach transakcji zbycia na nabywcę muszą przejść wszystkie zobowiązania związane z działalnością ZCP. Na potwierdzenie swojego stanowiska powołała fragmenty interpretacji indywidualnych: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 czerwca 2012 r., nr IPPP1/443-322/12-2/PR, z dnia 11 lipca 2008 r., nr IP-PB3-423-816/08-2/MB i z dnia 7 kwietnia 2009 r., nr IPPP3/443-29/09-4/SM oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 września 2011 r., nr IBPP3/443-634/11/AB.

Wyodrębnienie finansowe wymaga więc posiadania takiego systemu ewidencji, który umożliwia przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jak wynika ze stanowisk organów w indywidualnych interpretacjach przez taki system należy rozumieć odrębne plany finansowe, odrębne budżety oraz prowadzenie zakładowych planów kont, na których księgowane są wyłącznie zdarzenia gospodarcze związane z działalnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Taki pogląd przedstawił przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w indywidualnej interpretacji z dnia 18 marca 2008 r., nr IBPB3/423-100/08/MS.

Spółka stwierdziła, że na dodatkową przesłankę odrębności finansowej zwrócił uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji z dnia 11 lutego 2008 r., nr IPPB3-423-418/07-2/MB, w której wskazał, że odrębność finansowa wymaga posiadania rachunku bankowego, na który wpływać będą środki generowane przez danego rodzaju działalność gospodarczą oraz z którego regulowane będą zobowiązania związane z tą działalnością. W ten sposób finansowe wyodrębnienie danego zespołu składników majątkowych wykraczać będzie poza wymiar ewidencyjny, co oznaczać będzie, że zapewniona zostanie faktyczna możliwość zarządzania danym zespołem składników majątkowych oraz przypisanymi do tego zespołu składników zasobami ludzkimi, a ewidencyjne wyodrębnienie kont będzie miało wymiar nie tylko informacyjny.

Zdaniem Spółki, aby uznać nabywane znaki towarowe za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów podatkowych, u zbywcy na moment sprzedaży powinny być łącznie spełnione następujące przesłanki:

* finansowe wyodrębnienie w istniejącym przedsiębiorstwie polegające na istnieniu odrębnych kont dotyczących działalności ZCP;

* posiadanie przez ZCP odrębnego rachunku bankowego;

* organizacyjne wyodrębnienie ZCP w strukturze istniejącego przedsiębiorstwa jako zakład, oddział, itp.; przyporządkowanie pracowników oraz majątku do ZCP;

* możliwość kontynuacji dotychczasowych zadań ZCP, w przypadku przeniesienia na nowy podmiot;

* istnienie w ramach ZCP składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;

* możliwość przejścia pracowników w trybie art. 23 Kodeksu pracy do podmiotu nabywającego ZCP;

Dla istnienia ZCP konieczne jest również przeniesienie w ramach transakcji sprzedaży wszystkich składników majątku (w tym zobowiązań) związanych z jego działalnością.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki, nabywane znaki towarowe nie będą stanowić na moment sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Świadczą o tym następujące cechy przedmiotu sprzedaży:

>

* nabywane znaki towarowe nie będą wyodrębnione organizacyjnie w istniejącym przedsiębiorstwie zbywcy w drodze wewnętrznego, sformalizowanego aktu (np. uchwała Zarządu), w postaci oddzielnej jednostki organizacyjnej, działu, wydziału, na którego czele stałby kierownik, czy dyrektor;

* przedmiotem sprzedaży nie będzie ogół składników majątku należących do zbywcy (po dokonaniu sprzedaży zbywca będzie kontynuować działalność gospodarczą za pomocą składników, które pozostaną po dokonaniu sprzedaży);

* znaki towarowe nie będą wyodrębnione finansowo w przedsiębiorstwie zbywcy - zakładowy plan kont nie będzie zawierał oddzielnych kont analitycznych przyporządkowanym nabywanym znakom towarowym, nie będzie odrębnych planów finansowych dotyczących znaków towarowych, jak również odrębnego rachunku (subrachunku) bankowego, na który wpływają należności i są spłacane zobowiązania związane ze sprzedawanymi znakami towarowymi,

* wraz ze zbywanymi znakami towarowymi nie przejdą związane z nimi należności i zobowiązania (z wyjątkiem tych wierzytelności i zobowiązań, które przechodzą z mocy prawa) - zobowiązania związane ze znakami towarowymi pozostaną u zbywcy lub zostaną wypełnione przed dokonaniem sprzedaży (Spółka oraz zbywca nie podejmą próby uzyskania zgody wierzycieli na przeniesienie zobowiązań).

Reasumując, zdaniem Spółki, nabywane znaki towarowe nie będą stanowić na moment sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o VAT

Spółka wskazała, że zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z kolei w myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi co do zasady przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę fakt, że nabywane znaki towarowe:

* nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa (na co wskazują argumenty wskazane powyżej);

* będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (co jest elementem stanu faktycznego);

zdaniem Spółki, będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej ich nabycie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.