ITPP2/443-741b/11/RS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-741b/11/RS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 26 maja 2011 r.), uzupełnionym w dniu 25 lipca 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności zbycia dwóch farm wiatrowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 25 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności zbycia dwóch farm wiatrowych.

W przedmiotowym wniosku, oraz w jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zajmuje się wytwarzaniem energii elektrycznej w dwóch farmach wiatrowych oraz działalnością handlową polegającą na sprzedaży używanych elektrowni wiatrowych i ich części. Otrzymała koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii. Energia wytwarzana jest przy użyciu tzw. odnawialnych źródeł energii - siedem elektrowni wiatrowych. Trzy z nich wchodzą w skład farmy wiatrowej nr 1, położonej w miejscowości X, pozostałe cztery, wchodzą w skład farmy wiatrowej nr 2, położonej w miejscowości Y. Każda z farm podłączona jest do własnego przyłącza elektroenergetycznego, posiada stację transformatorową, stację pomiarową, przekładniki oraz linie kablowe niezbędne do przesyłu energii elektrycznej. Rozliczenie sprzedaży energii elektrycznej w poszczególnych farmach wiatrowych dokonuje się odrębnymi fakturami. Koszty związane z obsługą elektrowni wiatrowych (konserwacja) w obu farmach rozliczane są zwykle łącznie, bez podziału na turbiny i farmy. Koszty związane z prowadzoną księgowością oraz koszty związane z pracą pracowników nie są przyporządkowane do poszczególnych elektrowni, farm, czy też działalności handlowej Spółki. Również wszystkie koszty ogólne nie są przyporządkowane do poszczególnych rodzajów działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży dwóch farm wiatrowych, zastosowanie będzie miał art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym, czy do takiej transakcji stosuje się przepisy ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany zespół składników materialnych i niematerialnych, związanych ze zbyciem dwóch farm wiatrowych, w tym zobowiązań, nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym do sprzedaży tak wyodrębnionej części przedsiębiorstwa należy stosować przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Po powołaniu treści art. 2 pkt 27e ww. ustawy i fragmentu interpretacji nr ITTP1/443-839a/10/AT Spółka wskazała, że podstawowym wymogiem dla uznania części przedsiębiorstwa za zorganizowaną jego część jest, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Według Spółki, powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest wyodrębniona organizacyjnie i posiada wewnętrzną samodzielność finansową. W opisanym stanie faktycznym brakuje wyodrębnienia finansowego i organizacyjnego. Występuje finansowanie i przyporządkowanie kosztów do całej działalności bez rozgraniczenia na poszczególne jej elementy tj. farmy wiatrowe i działalność handlową. Brak rozgraniczenia dotyczy w szczególności pracowników, księgowości, biura, kosztów zarządu itp. W przypadku zbycia farmy pracownicy Spółki pracujący przy obsłudze turbin wiatrowych nie przejdą do nabywcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ww. ustawy stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z powyższego przepisu należy wnioskować, iż podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (co oznacza przeznaczenie tego zespołu do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne polega na tym, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. W doktrynie zwraca się uwagę, że wyodrębnienie organizacyjne powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest przynależność do jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym ich zespołem, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

2.

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3.

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4.

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka cywilna zajmuje się wytwarzaniem energii elektrycznej w dwóch farmach wiatrowych oraz działalnością handlową polegającą na sprzedaży używanych elektrowni wiatrowych i ich części. Otrzymała koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej przy użyciu odnawialnych źródeł energii, tj. siedem elektrowni wiatrowych. Trzy z nich wchodzą w skład farmy wiatrowej nr 1, położonej w miejscowości X, pozostałe cztery, wchodzą w skład farmy wiatrowej nr 2, położonej w miejscowości Y. Każda z farm podłączona jest do własnego przyłącza elektroenergetycznego, posiada stację transformatorową, stację pomiarową, przekładniki oraz linie kablowe niezbędne do przesyłu energii elektrycznej. Sprzedaż energii elektrycznej w poszczególnych farmach dokumentowana jest odrębnymi fakturami. Koszty związane z obsługą elektrowni wiatrowych (konserwacją) w obu farmach rozliczane są łącznie, bez podziału na turbiny i farmy. Koszty związane z prowadzoną księgowością, z pracownikami oraz koszty ogólne nie są przyporządkowane do poszczególnych elektrowni, farm, czy działalności handlowej Spółki. W przypadku zbycia farmy pracownicy Spółki pracujący przy obsłudze turbin wiatrowych nie przejdą do nabywcy.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że skoro - jak wynika z treści wniosku - nie istnieje wyodrębnienie organizacyjne i finansowe działalności związanej z farmami wiatrowymi w działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, nie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowanie przepis art. 6 pkt 1 ustawy. Wobec tego Spółka będzie zobligowana zastosować przepisy ww. ustawy do planowanej transakcji zbycia.

Końcowo należy wskazać, iż definitywnej oceny przedmiotu czynności prawnej dokonuje sam podatnik, który jest w pełni zorientowany, czy zbywane w ramach tej czynności składniki stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przytoczonych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie informuje się, że kwestię opodatkowania czynności zbycia farmy wiatrowej rozstrzygnięto w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-741a/11/RS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl