ITPP2/443-741a/09/AF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-741a/09/AF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2009 r. (data wpływu 10 września 2009 r.), uzupełnionym w dniu 20 listopada 2009 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 20 listopada 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pani właścicielką gruntu będącego niezabudowaną działką rolną (gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy o podatku rolnym), na której znajduje się 0,73 ha lasów i gruntów leśnych. Całkowita powierzchnia działki wynosi 4,5747 ha. Przedmiotowy grunt otrzymała Pani wraz z bratem w 2004 r. w formie darowizny. Darowiznę ustanowiła mama, przekazując grunt po połowie do odrębnych majątków Pani i brata.

Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak również nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ww. ustawy. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej oraz działalności rolniczej.

W lutym 2007 r. otrzymała Pani (wraz z bratem) pozytywną odpowiedź na wniosek dotyczący zmiany przeznaczenia fragmentu działki. Obecnie około połowy całego gruntu stanowi teren przeznaczony pod projektowaną zabudowę jednorodzinną. W grudniu 2008 r. grunt przeznaczony pod zabudowę podzielony został na mniejsze działki. Nie zostały wykonane żadne czynności polegające na przygotowaniu działek do sprzedaży, np. uzbrojenie, doprowadzenie mediów, ogrodzenie, itp. W sierpniu 2009 r. dokonała Pani wraz z bratem sprzedaży jednej z działek za kwotę 70.000 zł osobie fizycznej (każde otrzymało kwotę 35.000 zł).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

* Czy w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, w związku ze sprzedażą działki, stała się Pani podatnikiem.

* Czy ciąży na Pani obowiązek zapłaty tego podatku.

Pani zdaniem, opierając się na stanowisku przedstawionym w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. (I FPS 03/07) oraz wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 czerwca 2008 r., sprzedaż przedmiotowej działki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a co za tym idzie nie jest Pani podatnikiem tego podatku. Wynika to z faktu, że w świetle obowiązujących przepisów nie prowadzi Pani działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług, czyli musi być związana z wykonywaniem samodzielnej działalności gospodarczej. W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą (handlowców), należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że dokonała Pani sprzedaży gruntu otrzymanego w drodze darowizny. Nie był on wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Grunt ten stanowił składnik majątku osobistego. Przeznaczony był pod zabudowę jednorodzinną, lecz nie dokonała Pani żadnych czynności przygotowujących go do sprzedaży, np. uzbrojenie, doprowadzenie mediów, ogrodzenie. W opisanym stanie faktycznym trudno uznać, iż stała się Pani podatnikiem podatku od towarów i usług, w związku ze sprzedażą przedmiotowej nieruchomości. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży nieruchomości działała Pani w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że w tym konkretnym przypadku nabyła Pani grunt w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi on z majątku prywatnego, otrzymanego w formie darowizny.

Oznacza to zatem działanie Strony w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Dokonała Pani sprzedaży gruntu otrzymanego w drodze darowizny i należącego do majątku prywatnego.

Podsumowując uznać należy, że dostawa przedmiotowej działki nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Pani nie stała się podatnikiem z tego tytułu, w konsekwencji nie ciążył na Pani obowiązek zapłaty tego podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl