ITPP2/443-74/12/AP - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości gruntowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2012 r. (data wpływu 20 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych - jest prawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2012 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wspólnie z mężem jest Pani właścicielem kilku nieruchomości gruntowych. Po podpisaniu przedwstępnej umowy sprzedaży poniżej wymienionych działek ma Pani zamiar je sprzedać. Przedmiotowe tereny obecnie są niezabudowane, ale są przeznaczone pod zabudowę. Są wpisane do ksiąg wieczystych prowadzonych przez Sąd Rejonowy i oznaczone numerami 64/6, 64/7, 62/3, 62/4, 62/6, 121/4,65/1,65/2.

Przedmiotem przedwstępnej umowy sprzedaży są działki 64/7, 121/4, 65/1, 65/2, 62/3, część działki 62/6 i część działki 64/6 wraz z prawem użytkowania wieczystego działki nr 67/2. Nieruchomości oznaczone numerami 64/6 i 64/7 zostały nabyte w 1997 r., oznaczone numerami 62/3, 62/4, 62/6, 65/1 i 65/2 - w 2002 r. Działka nr 121/4 oraz prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej działki numer 67/2, zostały nabyte w 2000 r.

Wszystkie wymienione działki są położone w granicach administracyjnych miasta i zostały zakupione jako majątek osobisty, ale podjęte zostały aktywne działania marketingowe celem ich sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż wymienionych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o zaistniałe przesłanki, sprzedaż przedmiotowych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stwierdziła Pani, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem. Wskazała, iż grunty są towarami w rozumieniu ustawy (art. 2 pkt 6), a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju (art. 7 ust. 1). Aby odpłatna dostawa gruntów podlegała opodatkowaniu VAT, musi być realizowana przez podatnika podatku od towarów i usług, a jej przedmiotem musi być nieruchomość gruntowa niezabudowana stanowiąca teren budowlany lub przeznaczony pod zabudowę.

Powołała Pani wyrok z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1655/11), w którym Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że dla potrzeb ewentualnego opodatkowania sprzedaży majątku osobistego istotna jest ocena, czy z okoliczności sprawy wynika, że w celu dokonania sprzedaży gruntów podjęto aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługobiorców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Jeśli tak, to skutkuje to koniecznością uznania sprzedawcy za podatnika.

Pani zdaniem w przedmiotowym przypadku czynności takie nastąpiły, tym samym mieszczą się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w przepisach ustawy. Nie jest bez znaczenia fakt, że w 2006 r. i 2008 r. sprzedaż niezabudowanych terenów przeznaczonych pod budowę należących do Pani majątku osobistego opodatkowana była podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

(...)

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określając w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. czynności podlegające opodatkowaniu ustawodawca odszedł od czysto cywilistycznego pojęcia dostawy towarów jako przeniesienia własności towaru. Definiując w art. 15 ust. 1 ww. ustawy pojęcie podatnika, uwzględnił definicję zawartą w art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej (77/388/EWG) (Dz. U. UE L 145 z późn. zm.), który stanowi, że "podatnik" oznacza każdą osobę prowadzącą niezależnie od miejsca zamieszkania, działalność gospodarczą określoną w ustępie 2, bez względu na cel, czy rezultaty tej działalności. Ustęp 2 cyt. artykułu stanowił, że działalność gospodarcza, o której mowa w ustępie 1, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi, w tym działalność górniczą i rolniczą oraz działalność w ramach wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie majątku rzeczowego i wartości niematerialnych i prawnych w celu uzyskiwania z tego tytułu stałego dochodu.

Zarówno z brzmienia ww. przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady, jak i art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów wynika, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, czy działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub wykonujący wolny zawód.

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku dostawy gruntów niezabudowanych opodatkowane są tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast zwolnieniu podlegają dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi, czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę.

Ze złożonego wniosku wynika, że wspólnie z mężem jest Pani właścicielem kilku nieruchomości gruntowych niezabudowanych, przeznaczonych pod zabudowę. Po podpisaniu przedwstępnej umowy sprzedaży poniżej wymienionych działek ma zamiar je sprzedać. Przedmiotem przedwstępnej umowy sprzedaży są działki 64/7, 121/4, 65/1, 65/2, 62/3, część działki 62/6 i część działki 64/6 wraz z prawem użytkowania wieczystego działki nr 67/2. Nieruchomości oznaczone numerami 64/6 i 64/7 zostały nabyte w 1997 r., oznaczone numerami 62/3, 62/4, 62/6, 65/1 i 65/2 - w 2002 r. Działka nr 121/4 oraz prawo użytkowania wieczystego niezabudowanej działki numer 67/2, zostały nabyte w 2000 r.

Wszystkie wymienione działki są położone w granicach administracyjnych miasta i zostały zakupione jako majątek osobisty, ale podjęte zostały aktywne działania marketingowe celem ich sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych regulacji stwierdzić należy, iż sprzedaż przedmiotowych działek będzie podlegała opodatkowaniu. Z okoliczności sprawy wynika, że będzie Pani działała w charakterze podatnika, bowiem podjęła aktywne działania marketingowe w celu sprzedaży działek, które potwierdzają typowe działania handlowca. Ponadto w przeszłości przeprowadziła Pani transakcje sprzedaży gruntów, które podlegały opodatkowaniu.

Reasumując należy stwierdzić - przy uwzględnieniu aktualnego orzecznictwa sądowego, w tym wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 - że sprzedaż wskazanych we wniosku działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż spełnione zostaną normatywne przesłanki do uznania Pani w tych transakcjach za podatnika tego podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.