ITPP2/443-737/10/EŁ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2010 r. (data wpływu 20 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 27 września 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pod nazwą "Remont dachu kościoła filialnego w P." - jest prawidłowe.

W dniu 20 lipca 2010 r. wpłynął wniosek, uzupełniony w dniu 27 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pod nazwą "Remont dachu kościoła filialnego w P.".

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Parafia nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zamierza wyremontować zabytkowy kościół. Złożyła wniosek do Urzędu Marszałkowskiego o dofinansowanie zadania inwestycyjnego pod nazwą "Remont dachu kościoła filialnego w P.", w ramach środków finansowych z programu Rozwój Obszarów Wiejskich. Dofinansowanie takie (jako refundacja poniesionych wydatków) zostało zapewnione w umowie zawartej pomiędzy Urzędem a Parafią. Realizując zadanie zobowiązana jest zapłacić podatek od towarów i usług naliczony w fakturze za wykonawstwo powyższego zadania. Parafia nie prowadzi rejestru sprzedaży ani rejestru zakupu. Towary (materiały budowlane) oraz usługi (pokrycie dachu na kościele) nie będą służyły czynnościom opodatkowanym, ponieważ Parafia nie świadczy (nie będzie świadczyć) usług najmu lub dzierżawy pomieszczeń w budynku wyremontowanego kościoła.

Nie występują żadne przesłanki, ani nie ma żadnej możliwości odzyskania (odliczenia) podatku od towarów i usług przez Parafię. Zamierzając rozliczyć w Urzędzie Marszałkowskim wydatki poniesione przy realizacji zadania, łącznie z zapłaconym podatkiem od towarów i usług, Parafia przedłoży u dotującego wniosek o płatność.

W związku z powyższym, w piśmie z dnia 27 września 2010 r., zadano pytanie sprowadzające się do kwestii:

Czy przysługuje prawo do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją tego projektu.

Wskazując w poz. 47 części D.3 wniosku ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), Parafia stwierdziła, że niebędąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie prowadzi działalności opodatkowanej i nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego z tytułu zrealizowanej inwestycji. W związku z tym należy przyjąć, iż podatek ten jest kosztem kwalifikowalnym dla tego projektu i zwrot środków w ramach dofinansowania zadania winien również obejmować wydatki z tytułu podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotowe prawo, które nie ma bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, a podatek naliczony winien wynikać z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika, o ile nie zachodzą przesłanki wyłączające to prawo, wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 7 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w ww. rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Z treści przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Parafia, niebędąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zamierza wyremontować zabytkowy kościół, w związku z czym złożyła wniosek o dofinansowanie, w ramach środków finansowych z Unii Europejskiej. Towary oraz usługi nabyte w związku z jego realizacją nie będą służyły czynnościom opodatkowanym, ponieważ Parafia nie świadczy i nie będzie świadczyć usług najmu lub dzierżawy pomieszczeń w budynku wyremontowanego kościoła.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o wskazane wyżej przepisy, stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie nie są spełnione warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego, gdyż towary i usługi nabywane w ramach realizacji projektu nie są związane z czynnościami opodatkowanymi. Nie ma również możliwości otrzymania zwrotu tego podatku na zasadach określonych w rozdziale 9 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r., ponieważ środki, o które Parafia się ubiega nie są środkami, o których mowa w § 7 ust. 3 i ust. 4 tego rozporządzenia.

Jednocześnie wskazuje się, iż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.