ITPP2/443-728/11/AD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-728/11/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 24 maja 2011 r.), uzupełnionym w dniu 1 sierpnia 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do napędu samochodów marki Citroen Jumper i Fiat Panda - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 1 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do napędu samochodów marki Citroen Jumper i Fiat Panda.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, zajmując się między innymi regeneracją części zamiennych do pojazdów samochodowych (np. rozruszników). Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zobowiązanym do składania deklaracji miesięcznych. Przy prowadzeniu działalności gospodarczej wykorzystuje samochód ciężarowy marki Citroen Jumper, którego masa całkowita nie przekracza 3,5 tony. Z zaświadczenia wydanego w dniu 16 listopada 2006 r. przez okręgową stację kontroli pojazdów wynika, iż niniejszy samochód ciężarowy spełnia wymagania określone w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowe zaświadczenie, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 5 ustawy, zostało w dniu 22 listopada 2006 r. złożone przez stronę w urzędzie skarbowym. Na wniosek Spółki w dowodzie rejestracyjnym niniejszego samochodu została umieszczona adnotacja o treści "VAT-1". Po dniu 1 stycznia 2011 r. Spółka nie wystąpiła do okręgowej stacji kontroli pojazdów o wydanie zaświadczenia, czy przedmiotowy samochód spełnia wymagania, o których mowa w art. 3 ust. 1-3 "p. t. u. z 2011 r.". Ponadto Spółka posiada samochód ciężarowy marki Fiat Panda, którego masa całkowita nie przekracza 3,5 tony. Z zaświadczenia wydanego w dniu 12 kwietnia 2007 r. przez okręgową stację kontroli pojazdów wynika, iż spełnia wymagania określone w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy. Przedmiotowe zaświadczenie, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 5 ustawy, Spółka przesłała za pośrednictwem poczty do urzędu skarbowego w dniu 17 kwietnia 2007 r. Na wniosek Spółki w dowodzie rejestracyjnym niniejszego samochodu została umieszczona adnotacja o treści "VAT -1". Po 1 stycznia 2011 r. Spółka wystąpiła do okręgowej stacji kontroli pojazdów o wydanie zaświadczenia. W dniu 7 kwietnia 2011 r. okręgowa stacja kontroli pojazdów w wydanym zaświadczeniu stwierdziła, iż niniejszy samochód spełnia wymagania, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 "p. t. u. z 2011 r."

Od dnia wydania ww. zaświadczeń w powyższych pojazdach nie dokonano zmian parametrów technicznych, w wyniku których przestałyby spełniać wymagania potwierdzone tymi zaświadczeniami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo, nieuzyskując po dniu 1 stycznia 2011 r. zaświadczeń, o którym mowa w art. 3 ust. 1-3 "p. t. u. z 2011 r.", w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. pomniejszać podatek należny za dany miesiąc rozliczeniowy o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do samochodów ciężarowych marki Citroen Jumper i Fiat Panda.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku uzyskania po dniu 1 stycznia 2011 r. nowych zaświadczeń, o których mowa w art. 3 ust. 1-3 "p. t. u. z 2011 r.". Mając powyższe na uwadze Spółka stwierdziła, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. ma prawo pomniejszać podatek należny za dany miesiąc rozliczeniowy o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do samochodów ciężarowych marki Citroen Jumper i Fiat Panda, o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, wykorzystywanych przez Spółkę przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Zdaniem Spółki, nie znajdzie też zastosowania ograniczenie, o którym mowa w art. 4 "ustawy o p. t. u. z 2011 r."

Ponadto bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest fakt, że okręgowa stacja kontroli pojazdów w dniu 7 kwietnia 2011 r. stwierdziła, iż samochód marki Fiat Panda spełnia wymagania, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 "p. t. u. z 2011 r."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powołanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na podstawie art. 4 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (ust. 3 tegoż artykułu).

Z obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. przepisu art. 86 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wynika, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowiło 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem był ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Z ust. 4 tego artykułu wynika, iż przepis ust. 3 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy tj.: agregat elektryczny/spawalniczy, bankowóz, do prac wiertniczych, koparka, koparkospycharka, ładowarka, oczyszczanie dróg, podnośnik do prac konserwacyjno - montażowych, pomoc drogowa, zimowego utrzymania dróg, żuraw samochodowy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Zgodnie z ust. 5 tegoż artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdzało się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z treści obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wynikało, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Analizując powyższe przepisy należy wskazać, iż mimo zaistniałej z dniem 1 stycznia 2011 r. zmiany przepisów, zaświadczenia wydane przez okręgowe stacje kontroli pojazdów po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego do końca 2010 r., nie tracą swojej ważności i nie zachodzi konieczność przeprowadzenia ponownego dodatkowego badania technicznego, o którym mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. Wymagania dla pojazdów samochodowych, których spełnienie potwierdzają te zaświadczenia, nie uległy bowiem zmianie po 31 grudnia 2010 r. Takie zaświadczenia pozostają nadal aktualne, o ile nie zostaną dokonane zmiany w badanym pojeździe, w wyniku których nie spełniałby już wymagań potwierdzonych tym zaświadczeniem.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zajmuje się między innymi regeneracją części zamiennych do pojazdów samochodowych. Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej użytkuje samochody marki Citroen Jumper i Fiat Panda o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Przedmiotowe pojazdy, zgodnie z zaświadczeniami wydanymi w dniach 16 listopada 2006 r. (dla samochodu Citroen Jumper) i 12 kwietnia 2007 r. (dla samochodu Fiat Panda) przez okręgową stację kontroli pojazdów, spełniają wymagania, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w dowodach rejestracyjnych tych pojazdów widnieje adnotacja "VAT-1". W przedmiotowych pojazdach nie dokonano zmian parametrów technicznych, w wyniku których przestałyby spełniać wymagania potwierdzone tymi zaświadczeniami. Ponadto na wniosek Spółki okręgowa stacja kontroli pojazdów wydała w dniu 7 kwietnia 2011 r. zaświadczenie dla samochodu marki Fiat Panda potwierdza, iż spełnia on wymagania określone w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że od dnia 1 stycznia 2011 r. przysługuje Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do ww. samochodów - w związku z tym, iż przed 1 stycznia 2011 r. Spółka posiadała zaświadczenia potwierdzające spełnienie przez nich warunków wymienionych w art. 86 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i stosowne wpisy w dowodach rejestracyjnych, a w pojazdach tych nie dokonano zmian, w wyniku których przestałyby spełniać warunki potwierdzone tymi zaświadczeniami.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa służącego do napędu ww. samochodów przysługuje w zakresie, w jakim pojazdy te wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych, o ile nie zachodzą przesłanki wyłączające to prawo, o których mowa w art. 88 ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl