ITPP2/443-723/13/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 31 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-723/13/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2013 r. (data wpływu 22 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu "Z..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu "Z...".

W złożonym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 28 października 2010 r. Komenda, będąca państwową jednostką budżetową, zawarła z Województwem, reprezentowanym przez Zarząd Województwa pełniący funkcję Instytucji Zarządzającej RPO W. na lata 2007-2013, umowę dotyczącą dofinansowania projektu "Z...", w ramach (...). Całkowita wartość projektu wynosiła 1.157.734,52 zł, w tym wydatki kwalifikowane na kwotę 1.129.512,88 zł. Dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego to 75% wydatków kwalifikowanych, tj. 847.134,66 zł, natomiast 25% wydatków kwalifikowanych (tekst jedn.: 282.378,22 zł) oraz wydatki niekwalifikowane w wysokości 28.221,64 zł stanowiły wkład własny Komendy. Wydatki na realizację powyższego projektu pokrywane były ze środków ujętych w poszczególnych planach finansowych w latach 2010-2012 r. W 2010 r. stanowiły one wartość 201.133,82 zł, w 2011 r. -498.198,56 zł, w 2012 r. odpowiednio: wydatki kwalifikowane - 430.180,50 zł oraz niekwalifikowane - 28.221,64 zł W związku z tym, że Komenda prowadzi działalność, do której została powołana ustawą z 6 kwietnia 1990 r. o policji, jako umundurowana i uzbrojona formacja służąca społeczeństwu i przeznaczona do ochrony bezpieczeństwa oraz utrzymywania porządku publicznego, w celu wykonania ww. zadania musiała przeprowadzić 6 postępowań o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego. W ich wyniku wyłonieni zostali wykonawcy, którzy zgodnie z postanowieniami poszczególnych umów, zrealizowali wszystkie etapy projektu, a za wykonane usługi i dostawy obciążali Komendę fakturami. Wydatki związane z opłacaniem dostaw stanowiły dla Komendy koszt brutto (brak możliwości odliczenia podatku od towarów i usług) i nie generowały kosztów uzyskania przychodów. Zrealizowane zadanie nie przynosi przychodów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ponadto, w związku z realizowanym projektem nie wystąpią czynności opodatkowane i nie będą świadczone usługi najmu i dzierżawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istniała możliwość odzyskania podatku od towarów i usług w całości lub części.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w trakcie realizacji przedmiotowego projektu, jak i po jego zakończeniu nie mógł odzyskać "poniesionego podatku VAT", ponieważ realizowany projekt był jednym z Jego zadań podstawowych, a środki finansowe ujęte były w poszczególnych planach finansowych w latach 2010-2012 r. Komenda wskazała, że w zakresie czynności, dla wykonywania których została powołana odrębnymi przepisami prawa, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i nie ma prawa do rozliczania tego podatku, co potwierdza art. 15 ust. 6 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, którego treść powołała. Dodała, że wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów je obsługujących z kategorii podatników ma charakter podmiotowo-przedmiotowy i stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. Nadmieniła, że środki, z których realizowany był projekt, nie zaliczają się do środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej wymienionych w § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o podatku od towarów i usług i nie mogła otrzymać zwrotu tego podatku, ponieważ nie spełniała części warunków wynikających z rozdziału 9 tego rozporządzenia.

Stwierdziła, że w świetle powyższego, jako państwowa jednostka budżetowa powołana ustawą o policji, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i nie przysługuje Jej prawo do odliczenia/odzyskania kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących wykonaną usługę i dostawy sprzętu związane z przedmiotowym zadaniem. Dodała, że wykonuje także czynności spoza katalogu przypisanych zadań, wynikające z zawartych umów cywilnoprawnych (najem, dzierżawa) i wyłącznie te czynności, mające charakter cywilnoprawny, dają prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i tylko w tym zakresie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Uzyskane z tego tytułu dochody odprowadzane są na konto dochodów budżetu państwa, a podatek od towarów i usług do właściwego urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z postanowieniami art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle zapisów ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Natomiast przepisy rozdziału 5 powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Powyższe kwestie były uregulowane w analogiczny sposób w rozporządzeniach Ministra Finansów:

* z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), rozdział 9 oraz § 7 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia;

* z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), rozdział 9 oraz § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Komenda zrealizowała projekt w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego, w związku z którym nie wystąpią czynności opodatkowane i nie będą świadczone usługi najmu i dzierżawy.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że skoro efekty zrealizowanego projektu nie służyły i nie służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, w świetle brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Komendzie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację przedmiotowego projektu. Nie przysługiwało również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowiło środków wskazanych w powołanych wyżej rozporządzeniach Ministra Finansów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl