ITPP2/443-717/09/AF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 listopada 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-717/09/AF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2009 r. (data wpływu 31 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2009 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest użytkownikiem wieczystym gruntu oraz właścicielem budynku administracyjno-socjalnego posadowionego na tym gruncie. Nabycie prawa użytkowania wieczystego nastąpiło na podstawie decyzji Wojewody z dnia 12 lipca 1991 r. oraz decyzji Zarządu Miasta z dnia 23 czerwca 1994 r. Czynność ta nie była więc objęta podatkiem od towarów i usług.

Budynek biurowy został przyjęty do używania w 1983 r. przez poprzednika prawnego Spółki. Obecnie jest wykorzystywany na Jej siedzibę. Część powierzchni była okresowo wynajmowana (od dnia 1 lutego 1998 r. do dnia 31 stycznia 2003 r., od dnia 1 kwietnia 2004 r. do dnia 15 września 2008 r. oraz od dnia 1 listopada 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.).

Wartość początkowa budynku, ustalona zgodnie z przepisami dotyczącymi aktualizacji wyceny środków trwałych, wynosiła na dzień 1 stycznia 1995 r. 786.092,94 zł. Spółka poniosła nakłady na ulepszenie tego budynku, od których odliczała podatek od towarów i usług. Nakłady na ulepszenie budynku wynosiły odpowiednio:

1.

w roku 1996 - 387.790,25 zł (budynek w stanie ulepszonym był używany od dnia 28 lipca 1996 r.);

2.

w roku 1997 - 5.500,09 zł (budynek w stanie ulepszonym był używany od dnia 30 października 1997 r.);

3.

w roku 1999 - 2.998,51 zł (budynek w stanie ulepszonym był używany od dnia 30 września 1999 r.);

4.

w roku 2000 - 224.183,49 zł (budynek w stanie ulepszonym był używany od dnia 31 października 2000 r.);

5.

w roku 2002 - 2.664,00 zł (budynek w stanie ulepszonym był używany od dnia 16 lipca 2002 r.);

6.

w roku 2005 - 41.031,31 zł (budynek w stanie ulepszonym był używany od dnia 31 grudnia 2005 r.);

7.

w roku 2008 - 59.743,40 zł (budynek w stanie ulepszonym był używany od dnia 31 grudnia 2008 r.).

Po każdym ulepszeniu budynek był wykorzystywany do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie sprzedaż budynku i prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym został posadowiony, może korzystać ze zwolnienia od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 2 pkt 14, art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a, ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 16g ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) o podatku dochodowym od osób prawnych, dostawa przedmiotowego budynku oraz zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu jest zwolniona od podatku.

W opisanym zdarzeniu przyszłym nie można zastosować zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, bowiem dostawa budynku następuje w ramach pierwszego zasiedlenia. Zastosowanie będzie maiło zwolnienie na podstawie ust. 1 pkt 10a ww. artykułu. Wynika to z faktu, iż Spółce w stosunku do budynku w nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Na podstawie ust. 1 pkt 10a powołanego artykułu, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Przez pierwsze zasiedlenie - w myśl art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz sprzedać budynek administracyjno-socjalny (siedziba Spółki) posadowiony na tym gruncie. Budynek został przejęty przez poprzednika prawnego Spółki do używania w 1983 r., tj. przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Nie przysługiwało więc Jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu. W latach 1996-2008 dokonała jego ulepszeń, przy czym już ulepszenie dokonane w 1996 r. przekroczyło 30% wartości początkowej. Każdorazowo po ulepszeniu budynek był wykorzystywany do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Ostatnie ulepszenie miało miejsce w 2008 r., zatem budynek w stanie ulepszonym był wykorzystywany do czynności opodatkowanych przez okres krótszy niż 5 lat. Z tytułu ulepszenia Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że w opisanym przypadku Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało zwolnienie od podatku dostawy przedmiotowego budynku (na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług), a co za tym idzie również zwolnienie od podatku zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym został posadowiony (§ 13 ust. 1 pkt 10 cytowanego rozporządzenia).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl