ITPP2/443-717/09/10-S/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 27 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 213/10 (wpływ prawomocnego wyroku w dniu 15 października 2010 r.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2009 r. (data wpływu 31 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 31 sierpnia 2009 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest użytkownikiem wieczystym gruntu oraz właścicielem budynku administracyjno-socjalnego posadowionego na tym gruncie. Nabycie prawa użytkowania wieczystego nastąpiło na podstawie decyzji Wojewody z dnia 12 lipca 1991 r. oraz decyzji Zarządu Miasta z dnia 23 czerwca 1994 r. Czynność ta nie była więc objęta podatkiem od towarów i usług.

Budynek biurowy został przyjęty do używania w 1983 r. przez poprzednika prawnego Spółki. Obecnie jest wykorzystywany na Jej siedzibę. Część powierzchni była okresowo wynajmowana (od dnia 1 lutego 1998 r. do dnia 31 stycznia 2003 r., od dnia 1 kwietnia 2004 r. do dnia 15 września 2008 r. oraz od dnia 1 listopada 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.).

Wartość początkowa budynku, ustalona zgodnie z przepisami dotyczącymi aktualizacji wyceny środków trwałych, wynosiła na dzień 1 stycznia 1995 r. 786.092,94 zł. Spółka poniosła nakłady na ulepszenie tego budynku, od których odliczała podatek od towarów i usług. Nakłady na ulepszenie budynku wynosiły odpowiednio:

Po każdym ulepszeniu budynek był wykorzystywany do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie sprzedaż budynku i prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym został posadowiony, może korzystać ze zwolnienia od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 2 pkt 14, art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a, ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 16g ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) o podatku dochodowym od osób prawnych, dostawa przedmiotowego budynku oraz zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu jest zwolniona od podatku.

W opisanym zdarzeniu przyszłym nie można zastosować zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, bowiem dostawa budynku następuje w ramach pierwszego zasiedlenia. Zastosowanie będzie maiło zwolnienie na podstawie ust. 1 pkt 10a ww. artykułu. Wynika to z faktu, iż Spółce w stosunku do budynku w nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W interpretacji indywidualnej z dnia 19 listopada 2009 r. znak ITPP2/443-717/09/AF, oceniono stanowisko Spółki jako nieprawidłowe, przyjmując, że dostawa przedmiotowego budynku nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie, ze zwolnienia od podatku nie będzie korzystało zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym został posadowiony (§ 13 ust. 1 pkt 10 cytowanego rozporządzenia).

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, który wyrokiem z dnia 27 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 213/10, uchylił zaskarżoną interpretację.

W przedmiotowym wyroku Sąd odniósł się do kwestii prawidłowości oceny stanowiska Spółki, dokonanej przez tutejszy organ. Zdaniem Sądu, w przedmiotowej interpretacji nie odniesiono się do stwierdzenia zawartego we wniosku dotyczącego braku możliwości zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto wskazał, iż udzielając ponownie interpretacji indywidualnej organ powinien wziąć pod uwagę moment "pierwszego zasiedlenia" po wybudowaniu lub ulepszeniu (art. 2 pkt 14 ww. ustawy) oraz fakt, że nie wszystkie wydatki podlegają kumulacji i stanowią ulepszenie.

W dniu 15 października 2010 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku z dnia 27 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 213/10, uchylający zaskarżoną interpretację.

W świetle stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia wniosku - uwzględniając rozstrzygnięcie zawarte we wskazanym wyżej wyroku - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Jak wynika z powyższego uregulowania, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości lub części budynków, jeżeli przez dokonaniem dostawy nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - w myśl art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Analiza powyższego zapisu wskazuje, że "pierwsze zasiedlenie" może następować wielokrotnie, po każdym ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na to ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Istotne jest to aby po takim ulepszeniu nastąpiło wydanie do użytkowania budynku lub jego części w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (np. najem, dzierżawa, sprzedaż).

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz budynek administracyjno-socjalny (siedziba Spółki) posadowiony na tym gruncie. Budynek został przejęty przez poprzednika prawnego Spółki do używania w 1983 r., tj. przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Nie przysługiwało więc Jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu. W latach 1996-2008 dokonała jego ulepszeń, przy czym ulepszenie dokonane w 1996 r. przekroczyło 30% wartości początkowej. Każdorazowo po ulepszeniu budynek był wykorzystywany do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Następne ulepszenia dokonane w latach 1997, 1999, 2000, 2002, 2005 oraz 2008 i nie przekroczyły 30% wartości początkowej budynku. Z tytułu ulepszenia Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Część powierzchni była okresowo wynajmowana (od dnia 1 lutego 1998 r. do dnia 31 stycznia 2003 r., od dnia 1 kwietnia 2004 r. do dnia 15 września 2008 r. oraz od dnia 1 listopada 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.).

Biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że dostawa przedmiotowego budynku będzie zwolniona od podatku, przy czym na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolniona będzie dostawa tej jego części, która była wynajmowana po dokonanym ulepszeniu z 1996 r., tj. po pierwszym zasiedleniu, natomiast na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy, zwolniona będzie pozostała część, bowiem była wykorzystywana przez Spółkę do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (od 1996 r.). W związku z powyższym zwolnione od podatku będzie również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym budynek został posadowiony (§ 13 ust. 1 pkt 10 cytowanego rozporządzenia).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.