ITPP2/443-696/13/EK - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek rolnych należących do majątku prywatnego sprzedawcy.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 października 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-696/13/EK Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek rolnych należących do majątku prywatnego sprzedawcy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2013 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 7 października 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży działki gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 7 października 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży działki gruntu.

W złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od lipca 2000 r., wraz z mężem, jest Pani właścicielką gospodarstwa rolnego o pow. 1,08 ha, składającego się z siedmiu działek, które zostały nabyte z własnych środków finansowych. W skład tego gospodarstwa wchodzą m.in.: lokal mieszkalny, dwa budynki gospodarcze, grunty rolne. Na pow. 1,06 ha prowadzi Pani uprawy rolne, które są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby Pani rodziny. Na pozostałym gruncie znajdują się: lokal mieszkalny i budynki gospodarcze. W sierpniu 2006 r. jedna z działek rolnych o pow. 0,21 ha - na podstawie decyzji o warunkach zabudowy - została przeznaczona pod budowę budynku jednorodzinnego, garażowego i gospodarczego wraz z niezbędną infrastrukturą. Wg ewidencji gruntów jest to nadal grunt rolny sklasyfikowany jako R IVa i R IVb. Działka ta nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze. Chce Pani ją sprzedać osobie fizycznej. Działka była oferowana do sprzedaży poprzez ogłoszenie w prasie, Internecie i wśród znajomych. W najbliższym czasie nie planuje Pani sprzedaży innych działek. W przyszłości planuje sprzedaż działek, które wchodzą w skład gospodarstwa rolnego i są obecnie użytkowane rolniczo (w planie zagospodarowania przestrzennego od grudnia 2012 r. zostały przeznaczone pod rekreację), jednak nie wcześniej niż za pięć lat. Obecnie trwają procedury, prowadzone przez gminę, w zakresie scalania i podziału działek, dla których został opracowany plan zagospodarowania przestrzennego. W przyszłości planuje Pani sprzedaż dwóch działek powstałych w wyniku podziału. W związku z tym zamierza Pani przeprowadzić dwie transakcje. Poza ww. działkami nie posiada Pani innych nieruchomości, które planuje sprzedać. W 2000 r. sprzedała Pani lokal mieszkalny i garaż murowany. W tym samym roku nabyła inny lokal mieszkalny i garaż.

Jest Pani zatrudniona na podstawie umowy o pracę i z tytułu zatrudnienia odprowadza podatek dochodowy do urzędu skarbowego. Pani mąż pobiera rentę szkoleniową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży ww. działki jest Pani zobowiązana zapłacić podatek od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, sprzedaż ww. działki powinna być zwolniona z zapłacenia podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ponieważ wg ewidencji gruntów działka ta nadal jest działkę rolną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Według art. 46 § 1 kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego, treści przywołanych przepisy prawa oraz aktualnego orzecznictwa sądowego, w tym wyroku TSUE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10) prowadzi do wniosku, że planowana sprzedaż działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby w związku z ta transakcją uznać Panią za podatnika tego podatku. Wprawdzie grunt spełnia definicję towarów zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, jednak z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby sprzedając przedmiotową działkę, działała Pani w charakterze handlowca. Nie można stwierdzić, że do nabycia działki doszło w celu dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych. Grunt ten nie był wykorzystywany w pozarolniczej działalności gospodarczej. Jedynymi czynnościami, jakich dokonała Pani w celu zbycia, było oferowanie do sprzedaży poprzez ogłoszenie w prasie, Internecie i wśród znajomych. W konsekwencji dokonując sprzedaży działki, będzie Pani korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynność będzie stanowiła działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. Tym samym pomimo, że nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku od towarów i usług, czynność ta - wbrew Pani stanowisku - nie będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Wobec tego stanowisko Pani należało uznać za nieprawidłowe.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku okoliczności, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Pani, a zatem niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla męża, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl