ITPP2/443-696/08/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2008 r. (data wpływu 7 sierpnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 października 2008 r. (data wpływu 6 października 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla usług polegających na budowie "budynku w zakresie usług turystycznych z częścią mieszkalną" - jest prawidłowe.

W dniu 7 sierpnia 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 3 października 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla usług polegających na budowie "budynku w zakresie usług turystycznych z częścią mieszkalną".

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Planuje Pani rozszerzyć prowadzoną działalność gospodarczą o wynajem pokoi gościnnych w celu krótkotrwałego zakwaterowania (prowadzenie pensjonatu). Dla potrzeb tych, zewnętrzny wykonawca, realizuje obecnie budowę budynku, w którym będą znajdowały się także pomieszczenia mieszkalne. W pozwoleniu na budowę oraz projekcie budowlanym budynek został określony jako "budynek usług turystycznych z częścią mieszkalną". Zgodnie z projektem w części piwnicznej budynku zlokalizowane będą pomieszczenia gospodarcze o pow.11,67 m ^2, w części przyziemnej - lokal mieszkalny właściciela oraz garaż, kotłownia i klatka schodowa. Garaż służyć będzie wyłącznie potrzebom własnym właścicieli, klatka schodowa dotyczy wyłącznie lokalu mieszkalnego, natomiast kotłowania służyć będzie zarówno części mieszkalnej jak i użytkowej (turystycznej). Powierzchnia części mieszkalnej wraz z garażem, klatką schodową i kotłownią wynosi - 114,06 m ^2, w tym garaż - 17,26 m ^2, klatka schodowa - 5,57 m ² oraz kotłownia - 6,03 m ^2. Na poddaszu zaprojektowano na potrzeby usług turystycznych 5 pokoi gościnnych; dodatkowo wydzielono pomieszczenie na skład pościeli i pomieszczenia porządkowe oraz kuchenne. Część ta, zajmować będzie łącznie powierzchnię - 94,09 m ^2. W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, iż dom mieszkalny jest budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym sklasyfikowany według PKOB 111. Wyjaśniła Pani także, że garaż stanowi część budynku mieszkalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką VAT powinny być opodatkowane wykonywane przez zewnętrzną firmę usługi budowy ww. budynku usług turystycznych z częścią mieszkalną.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi w zakresie budowy budynku powinny być opodatkowane według 7% stawki podatku. Według Wnioskodawcy kluczowe do odpowiedzi na zadane pytanie jest ustalenie jaki charakter ma budowany budynek, tj. czy jest on budynkiem mieszkalnym czy niemieszkalnym. Wskazał, iż w budownictwie mieszkaniowym nadal obowiązuje 7% stawka podatku, stąd też podstawą prawną dla zastosowania tej stawki są następujące przepisy:

Wnioskodawca wyjaśnił, iż "Obiektami budownictwa mieszkaniowego" - jak określa to art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług - są budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Budynkiem mieszkalnym jest taki budynek, którego, co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest według PKOB jako niemieszkalny, zgodnie z jego głównym przeznaczeniem.

Garaż służący wyłącznie potrzebom właścicieli budynku, jak i klatka schodowa stanowią tzw. pomieszczenia przynależne do lokalu mieszkalnego, zgodnie z wydanymi przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i usytuowanie, przez co zalicza się je do części mieszkalnej. Tym samym powierzchnia części mieszkalnej budynku wynosi 108,03 m#178; (114,06 m#178; minus pow. kotłowni 6,03 m#178;), a części użytkowej - 94,09 m#178;. Kotłownia o powierzchni 6,03 m#178; jest częścią wspólną. Ponieważ ponad połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych, stąd też budynek ten jest budynkiem mieszkalnym co oznacza, że zastosowanie 7% stawki podatku na usługi polegające na jego budowie jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (ust. 3 powołanego artykułu).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%.

Stosownie do art. 41 ust. 12 powołanej ustawy, 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się - w myśl ust. 12a cyt. przepisu - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy, nie zalicza się:

* budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m ²

;

* lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m ²

.

Ponadto, zgodnie z § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Należy również zwrócić uwagę na obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r. brzmienie art. 2 pkt 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Ponadto wskazać należy także, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. Część "mieszkaniowa" budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie, pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zlecił budowę budynku określonego jako "budynek usług turystycznych z częścią mieszkalną". Ponadto - jak wskazał Wnioskodawca - ww. budynek jest budynkiem jednorodzinnym sklasyfikowanym według PKOB w dziale 111.

Analizując treść wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy stwierdzić należy, że jeżeli świadczone usługi dotyczą budowy budynku sklasyfikowanego w grupowaniu PKOB 111 jako całości, to dla usług tych zastosowanie będzie miała 7% stawka podatku.

Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania budynków wskazanych we wniosku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska dotyczącego klasyfikacji przedmiotowego budynku jak i klasyfikacji statystycznej świadczonych usług, a niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o PKOB wskazane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 - 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.