ITPP2/443-664/14/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2014 r. (data wpływu 20 maja 2014 r.), uzupełnionym w dniu 25 sierpnia 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa do napędu pojazdu samochodowego, usług naprawy i konserwacji tego pojazdu oraz innych towarów i usług związanych z jego eksploatacją lub używaniem - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 25 sierpnia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa do napędu samochodu osobowego, usług naprawy i konserwacji tego pojazdu oraz innych towarów i usług związanych z jego eksploatacją lub używaniem.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka chce zapewnić dojazd do pracy pracownikom zamieszkującym w innej miejscowości niż jej zakład w B (trasa: GW - B - GW). Transport odbywać się będzie samochodem osobowym do 3,5 tony, dla którego prowadzona będzie szczegółowa ewidencja, o której mowa w ustawie o podatku VAT, a ponadto ustalone będą zasady jego używania. Pojazdem kierować będzie jeden z pracowników, który po dowiezieniu pracowników do GW w umówione miejsce, odstawi samochód na najbliższy parking strzeżony. W kolejnym dniu pracy pracownik-kierowca odbierze samochód z parkingu strzeżonego w celu dowiezienia pracowników do miejsca pracy w B. Tego typu sytuacja będzie się powtarzała w każdym dniu roboczym. Liczba miejsc w pojeździe łącznie z miejscem kierowcy wynosi 9, a dopuszczalna ładowność - 842 kg. Brak jest systemu GPS. Nadzór nad używaniem pojazdu będzie stanowić prowadzona ewidencja przebiegu tego pojazdu określona w ustawie o podatku od towarów i usług oraz regulamin określający zasady korzystania z pojazdu, który ma wykluczyć jego używanie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Samochód nie będzie wynajmowany pracownikom. Spółka będzie naliczać przychód z nieodpłatnych świadczeń z tytułu zapewnienia pracownikom dojazdu do pracy wg cen rynkowych. Kontrolę, czy pracownik wykorzystuje samochód do celów prywatnych będzie stanowić ww. ewidencja przebiegu. Pracownik-kierowca posiada własny samochód.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków dotyczących nabycia paliwa wykorzystywanego do napędu tego pojazdu, usług naprawy lub konserwacji tego pojazdu oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tego pojazdu (serwis pojazdu, zakup części zamiennych).

Zdaniem Wnioskodawcy, w takiej sytuacji podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej kwocie (tekst jedn.: 100%), ponieważ samochód osobowy będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Samochód nie będzie wykorzystywany do celów prywatnych, co będzie wprost wynikać z wprowadzonych zasad jego używania oraz będzie potwierdzone prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Według art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

W myśl ust. 3 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Stosownie do art. 2 pkt 34 cyt. ustawy, przez pojazdy samochodowe, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.), użyte w ustawie określenie pojazd samochodowy oznacza pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

W świetle pkt 40 ww. artykułu, określenie samochód osobowy oznacza - pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Według art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Zgodnie z ust. 6 tego artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

* liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Na podstawie art. 86a ust. 8 ustawy, w przypadku gdy pojazd samochodowy jest udostępniany osobie niebędącej pracownikiem podatnika, wpis, o którym mowa w ust. 7 pkt 4:

W myśl ust. 9 przywołanego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (ust. 12 analizowanego artykułu).

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Jak wynika z regulacji ust. 2 tego artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Według ust. 3 ww. artykułu, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Według art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Stosownie do ust. 5 tego artykułu, przepis ust. 2 pkt 1 nie ma zastosowania w przypadku użycia pojazdów samochodowych do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1, z tytułu:

W przypadku o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i ust. 5, za nabycie towarów uznaje się również przyjęcie ich do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze (ust. 6 cyt. artykułu).

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczania 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług naprawy i konserwacji opisanego we wniosku pojazdu samochodowego oraz innych towarów i usług związanych z jego eksploatacją lub używaniem (serwis pojazdu, zakup części zamiennych), o ile pojazd ten - poza zapewnieniem pracownikom dojazdów do pracy - będzie wykorzystywany przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i nie będą zachodzić ograniczenia przewidziane w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli natomiast przedmiotowy samochód będzie służyć wyłącznie zapewnieniu dojazdów do/z pracy pracownikom Spółki, nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu ww. wydatków związanych z tym pojazdem. Zauważyć bowiem należy, że w sytuacji, gdy Spółka zapewni pracownikom dojazd do/z miejsca pracy, to będzie świadczyć na ich rzecz usługę. Usługa ta służyć będzie celom prywatnym pracowników, gdyż pracownicy, mają zadbać o to, w jaki sposób "dostaną się" do miejsca pracy, bez względu na odległość. Pracodawca nie ma obowiązku zapewnienia pracownikowi transportu do pracy. Jeżeli jednak dobrowolnie ułatwia dotarcie z miejsca zamieszkania do miejsca pracy, poprzez użycie w tym celu samochodu stanowiącego majątek przedsiębiorstwa, niewątpliwie świadczy usługę na rzecz pracowników. Ponieważ określenie sposobu, w jaki pracownicy stawiają się do pracy nie należy do sfery zainteresowań i obowiązków pracodawcy (jest to prywatna sprawa pracownika), to przekazanie samochodu na ten cel zaspokaja osobiste potrzeby pracowników.

W ocenie tut. organu, planowane przez Spółkę rozwiązanie - udostępnienie samochodu w celu dojazdu do/z pracy będzie przede wszystkim sprzyjać wygodzie pracowników, którzy nie będą musieli we własnym zakresie organizować sobie środka transportu do pracy. Należy zatem stwierdzić, że dojazdy pracowników do/z pracy nie będą miały związku z działalnością gospodarczą pracodawcy (Spółki). Zapewnienie ułatwienia w tym zakresie ze strony pracodawcy realizuje cel prywatny (niewynikający ze stosunku pracy) pracowników, nie zaś gospodarczy pracodawcy.

Ponadto, Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanego paliwa do napędu tego pojazdu, ponieważ w świetle przepisów o ruchu drogowym jest to samochód osobowy (co zresztą Spółka sama wskazała) i nie będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, wobec czego zastosowanie znajdzie wyłączenie wynikające z art. 12 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw.

Jednocześnie wskazuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii ewentualnego zastosowania w tak opisanych okolicznościach sprawy regulacji zawartych w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z wykorzystywaniem ww. samochodu do celów innych niż działalność gospodarcza (do celów prywatnych), ponieważ nie zadano w tym zakresie pytania, ani nie przedstawiono własnego stanowiska.

Ponadto zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.