ITPP2/443-651/10/KT - Brak możliwości odzyskania przez gminę podatku VAT naliczonego w związku z przebudową drogi gminnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-651/10/KT Brak możliwości odzyskania przez gminę podatku VAT naliczonego w związku z przebudową drogi gminnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2010 r. (data wpływu 29 czerwca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. "Przebudowa drogi gminnej" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. "Przebudowa drogi gminnej".

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie projektu pn.: "Przebudowa drogi gminnej" w ramach RPO. Planowana inwestycja obejmuje przebudowę drogi o nawierzchni gruntowej, na nawierzchnię asfaltową, na odcinku 3,250 km Zaprojektowano wymianę nawierzchni z masy bitumicznej na podbudowie z kruszywa łamanego, stabilizowanego mechanicznie, z uwagi na grunty występujące w podłożu, zaliczane do grupy nośności G2 i G3. Wykonana zostanie warstwa odsączająca z piasku, przepusty pod drogą, zjazdy z drogi, przepusty pod zjazdami oraz uzupełnione rowy i pobocza pospółką. Droga posiada nawierzchnię gruntową o szerokości ok. 4m, tylko na krótkich odcinkach dochodzącą do ok. 5m. Na pewnym odcinku droga przebiega wzdłuż linii kolejowej. Stan nawierzchni gruntowej jest na ogół zły, posiada liczne odkształcenia w profilu podłużnym, jak i poprzecznym, w wielu miejscach powstają wgłębienia, koleiny oraz tworzą się zastoiska wody.

Główne czynności wykonywane w trakcie realizacji projektu to:

* przebudowa drogi o nawierzchni gruntowej na odcinku 3,250 m,

* przebudowa zjazdów gospodarczych,

* przebudowa przepustów,

* uzupełnienie odwodnienia - rowy drogowe,

* budowa 740 m 2 chodnika,

* zagospodarowanie zieleni.

Całkowita wartość projektu, zgodnie z zawartą umową, wynosi 2.979.759,74 zł. Wydatki kwalifikowane projektu wynoszą 2.931.164,22 zł W kwocie wydatków kwalifikowanych, poza robotami budowlanymi i nadzorem inwestorskim, znajdują się również wydatki za opracowanie studium wykonalności oraz te, które będą poniesione w związku z promocją projektu. Projekt zostanie zrealizowany do końca miesiąca lipca 2010 r. Środki pozyskane przez Gminę nie są uważane za środki wynikające z § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma możliwość odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją ww. projektu.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług z tytułu kosztów poniesionych na realizację inwestycji, ponieważ nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina wskazała, że realizacja projektu należy do Jej zadań własnych, co - w związku z brzmieniem art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - nie daje prawa do odliczenia podatku naliczonego. Gmina jest bowiem podatnikiem tego podatku wyłącznie w związku z czynnościami wykonywanymi na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z ust. 6 tego artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują między innymi sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym).

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 7 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Gmina realizuje projekt obejmujący przebudowę drogi o nawierzchni gruntowej, na nawierzchnię asfaltową. Czynności związane z ww. inwestycją, które Gmina wykonuje w ramach zadań własnych, polegają na: przebudowie nawierzchni gruntowej drogi na odcinku 3,250m, zjazdów gospodarczych, przepustów, uzupełnieniu odwodnienia - budowie rowów drogowych, budowie 740 m 2 chodnika oraz zagospodarowaniu zieleni. W kwocie wydatków dotyczących inwestycji, poza robotami budowlanymi i nadzorem inwestorskim, znajdują się również wydatki za opracowanie studium wykonalności oraz poniesione w związku z promocją projektu. Realizowany projekt nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, Gmina nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu. Wnioskodawcy nie przysługuje także prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż dofinansowanie, o które się ubiega, nie stanowi środków, o których mowa w § 7 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl