ITPP2/443-646/11/EB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2011 r. (data wpływu 9 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Cyfrowy - przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu mieszkańców" - jest prawidłowe.

W dniu 9 maja 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Cyfrowy - przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu mieszkańców".

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto ubiega się o dofinansowanie realizacji projektu pn. "Cyfrowy - przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu mieszkańców " ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013, priorytet 8 - Społeczeństwo Informacyjne - Zwiększanie Innowacyjności Gospodarki, działanie 8.3. - Przeciwdziałanie Wykluczeniu Cyfrowemu - Einclusion. Głównym celem projektu jest zapewnienie dostępu do internetu dla 700 gospodarstw domowych z terenu Miasta zagrożonych wykluczeniem cyfrowym z powodu trudnej sytuacji ekonomicznej lub ze względu na niepełnosprawność oraz dla 100 jednostek (placówek) podległych Miastu, w ramach działań koordynacyjnych. W projekcie przewiduje się następujące działania:

Ponadto zakłada się, że:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3a) ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001, Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), działalność w zakresie telekomunikacji należy do zadań własnych gminy. Jednocześnie na mocy ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. Nr 106, poz. 675), samorządy mogą budować sieci teleinformatyczne oraz udostępniać internet mieszkańcom. Dodatkowo w dniu 28 lutego 2011 r. uchwałą Rada Miejska wyraziła zgodę na prowadzenie przez Gminę działalności niebędącej działalnością gospodarczą w zakresie telekomunikacji, a także Miasto złożyło wniosek o wpis do rejestru samorządów wykonujących działalność telekomunikacyjną prowadzonego przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Miasto prawidłowo interpretuje zapisy ustawy o podatku od towarów i usług twierdząc, że nie przysługuje mu prawo do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego zapłaconego przy realizacji niniejszego projektu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość podatku naliczonego, wynikającego z realizacji projektu nie może zostać obniżona w całości lub w części w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ponieważ podjęte działania nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Stwierdziło, iż zakupione i wytworzone w ramach projektu produkty będą udostępnione mieszkańcom Miasta spełniającym kryteria niskich dochodów, w drodze nieodpłatnego użyczenia. Wskazało, iż w związku z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towaru i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 534 z późn. zm.), nieodpłatne użyczenie przez Miasto jego mieszkańcom komputerów i dostępu do sieci internet, wyposażenie i udostępnienie mieszkańcom sal informatycznych w Centrach Edukacji Cyfrowej, które będą zlokalizowane w placówkach podległych Miastu, zapewnienie dostępu do sieci internet w placówkach podległych Miastu, poprzez wykonanie przyłączy do sieci W., uruchomienie HotSpotów, nie będzie nosiło znamion odpłatnego świadczenia usług, a więc nie będzie związane z czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Miasto podniosło, iż zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3a) ustawy o samorządzie gminnym, działalność w zakresie telekomunikacji należy do zadań własnych gminy. Samorządy mogą budować sieci teleinformatyczne oraz udostępniać internet mieszkańcom (ustawa z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik VAT czynny, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z ust. 2 pkt 2 ww. artykułu, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powyższego przepisu wynika, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, traktowane jest jako świadczenie odpłatne.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy działalności w zakresie telekomunikacji (pkt 3a powołanego wyżej art. 7 ust. 1 ustawy).

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 3 lit. c) ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. Nr 106. poz. 675), jednostka samorządu terytorialnego może w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej świadczyć, z wykorzystaniem posiadanej infrastruktury telekomunikacyjnej i sieci telekomunikacyjnych, usługi na rzecz użytkowników końcowych - w zakresie i na warunkach określonych w art. 6 i 7.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, działalność, o której mowa w ust. 1, wykonuje się przy zachowaniu kompatybilności i połączalności z innymi sieciami telekomunikacyjnymi tworzonymi przez podmioty publiczne lub finansowanymi ze środków publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 146 i Nr 96, poz. 620) oraz przy zagwarantowaniu przedsiębiorcom telekomunikacyjnym, na zasadach równego traktowania, współkorzystania z infrastruktury telekomunikacyjnej i sieci telekomunikacyjnych oraz dostępu do nich.

Działalność, o której mowa w ust. 1, należy do zadań własnych o charakterze użyteczności publicznej jednostki samorządu terytorialnego (art. 3 ust. 4 ww. ustawy).

Jak wynika z art. 5 cytowanej wyżej ustawy, działalność, o której mowa w art. 3 ust. 1, niebędącą działalnością gospodarczą, wykonuje się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne, z tym że prowadzenie tej działalności przez jednostkę samorządu terytorialnego, także w formie niewyodrębnionej w ramach jej osobowości prawnej, jak również w formie porozumienia, związku lub stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego, fundacji, której fundatorem jest jednostka samorządu terytorialnego, porozumienia komunalnego, spółki kapitałowej lub spółdzielni z udziałem jednostki samorządu terytorialnego, wymaga uzyskania wpisu do rejestru jednostek samorządu terytorialnego wykonujących działalność w zakresie telekomunikacji.

W myśl art. 6 ust. 1 cytowanej ustawy, działalność, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3 lit. c), w szczególności bezpłatna usługa dostępu do Internetu, o której mowa w art. 7, może być wykonywana, jeżeli nie jest zaspokojone zapotrzebowanie użytkowników końcowych w zakresie dostępu do usług telekomunikacyjnych. Działalność taka musi być proporcjonalna i niedyskryminująca.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, usługa dostępu do Internetu może być świadczona bez pobierania opłat lub w zamian za opłatę niższą niż cena rynkowa, po spełnieniu wymagań, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 5 oraz art. 6 ust. 1, i uzyskaniu zgody Prezesa UKE, wydanej w drodze decyzji.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, Prezes UKE udziela zgody, o której mowa w ust. 1, jeżeli zostały spełnione wymagania określone w art. 3 ust. 2 i 5 lub art. 6 ust. 1.

W myśl art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, jednostki samorządu terytorialnego mogą prowadzić działania mające na celu pobudzenie lub agregację popytu użytkowników na usługi związane z szerokopasmowym dostępem do Internetu, w szczególności edukacyjne i szkoleniowe, polegające na wyposażeniu konsumentów w telekomunikacyjne urządzenia końcowe lub sprzęt komputerowy lub finansowaniu konsumentom kosztu usług telekomunikacyjnych.

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego określi, w drodze uchwały, warunki i tryb finansowania działalności, o której mowa w ust. 1, ustalając w szczególności warunki kwalifikowania beneficjentów udzielanej pomocy.

Każde przedsięwzięcie jednostki samorządu terytorialnego podejmowane w zakresie działalności, o której mowa w ust. 1, wymaga uprzedniego ogłoszenia, wraz z jego opisem, w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej jednostki samorządu terytorialnego i w siedzibie tej jednostki (art. 15 ust. 4 cytowanej ustawy).

Umowa użyczenia jest jedną z umów nazwanych, obok najmu i dzierżawy, regulujących zasady używania rzeczy.

Zgodnie z zapisem art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Istotnymi cechami tej umowy są zatem dwa elementy: oddanie rzeczy do używania na pewien czas oraz nieodpłatność.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Miasto ubiega się o dofinansowanie projektu, celem którego jest zapewnienie dostępu do internetu dla 700 gospodarstw domowych. Realizacja zadania polega na zakupie, a następnie użyczeniu mieszkańcom Miasta, komputerów osobistych, zapewnieniu usługi nieodpłatnego dostępu do internetu poprzez sieć będącą własnością Miasta, przeprowadzeniu cyklu szkoleń informatycznych dla osób będących beneficjentami projektu, uruchomieniu oraz wyposażeniu sal informatycznych, zakupie urządzeń i wykonaniu 100 przyłączy do sieci bezprzewodowej W. oraz 50 HotSpotów, przeprowadzeniu 2 konferencji tematycznych oraz 6 seminariów. Miasto nie będzie pobierało opłat za korzystanie z Centrów Edukacji Cyfrowej oraz za korzystanie ze sprzętu komputerowego i internetu. Po zakończeniu realizacji projektu placówki podległe Miastu będą wykorzystywały zakupiony w ramach projektu sprzęt oraz internet do celów prowadzenia przez nie działalności statutowej.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro - jak wynika z zapisów ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych - usługi na rzecz użytkowników końcowych będących mieszkańcami Miasta, świadczone przez jednostki samorządu terytorialnego należą do ich zadań własnych o charakterze użyteczności publicznej, to w świetle art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, nieodpłatne użyczenie komputerów osobistych i nieodpłatne udostępnianie internetu przez sieć będącą własnością Miasta nie będzie podlegało opodatkowaniu tym podatkiem. W konsekwencji nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego ww. czynności, gdyż nie będzie istniał związek dokonanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi.

Jednocześnie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów przekazywanych w formie protokołu placówkom podległym Miastu, gdyż również w tym przypadku nie będzie istniał związek tych zakupów z czynnościami opodatkowanymi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.