ITPP2/443-644/11/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2011 r. (data wpływu 9 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych na rzecz gminy - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 maja 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych na rzecz gminy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Samorządowy Zakład Budżetowy jest jednostką organizacyjną Gminy, prowadzącą działalność w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz wykonującą zadania powierzone przez Gminę. Jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Bezpośrednio lub poprzez specjalistyczne firmy realizuje zadania własne gminy, m.in. w zakresie:

* dozorowania wolnych, nieużywanych obiektów wskazanych przez Gminę,

* obsługi prawnej dotyczącej kaucji zasądzonych wyrokiem sądu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zadania własne Gminy, zlecone do wykonania Samorządowemu Zakładowi Budżetowemu, są - w rozumieniu ustawy - świadczeniem usług na rzecz Gminy, a relacja między Gminą a jej zakładem ma charakter cywilnoprawny i podlega opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, według przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Samorządowy Zakład Budżetowy jako jednostka organizacyjna Gminy nie świadczy na jej rzecz usług, a jedynie jest formą wykonywania zadań władzy publicznej. Zatem relacja między Gminą a Jej zakładem budżetowym nie ma charakteru cywilnoprawnego i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według treści art. 30 ust. 3 ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Podkreślić należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, na podstawie przepisu § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy:

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęć: "jednostka budżetowa", czy "zakład budżetowy". W związku z tym należy posiłkować się definicjami zawartymi w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.).

W myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy, jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Według art. 14 ww. ustawy o finansach publicznych, zadania własne jednostki samorządu terytorialnego w zakresie:

Na podstawie art. 15 ust. 1 powyższej ustawy, samorządowy zakład budżetowy odpłatnie wykonuje zadania, pokrywając koszty swojej działalności z przychodów własnych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Zakład Budżetowy jest jednostką organizacyjną Gminy, prowadzącą działalność w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz wykonującą zadania powierzone przez Gminę. Jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Bezpośrednio lub poprzez specjalistyczne firmy realizuje zadania własne Gminy, m.in. w zakresie:

* dozorowania wolnych, nieużywanych obiektów wskazanych przez Gminę,

* obsługi prawnej dotyczącej kaucji zasądzonych wyrokiem sądu.

Uwzględniając powołane przepisy należy zauważyć, że istotą zwolnienia przewidzianego przez ustawodawcę w § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r., jest świadczenie usług pomiędzy jednostkami budżetowymi, samorządowymi zakładami budżetowymi oraz jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami budżetowymi. Gmina nie jest żadnym z wymienionych podmiotów, wobec czego do usług świadczonych pomiędzy Wnioskodawcą (samorządowym zakładem budżetowym), a gminą nie może mieć zastosowania zwolnienie określone w powyższym paragrafie.

Wobec powyższego, a także uwzględniając fakt, iż jednostki organizacyjne gminy (jednostki budżetowe i samorządowe zakłady budżetowe) przez nią powołane, bezspornie posiadają status odrębnego od gminy podatnika podatku od towarów i usług, należy wskazać, że w przypadku usług świadczonych przez te jednostki na rzecz gminy, należy stosować przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, na zasadach ogólnych. Tym bardziej, że - jak stanowi art. 15 ustawy o finansach publicznych - samorządowy zakład budżetowy wykonuje zadania odpłatnie, co wskazuje na spełnienie przesłanek wynikających z definicji "odpłatnego świadczenia usług".

Zatem wykonywane przez Zakład zadania powierzone przez Gminę, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.