ITPP2/443-640/08/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2008 r. (data wpływu 21 lipca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 września 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi pilotowania i czynności organizacji zezwoleń na przejazd oraz potwierdzenia wykonania tych czynności za pomocą kopii listu przewozowego CMR - jest prawidłowe.

W dniu 21 lipca 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 27 września 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zakresie opodatkowania usługi pilotowania i czynności organizacji zezwoleń na przejazd oraz potwierdzenia wykonania tych czynności za pomocą kopii listu przewozowego CMR.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przewoźnik duński otrzymał zlecenie od podmiotu duńskiego - nadawcy ładunku - na transport elementów do elektrowni wiatrowych z Danii do Polski. Są to tzw. ładunki wielkogabarytowe, które na terenie Polski muszą uzyskać zezwolenie na przejazd, wydawane przez "G". Przewoźnik ten zleci Panu "załatwienie" takiego zezwolenia. Zezwolenie, po uiszczeniu opłaty, wydane będzie na Pana firmę, lecz na numer rejestracyjny (duński) pojazdu przewoźnika dokonującego przewozu. Z otrzymanym zezwoleniem na przejazd pojazdu transportującego ładunek, pojazdy pilotujące Wnioskodawcy, na granicy Polski, przejmą transport i będą pilotować go do miejsca przeznaczenia - rozładunku w Polsce.

Przewoźnik duński podał numer identyfikacji podatkowej. Wystawi Pan fakturę na przewoźnika duńskiego, dla którego wykonał usługę pilotażu na odcinku polskim od granicy do miejsca rozładunku w Polsce. Faktura obejmować będzie koszty opłaty za zezwolenie wydane przez "G", opłatę - marżę za jego załatwienie oraz cenę usługi pilotażu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

.

.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczona usługa stanowi usługę pomocniczą do wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów, bowiem bez usługi pilotażu i zezwolenia na przejazd niemożliwe jest wykonanie usługi właściwej - przewozu ładunku. Pomimo tego, iż usługa wykonywana będzie na odcinku polskim - od granicy do miejsca rozładunku w Polsce - stanowi ona pewien (polski) etap przewozu ładunku z Danii do Polski. Ponieważ zleceniodawca tej usługi podał numer identyfikacji podatkowej, miejscem opodatkowania będzie kraj, który nadał ten numer - w tym przypadku pokrywający się z miejscem rozpoczęcia transportu.

Ponadto, w piśmie z dnia 27 września 2008 r. wyjaśnił Pan, iż list przewozowy CMR będzie potwierdzać, że dana usługa transportowa jest usługą transportu wewnątrzunijnego, gdyż transport rozpoczął się i zakończył na terenie dwóch różnych krajów. Usługi świadczone przez Pana w zakresie pilotażu i organizacji zezwoleń są związane z transportem wewnątrzunijnym, a nabywca duński podał swój numer identyfikacji podatkowej. Zatem, kopia międzynarodowego listu przewozowego CMR stanowić będzie potwierdzenie, że usługa świadczona przez Wnioskodawcę, dotycząca odcinka na terenie Polski, jest usługą pomocniczą do usługi transportu wewnątrzunijnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ww. ustawy).

Jak z powyższego wynika, koniecznym warunkiem uznania czynności za podlegającą opodatkowaniu jest, aby miejsce jej świadczenia przypadało na terytorium kraju, a więc terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zasady ustalania dla potrzeb podatku od towarów i usług miejsca świadczenia przy świadczeniu usług określone zostały w art. 27 i 28 ustawy.

Zgodnie z regułą ogólną, wyrażoną w ust. 1 art. 27 ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Jednakże w przypadku świadczenia usług pomocniczych do usług transportowych, takich jak załadunek, rozładunek, przeładunek i podobne czynności, miejscem świadczenia jest - w myśl art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b) ustawy - miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone.

Odrębne zasady ustalania miejsca świadczenia dla ww. usług przewidziane zostały w sytuacji, gdy są one bezpośrednio związane z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów, zdefiniowaną w art. 28 ust. 1 ustawy. W myśl postanowień powołanego wyżej przepisu, w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, zwanego dalej "wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów", miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3. Natomiast zgodnie z treścią ust. 3 powołanego artykułu, w przypadku gdy nabywca usługi, o której mowa w ust. 1 i 2, podał dla tej czynności świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer. Przepis ten stosuje się również odpowiednio do usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b), jeżeli usługi te są bezpośrednio związane z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów (art. 28 ust. 4 ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, że przewoźnik duński świadczy wewnątrzwspólnotwą usługę transportu towarów z terytorium Danii na terytorium kraju. W związku z powyższym Wnioskodawca "załatwi" na jego rzecz zezwolenie na przejazd ładunku wielkogabarytowego oraz dokona pilotażu pojazdu przewożącego ten ładunek od granicy Polski do miejsca przeznaczenia w Polsce.

W tym miejscu wskazać należy, iż stosownie do zapisu art. 64 ust. 1 i ust. 4b ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515 z późn. zm.), przejazd pojazdu lub zespołu pojazdów, którego masa, naciski osi lub wymiary wraz z ładunkiem lub bez ładunku są większe od dopuszczalnych, przewidzianych dla danej drogi w przepisach określających warunki techniczne pojazdów oraz określonych w art. 61 ust. 6, 8 i 10 jest dozwolony tylko pod warunkiem uzyskania zezwolenia. W zezwoleniu na jednokrotny przejazd w wyznaczonym czasie po ustalonej trasie, określa się warunki przejazdu pojazdu lub zespołu pojazdów, które mogą zawierać w szczególności wymóg pilotowania przez odpowiednio wyposażony i oznakowany inny pojazd. Natomiast zgodnie z treścią § 1 ust. 2 pkt 2 i 4 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie pojazdów wykonujących pilotaż (Dz. U. Nr 110, poz. 1165), który to akt prawny określa m.in. warunki i sposób pilotowania pojazdów, o których mowa w art. 64 ust. 1 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, pilotowanie oznacza zespół czynności wykonywanych na drodze przez pilotów korzystających z pojazdów wykonujących pilotaż, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa ruchu drogowego podczas przejazdu pojazdu, natomiast pojazd wykonujący pilotaż to odpowiednio wyposażony i oznakowany pojazd samochodowy, przy którego użyciu zabezpiecza się przejazd pojazdu lub kolumny pojazdów.

W opinii tutejszego organu, opisane przez Pana czynności organizacji zezwolenia i pilotowania przewozu ładunku mogą być uznane za usługi pomocnicze do świadczonej przez przewoźnika duńskiego wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów, ponieważ na mocy obowiązujących przepisów przejazd pojazdu lub zespołu pojazdów, wypełniających kryteria określone przepisami ustawy - Prawo o ruchu drogowym, nie byłby możliwy bez uzyskania stosownego zezwolenia, ani też jego pilotażu, jak zresztą słusznie zauważył Pan uzasadniając własne stanowisko w sprawie.

Odnosząc się do sformułowanych we wniosku kwestii dotyczących opodatkowania przedmiotowych usług na terytorium Danii oraz posiadania dokumentu "wystarczającego do nieopodatkowania" tych usług w Polsce, podkreślić należy, że dyspozycja art. 28 ust. 4 ustawy nie uzależnia możliwości opodatkowania usług pomocniczych na terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi numer dla potrzeb podatku od wartości dodanej od tego, czy istnieje tożsamość pomiędzy podmiotem świadczącym wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów oraz podmiotem świadczącym usługi pomocnicze do wskazanej usługi, ani też od posiadanych dokumentów. Jeżeli zatem świadczy Pan, na zlecenie przewoźnika duńskiego, jedynie usługi pomocnicze związane z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów na terytorium kraju (którą to usługę realizuje inny podmiot - ww. przewoźnik), to w sytuacji, gdy usługobiorca podał swój numer nadany w Danii - usługi pomocnicze opodatkowane będą na terytorium tego państwa. Natomiast kopia międzynarodowego listu przewozowego CMR przekazana przez przewoźnika, z której wynikać będzie, że rozpoczęcie i zakończenie transportu towarów miało miejsce na terenie dwóch różnych państw członkowskich, może - w powiązaniu z innymi dokumentami (np. korespondencja handlowa, zawarte umowy itp.) potwierdzić fakt wykonania przez Pana usług pomocniczych do usługi transportowej, nie mniej jednak dla prawidłowego ustalenia miejsca świadczenia istotny jest numer, jakim posłuży się zleceniodawca - podatnik duński.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70 - 561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.